พระราชปุจฉาวิสัชนาธรรม ระหว่าง “สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ” กับ “หลวงพ่อฤาษีลิงดำ”

สมเด็จพระนางเจ้าฯ : พระองค์หญิงวิภาวดี รังสิต ต้องสิ้นชีพิตักษัย เพราะกฎของกรรมที่ทำไว้ในชาติปางก่อนใช่ไหม?

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ : ถ้าจะกล่าวถึง กฎของกรรมเดิม ก็ถือว่ามีความสำคัญเหมือนกัน แต่กรรมที่ใหญ่ไปกว่านั้นคือ กรรมดีในปัจจุบัน ในเมื่อท่านเข้าถึงแล้ว ก็มีความจำเป็นต้องสิ้นชีพิตักษัยในวันรุ่งขึ้น เพราะตามธรรมดาความดีที่มาก เขาถือว่าความดีล้น ร่างกายของคนทนไม่ไหว จะต้องตาย อันนี้ ถ้าไปถามหมอดูหลายๆท่านจะรู้ แต่บางท่านอาจจะรู้หรือไม่รู้ อาตมาไม่ทราบ เคยทราบมาตั้งแต่เป็นเด็กๆ มีขุนนางท่านหนึ่งเป็นพระยา อยู่ๆก็ปรากฏว่ามี ต้นบัวหลวงมาขึ้นอยู่บนหลังคาของท่าน ซึ่งไม่มีน้ำ มันก็ขึ้น แล้วก็มีดอกงามไสว ท่านไปนิมนต์พระมาสวดต่อนาม บังเอิญอย่างยิ่งอาตมาก็มีส่วนไปด้วย ก็ถามท่านว่า การที่มีต้นบัวหลวงดอกบัวหลวงเกิดอยู่บนหลังคาซึ่งไม่มีน้ำ จัดว่าเป็นมหามงคล ทำไมท่านเจ้าคุณจึงต้องทำบุญอย่างนี้ คือคล้ายๆทำบุญต่ออายุ ท่านบอกว่ามันเป็นมหามงคลจริงขอรับ เป็นโชคใหญ่ แต่ร่างกายของคนเรา โบราณท่านถือว่า โชค ถ้ามันใหญ่จริงๆละก้อ ร่างกายมันทนไม่ไหว มันต้องพัง ท่านก็เลยทำบุญกันไว้ก่อน ไม่ใช่กันตาย แต่รับความดีคือรับกิจที่จะพึงตายเอาไว้ เมื่อทำบุญแล้ว ต่อมาท่านจะตายหรือไม่ตาย อาตมาไม่ได้ติดตามเรื่อง สำหรับพระองค์หญิงวิภาวดีก็เหมือนกัน ความดีของท่านล้นจนร่างกายทนไม่ไหว ท่านจึงต้องสิ้นชีพิตักษัย ในฐานะที่เป็นฆราวาส ไม่สามารถจะทรงความดีนั้นไว้ได้ เพราะร่างกายต้านทานไม่พอ เหมือนกับคนๆหนึ่ง มีกำลังเท่านี้ เขายกทองคำให้หนึ่งก้อน มีน้ำหนักหนึ่งตัน ให้เราแบกไว้ เราแบกไม่ไหว ทองคำมันก็ทับตาย ข้อนี้มีอุปมาฉันใด ความดีก็เหมือนกัน มันก็มีสภาพความดีหนึ่งตัน ทับคนที่รับไว้ตายนั่นเอง

สมเด็จพระนางเจ้าฯ : ถ้าเป็นพระ แล้วมีความดีขนาดนี้ จะทรงความดีไว้ได้ไหม ?

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ : ทรงอยู่ได้ การทรงอยู่ของบุคคลที่ทรงความดีประเภทนี้ เขาจะอยู่เพื่อความสุขของส่วนสาธารณะ หมายความว่า ต้องการทำสาธารณประโยชน์ให้มีความสุข แบ่งความสุขให้กับปวงชนทั่วไป

 

สมเด็จพระนางเจ้าฯ : เฉพาะฝ่ายธรรมะ ใช่ไหม

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ : ไม่ใช่เฉพาะธรรมะ คือเป็นทั้งทางโลกและทางธรรม