“พระราชปุจฉาวิสัชนาธรรมระหว่าง ในหลวง กับ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ”…ยิ่งอ่าน ยิ่งปลื้มปีติ

จาก : บทพระราชปุจฉาวิสัชนาธรรม จากความทรงจำของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ในโอกาสเข้าเฝ้าเป็นการส่วนพระองค์
(เรียบเรียงจาก หนังสือ ธัมมวิโมกข์ ฉบับรวมเล่มครั้งแรก จัดทำเมื่อ 27 มีนาคม ปี พ.ศ.2526 )

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ : การทำการสงเคราะห์ปวงชนชาวไทย ตามกำลังที่รวบรวมได้จากบรรดาคณะศิษยานุศิษย์ ทำการแจกอาหาร การบริโภค ยารักษาโรค สร้างโรงเรียนตั้งแต่ภาคเหนือจดภาคใต้ แต่การกระทำแบบนี้กลับมีคนบางพวกบอกว่า อาตมาเป็นพระการเมือง

ในหลวง : ผมก็ทราบเหมือนกัน เขาว่า หลวงพ่อเป็นพระการเมือง... หลวงพ่อมีความรู้สึกยังไง ?

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ : อาตมาไม่มีความรู้สึกอะไร เพราะถือว่าอาตมาไม่เคยสมัครสภาผู้แทนราษฎร และก็ไม่เคยอยากจะเป็นรัฐมนตรี เขาจะหาว่า การเมืองหรือการบ้านก็ช่าง ถือว่าเฉยๆ ถือตามหลักพระพุทธเจ้าที่ตรัสว่า “นินฺทา ปสงฺสา” ขึ้นชื่อว่า นินทาและสรรเสริญเป็นของธรรมดาของโลก... อาตมาไม่หนักใจในคำนินทาและสรรเสริญ เพราะไม่มีความสงสัย

ในหลวง : ผมก็เหมือนกันแหละขอรับ เมื่อก่อนนี้เขาลือกันว่า ผมฆ่าพี่ แต่เวลานี้เขาลือกันว่า ผมฆ่าพ่อตา

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ : การลือที่ว่า ฆ่าพ่อตานั้น มีความหมายเป็นยังไง ?

ในหลวง : เขาลือกันว่า พ่อตาผมเป็นไข้ ผมเอาเหล้ากรอกปาก แล้วพาพ่อตาไปวิ่ง พ่อตาก็เลยตาย

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ : แล้วมหาบพิตรมีความรู้สึกยังไง ? ในเมื่อคำนินทาปรากฏขึ้น

ในหลวง : เรื่อยๆ ขอรับ ก็หมายความว่า ใครจะว่ายังไงก็ช่าง ความดีหรือความชั่วที่จะมีขึ้นได้ อาศัยการกระทำเป็นสำคัญ แล้วเมื่อเราทำความดีแล้ว ใครจะว่าชั่ว เราก็ไม่ชั่วไปตาม ถ้าเราทำความชั่ว ใครจะสรรเสริญว่าดี เราก็ไม่ดีไปตาม

จากหนังสือเรื่อง มหาบิตร ในหลวงทรงถามพระอรหันต์ตอบ เรียบเรียงโดย วีระวัฒน์ ชลสวัสดิ์