พระจูเลียน เปิดใจ! อยู่ในหมู่บ้านบนเขา ชีวิตมีความสุขขึ้นเมื่อไม่มีอินเตอร์เนทและเฟสบุ๊ค ไม่ต้องการอะไรมากกว่าความสุขภายใน

ติดตามเรื่องราวดีๆ ได้ที่ http://panyayan.tnews.co.th/

หลังจากมีข่าวเรื่องของพระจูเลียน ภิกษุชาวต่างชาติ ซึ่งได้ถูกนำเสนอผ่านโลกโซเชียลไป จนเป็นที่ฮือฮา ในเรื่องของชาวต่างชาติที่สนใจศาสนาพุทธอย่างจริงจัง จนกระทั่วบวชเข้ามาศึกษาธรรม และใช้ชีวิตอย่างสมถะที่หมู่บ้านเล็กๆในป่าลึก มีการบิณฑบาตเพียงสัปดาห์ละไม่กี่ครั้ง เพราะเหตุผลไม่อยากรบกวนชาวบ้าน พระจูเลียนดำรงชีวิตด้วยพืชผัก สมุนไพรที่ปลูกเอง  นอกจากฉันเองแล้วยังได้แจกจ่ายต้นกล้าให้ชาวบ้านได้นำไปปลูกเป็นอาหารต่อไปด้วย

 

  พระจูเลียน เปิดใจ! อยู่ในหมู่บ้านบนเขา ชีวิตมีความสุขขึ้นเมื่อไม่มีอินเตอร์เนทและเฟสบุ๊ค ไม่ต้องการอะไรมากกว่าความสุขภายใน

วันนี้ทางทีมข่าว จึงได้นำเรื่องราวความเป็นอยู่ของพระจูเลียน มานำเสนออีกครั้ง เพื่อตอกย้ำความศรัทธา เพื่อให้เราชาวไทยได้ภาคภูมิใจที่ได้เกิดมาพบพุทธศาสนา และควรที่จะรักษาสืบทอดให้ยั่งยืนสู่ผู้คนรุ่นต่อๆไป

 

โดยเรื่องราวของพระจูเลียนได้ถูกเปิดเผยบนเฟสบุ๊คของ  Somchai Somchai ซึ่งเป็นการแปลข้อความมาจากพระจูเลียน มีใจความว่า ...

การเดินทางเพื่อเข้าสู่หมู่บ้านของอาตมา ท่านจะต้องนั่งเรือมาตามแม่น้ำสาละวิน จากนั้นเดินต่ออีก4กิโลเมตรเพื่อขึ้นเขาเพื่อจะขึ้นมาสู่หมู่บ้าน
อาตมาชอบการเดินทางในป่ามาก เพราะเป็นการที่ทำให้เราได้ใกล้ชิดธรรมชาติมากเลยทีเดียว และยังทำให้ใจสงบและเกิดความปิติด้วย
แต่ในหน้าฝนนั้น อาตมาไม่ใคร่จะอยากเดินมากนัก 
ที่หมูบ้านที่อาตมาอยู่นั้น มีฝนตกมากกว่าในตัวเมืองเชียงใหม่ถึง4เท่า
และการเดินทางเข้าสู่หมู่บ้านจะลำบากมากพอสมควรในวันที่ฝนตก
ลื่นมาก อาตมาลื่นล้มถึง10ครั้งและถูกยุงกัดเป็นพันๆตัว และยังมีแมลงอื่นๆที่อาตมาไม่ทราบว่าจะเรียกเป็นภาษาไทยว่าอย่างไร
 

ในช่วงฤดูฝนนั้น อาตมาจะลงจากเขาเพื่อไปต่อใบอนุญาตพำนัก(วีซ่า) ทุกๆ3เดือน อาตมาจะกลับหมู่บ้านในเร็ววันนี้ ยกเว้นแต่ว่า อาตมาต้องอาจจะต้องได้รับการรักษาไข้มาลาเรียเสียก่อน
อาตมาจะไม่ออกจากหมู่บ้านในอีก 3 เดือนหน้า และอาตมาจะไม่สามารถใช้งานอินเตอร์เนทได้ 
ซึ่งจริงๆ แล้วอาตมาค่อนข้างมีจะความสุขเวลาที่อาตมาไม่ได้ใช้อินเตอร์เนท 
ซึ่งจริงๆ แล้วชีวิตก็ควรจะเป็นอย่างอาตมาใช้ชีวิต 9 ปีแรก เป็นพระภิกษุสงฆ์ บนวัดที่ห่างไกลบนภูเขาซึ่งไม่มีไฟฟ้าและโทรศัพท์ ทำได้เพียงเขียนจดหมายส่งให้โยมพ่อโยมแม่ และการเป็นพระในช่วง13ปีแรก อาตมาก็ไม่เคยได้ใช้อินเตอร์เนท

