“นี่คงจะเห็นฉันอ้วนตุ๊เป็นส้มโอละซี!!!!...” อีกหนึ่งพระอารมณ์ขันของสมเด็จพระเทพฯ ที่คุณต้องอ่าน

คราวหนึ่งในการเสด็จเยี่ยมราษฎรทางภาคเหนือ  พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ และสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ได้ทรงแวะประทับค้างคืนที่หน่วยราชการแห่งหนึ่ง ซึ่งทรงคุ้นเคยกับบรรดาพนักงานเจ้าหน้าที่เพราะได้เคยเสด็จไปประทับที่นั่นมาสามสี่ครั้งแล้ว
คราวนี้ทางหน่วยราชการมีเวลาเตรียมตัวรับเสด็จค่อนข้างนานจึงเตรียมต้นไม้ไว้ให้ทรงปลูก อันเป็นประเพณีที่นิยมปฏิบัติกันทั้งในต่างประเทศและในประเทศไทย  เท่ากับเป็นการเน้นให้ประชาชนได้รู้สึกถึงคุณค่าของต้นไม้
ต้นไม้ที่หน่วยราชการแห่งนั้นเตรียมไว้ให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงปลูกได้แก่ “ต้นมะขามหวานเพชรบูรณ์” ซึ่งยกย่องกันว่าเป็นพันธุ์มะขามหวานรสดีที่สุดและราคาแพงที่สุด  ทรงมีพระราชกระแสรับสั่งกับท่านผู้อำนวยการหน่วยงานแห่งนั้นว่า

 

ให้ปลูกมะขามหรือ...  "นี่คงจะเห็นฉันตัวโค้งๆ งอๆ เหมือนมะขามหรือไง?”
ท่านผู้อำนวยการถึงกับสั่น ... ครั้นกุมสติได้จึงกราบบังคมทูลพระกรุณาว่า
“พระราชอาญาไม่พ้นเกล้าฯ  มะขามนั้นเป็นไม้ใหญ่ที่แข็งแรงคงทน อายุยืนมาก ก็ประสงค์ว่าอยากจะเห็นใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาททรงพระเจริญ มีพระชนมายุยืนนาน เป็นที่พึ่งแก่ปวงข้าพระพุทธเจ้าและราษฎรชาวบ้านให้นานแสนนานพ่ะย่ะค่ะ”
ถึงวาระสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี จะทรงปลูกบ้าง ต้นไม้ที่หน่วยราชการแห่งนั้นจัดเตรียมไว้คือ “ต้นส้มโอ”
สมเด็จพระเทพฯ รับสั่งด้วยพระพักตร์ยิ้มแย้มสดชื่นว่า
“นี่คงจะเห็นฉันอ้วนตุ๊สมเป็นส้มโอล่ะซี...”
ท่านผู้อำนวยการหน้าซีด นึกเคืองอยู่เหมือนกันที่ลูกน้องฝ่ายจัดหาช่างกระไร...ไปเลือกเอาส้มโอมา  นิ่งคิดหาทางออกอยู่ครู่หนึ่งแล้วกลั้นใจรีบกราบบังคมทูลว่า

“พระราชอาญาไม่พ้นเกล้าฯ  ที่น้อมเกล้าน้อมกระหม่อมให้ทรงปลูกส้มโอก็เพราะชาวบ้านอำเภอนี้ถือว่า ส้มโอคือบ่อเงินบ่อทองพ่ะย่ะค่ะ ... ปีๆ หนึ่ง ทำเงินเป็นสิบๆ ล้าน  ขึ้นชื่อว่า ‘ส้มโอ’ จังหวัดไหนๆ ก็สู้ของที่นี่ไม่ได้ เป็นสมบัติอันล้ำค่าทางการเกษตรพ่ะย่ะค่ะ ... ก็อยากจะให้พระบารมีคุ้มเกล้าฯ อย่าให้ส้มโอที่อื่นมาแย่งเอาตำแหน่งยอดส้มโอไปจากที่นี่พ่ะย่ะค่ะ”
ทรงรับสั่งต่อด้วยพระอารมณ์ขันว่า
“รับรอง...ต้องตุ้มต๊ะตุ้มตุ้ยเหมือนคนปลูก!”
พระดำรัสประโยคนั้นรู้กันไปทั่วทั้งจังหวัด  คุณลุงคุณป้า คุณย่าคุณยาย น้ำหูน้ำตาไหล ปีติปลาบปลื้มว่าทรงเป็นกันเองกับชาวบ้านจริงๆ ไม่ถือพระองค์เลย และทรงมีพระอารมณ์ขันอย่างนึกไม่ถึง
ยังเล่าขานกันต่อมาอีกหลายปี เพราะเมื่อใครไปเห็นต้นส้มโอนั้น เจ้าหน้าที่ผู้รักษาดูแลก็จะเล่าให้ฟังด้วยความชื่นชมโสมนัสและซาบซึ้งในพระเมตตาคุณของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี อย่างไม่เสื่อมคลาย
โดย... วิลาศ มณีวัต

 

จากหนังสือเรื่อง ร้อยเรียงเรื่องประทับใจ ใน สมเด็จพระเทพฯ www.welovethaiking.com