จิตเป็นยา...ฆ่าพิษยุงก้นปล่อง!! เมื่อหลวงตาแตงอ่อนใช้ "ฤทธิ์ธาตุไฟ" สลาย "ไข้มาลาเรียเรื้อรัง" จนกระทั่งหายเป็นปลิดทิ้ง!!

"หลวงตาแตงอ่อน กัลยาณธัมโม" เมื่อครั้งได้ญัตติเป็นพระในสังกัดนิกายธรรมยุตนั้น ท่านได้ตั้งใจศึกษาทางด้านปริยัติจนสามารถสอบได้นักธรรมโท

เมื่อได้นักธรรมโทแล้ว ท่านก็คิดว่าจะตั้งใจให้สอบได้นักธรรมเอกด้วย แต่ไม่ทันได้สอบก็เกิดอาพาธด้วยไข้มาลาเรียเสียก่อน โยมมารดาจึงขอนิมนต์ให้ลาสิกขาแล้วมารักษาตัว แต่ด้วยท่านมีความแน่วแน่ในร่มผ้ากาสาวพัสตร์จึงได้บอกโยมมารดาว่า

"ถ้าจะตายก็ขอตายในผ้าเหลือง ไม่ลาสิกขา ... ถ้าจะตาย ลาสิกขาออกไปก็ตายเหมือนเดิม!!"

โยมมารดาจึงบอกว่า ถ้าไม่ลาสิกขาก็ขอนิมนต์ไปรักษาที่บ้าน

ท่านก็พิจารณาว่า ตนเองอาพาธอยู่ เกรงว่าจะเป็นภาระให้หมู่คณะสงฆ์ จึงตัดสินใจกราบลาท่านเจ้าคุณพระธรรมเจดีย์ฯ มาจำพรรษาอยู่กับหลวงปู่สีลา อิสสโร ที่วัดป่าอิสระธรรม จังหวัดสกลนคร

 

หลวงตาแตงอ่อน กัลยาณธัมโม

 

หลวงปู่กงมา จิรปุญโญ

ในระหว่างที่จำพรรษาที่นี่ ท่านได้ตั้งใจเพียรภาวนา แต่พอจะนั่งสมาธิก็รู้สึกว่าหนาวสั่นใจจะขาด ... เป็นอย่างนี้อยู่ทุกครั้ง

วันหนึ่งท่านได้มีโอกาสไปลงปาฏิโมกข์ที่วัดป่าสุทธาวาส จังหวัดสกลนคร โดยมีหลวงปู่กงมา จิรปุญโญ เป็นประธานสงฆ์ พอสวดเสร็จแล้ว คณะพระก็กราบคารวะหลวงปู่กงมา จากนั้นหลวงปู่ได้ถามว่า ใครมีปัญหาในการประพฤติปฏิบัติไหม? ท่านรอโอกาสนี้มานาน...พอได้โอกาสจึงพูดขึ้นว่า

"ขอโอกาสครูบาอาจารย์"

แล้วท่านก็เล่าอาการให้หลวงปู่กงมาฟัง ... หลวงปู่จึงเมตตาตอบว่า

"การปฏิบัติธรรมไม่ได้ให้กลัวตาย แต่ให้เอาชีวิตเป็นเดิมพัน จิตของท่านจะหลุดแล้ว เหมือนควั่นหมากแตงสุก พอหมากแตงมันสุก มันก็จะหลุดออกจากควั่น

ให้สู้ตาย ... ถ้ายังกลัวตายไม่ได้อะไรหรอก!!"

เมื่อท่านกลับถึงกุฏิตอนเย็นจึงได้ตั้งใจปฏิบัติภาวนา โดยนึกในใจว่า

"เอ้า...มึงมา! ตายเป็นตาย!"

พอท่านจะเริ่มภาวนา แป๊บเดียวเท่านั้น อาการหนาวสั่นเป็นไข้ก็มาเยือนอีกตามเคย แต่คราวนี้ท่านได้สู้และกำหนดจิต เมื่อจิตสงบรวมเป็นสมาธิแล้ว ท่านได้ใช้เตโชธาตุ (ธาตุไฟ) ในร่างกายเผาพิษไข้มาลาเรียจนหมดไป!!

ในที่สุด ท่านก็หายจากอาพาธ และไม่เป็นอีกเลยนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ...

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------

ที่มา : board.palungjit.org

ณัฐวุฒิ/สำนักข่าวทีนิวส์ : รายงาน