 

จากนั้นอาตมาก็ได้กระทำสิ่งที่ผิดพลาดอย่างมหันต์ที่อาตมาซื้อโทรศัพท์มือถือและใช้เวลาบางส่วนบนเฟสบุค ซึ่งทำให้เสียเวลาและเงินทอง และเป็นการไม่เหมาะสม

ตอนนี้อาตมาไม่มีแม้แต่ซิมการ์ดโทรศัพท์ โทรศัพท์เครื่องเก่าของอาตมาหล่นน้ำในเม่น้ำสาละวิน อาตมาไม่ยินดีสักเท่าไหร่ แต่คิดว่ามันน่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่โทรศัพท์หล่นน้ำไป

พระจูเลียน เปิดใจ! อยู่ในหมู่บ้านบนเขา ชีวิตมีความสุขขึ้นเมื่อไม่มีอินเตอร์เนทและเฟสบุ๊ค ไม่ต้องการอะไรมากกว่าความสุขภายใน

พระจูเลียน เปิดใจ! อยู่ในหมู่บ้านบนเขา ชีวิตมีความสุขขึ้นเมื่อไม่มีอินเตอร์เนทและเฟสบุ๊ค ไม่ต้องการอะไรมากกว่าความสุขภายใน

 

หากอาตมาเปลี่ยนหมู่บ้านที่พำนัก หรืออาจจะมีสัญญาณโทรศัพท์เข้ามาถึงในหมู่บ้านที่อาตมาพำนักอยู่นั้น อาตมาคงจะไม่ได้ซื้อซิมการ์ดอีก

อาตมาฝึกสมาธิมาถึง18ปีและก็พบความสุขจากการปฏิบัติธรรม เพื่อค้นหาความสุขภายใน

อาตมาไม่ต้องการอะไรมากนัก อาตมาต้องการพื้นที่ไม่มากนัก ท่ามกลางธรรมชาติ ที่ซึ่งอาตมาจะได้พึงระลึกถึงสติ และอาตมารักความสันโดษและการปฏิบัติธรรมและการฝึกโยคะ ปลูกต้นไม้ และทำชีวิตให้มีความหมายที่มันควรจะเป็น ได้ใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ

 

ทั้งนี้ สำหรับใครที่จะเข้าไปกราบพระภิกษุจูเลียน คุณ “somchai somchai” โพสไว้ที่เฟสบุ๊คเป็นข้อความจากพระจูเลียนว่า

 

“อาตมาไม่แนะนำให้ท่านหนึ่งท่านใดลองมาหมู่บ้านของอาตมาด้วยตนเอง อาตมาอยู่ห่างไกลความเจริญจึงขอแนะนำให้ท่านแจ้งให้อาตมาทราบล่วงหน้าอย่างน้อย 3 สัปดาห์ (ไม่มีเครือข่ายอินเตอร์เน็ทในหมู่บ้าน)และอาตมาต้องไปรอรับท่านที่แม่สามแลบขึ้นเรือและเดินเท้าด้วยกันเพื่อให้แน่ใจว่าเราจะไม่เดินหลงในป่า ดังที่เคยกล่าวว่าอาตมารักในสถานที่(หมู่บ้าน)ซึ่งเป็นสถานที่สัปปายะมาก เหมาะสำหรับการนั่งสมาธิภาวนาแต่อาจไม่สะดวกสบายนัก”

 อ่านเรื่องของพระภิกษุจูเลียนเพิ่มเติมที่ : เปิดคำสัมภาษณ์พระจูเลียน , พระจูเลียนตั้งใบวชสานปณิธานเมื่อชาติที่แล้ว

 

ข่าวโดย : ไญยิกา เมืองจำนงค์ (ทีมข่าวปัญญาญาณ ทีนิวส์)