ถ้าอยากรวย ต้องเลิกขายหมู.."หลวงพ่อปั้น วัดพิกุลโสคันธ์" บอกศิษย์และห้ามทำให้ใครเดือดร้อนเด็ดขาด แต่ผิดสัจจะ ตายทั้งครอบครัว.

ติดตามเรื่องราวดีๆอีกมากมาย ได้ที่ http://www.tnews.co.th

ฤทธิ์อภิญญา !! วาจาสิทธิ์หลวงพ่อปั้น

หลวงพ่อพระอุปัชฌาย์ปั้น วัดพิกุลโสคันธ์ เป็นพระเถราจารย์ยุคเก่าที่ได้รับการยกย่องในเรื่องกฤติคุณความเข้มขลัง และมีความศักดิ์สิทธิ์ตลอดกาล พระคณาจารย์ใหญ่เมืองคนดีศรีอยุธยาที่ควรได้รับการยกย่องและสดุดี ในบารมีของหลวงพ่อปั้นแห่งวัดพิกุลโสคันธ์ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก และอีกหลายพระคณาจารย์ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองอยุธยา ก็ยังเป็นศิษย์หลวงพ่อปั้น วัดพิกุลโสคันธ์ ถ้า ท่านไม่โด่งดังจริงก็คงจะไม่มีรูปหล่อของหลวงพ่อปั้นถึง ๓ วัด ใน ๓ จังหวัดและถ้า ท่านได้ศึกษาประวัติของท่านตั้งแต่ต้น แต่ต้นจนจบ ก็คงสรุปได้เช่นเดียวกันว่า “ หลวงพ่อปั้นควรได้รับการยกย่องเป็นพระเถระที่ทรงวิทยาคุณที่หายากยิ่ง”

หลวงพ่อปั้นมีวาจาศักดิ์สิทธิ์

เมื่อ ครั้งหลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ปรากฏว่า ชาวบ้านเนินกุ่ม เคารพศรัทธาหลวงพ่อมากถ้าหลวงพ่อจะก่อสร้างปูชนียสถานวัตถุสิ่งใดก็จะสำเร็จ ลุล่วงด้วยดีดัง นั้นวัดเนินกุ่มจึงมีถาวรวัตถุหลายอย่างเกิดขึ้น เช่น อุโบสถ หลังแรกของวัดเนินกุ่มเมื่อสร้างเสร็จแล้วทางวัดได้งานฉลองพระอุโบสถ พร้อมกับมีการจัดอาหารเลี้ยง ผู้มาช่วยงานและผู้มาเที่ยวงาน โดยมีป้าผันเป็นแม่ครัว หลวงพ่อปั้นท่านเป็นห่วงกลัวว่าอาหารจะไม่พอเลี้ยงผู้คน จึงมาสอบถามแม่ครัว ครั้นท่านเห็นว่าถ้วยชามจำนวนมากค่อย ๆ ล้างทีละใบมันช้าจะไม่ทันการ ท่านจึงบอกป้าผัน และคนล้างชามว่าให้ใส่ตะกร้าละหลาย ๆ ใบเขย่าในคลองจะได้เร็วขึ้น

ป้าผันพูดว่า “ ถ้าทำตามหลวงพ่อว่า ถ้วยชามคงจะแตกหมด ”หลวงพ่อตอบว่า “ฉันรับรองไม่แตกจ้ะ ทำไปเถอะ”

ถ้าอยากรวย ต้องเลิกขายหมู.."หลวงพ่อปั้น วัดพิกุลโสคันธ์" บอกศิษย์และห้ามทำให้ใครเดือดร้อนเด็ดขาด แต่ผิดสัจจะ ตายทั้งครอบครัว.

ป้าผันและคนล้างชามไม่อยากจะเชื่อ จึงลองไปทำดู ปรากฏว่าล้างชามได้รวดเร็วทันใจและไม่มีชามแตกแม้แต่ใบเดียว ดังนั้นจึงเชื่อว่าท่านมีวาจาศักดิ์สิทธิ์แทบ ทุกปีที่งานวัดเนินกุ่มมักมีเหตุการณ์ไม่สู้ดีเกิดขึ้น ดังเช่นนายโต นักเลงชื่อดังละแวกบ้านเนินกุ่มมักจะก่อเหตุรบกวนคนอื่นคืนหนึ่งมีคนมาบอก หลวงพ่อปั้นว่า นายโตมาดูลิเกที่วัด กลัวว่าจะมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นเพราะนายโตชอบออกลวดลายทางนักเลง

หลวงพ่อท่านก็พูดว่า “เขาอยู่ตรงหน้าโรงลิเกไม่เกะกะใครแน่ ”ครั้น ลิเกเลิกแล้ว นายโตก็นั่งอยู่ตรงนั้นไม่ยอมกลับบ้าน ทำให้ผิดสังเกต ลูกศิษย์ของหลวงพ่อ คนที่มาบอกครั้งแรกซึ่งเฝ้าสังเกตนายโตอยู่เห็นผิดปกติที่ลิเกเลิกตั้งนาน นายโตยังนั่งอยู่ทำไม จึงไป บอกหลวงพ่อท่านก็พูดว่า “เดี๋ยวนายโตก็กลับแล้ว” พอหลวงพ่อพูดจบนายโตก็ลุกจากหน้าโรงลิเกกลับบ้าน โดยเหตุการณ์ปกติ

ถ้าอยากรวย ต้องเลิกขายหมู.."หลวงพ่อปั้น วัดพิกุลโสคันธ์" บอกศิษย์และห้ามทำให้ใครเดือดร้อนเด็ดขาด แต่ผิดสัจจะ ตายทั้งครอบครัว.

ผู้สร้างรูปหล่อหลวงพ่อปั้น คือ เจ๊กพงษ์ นางเขียว เพ็งผล สองสามีภรรยาซึ่ง แต่เดิมไม่ร่ำรวยอะไรมีอาชีพเลี้ยงหมูแล้วฆ่าขาย ต่อมาได้นำอาหารมาถวายหลวงพ่อปั้น หลวงพ่อมีความเมตตาจึงกล่าวว่า อยากรวยไหม สองสามีภรรยาจึงบอกว่า อยากรวย หลวงพ่อจึงบอกว่า “จะถือเป็นคำสัตย์ได้ไหมว่า ถ้าแนะนำแล้วจะต้องปฏิบัติตาม หากผิดสัญญาจะต้องมีอันเป็นไป ” สองสามีภรรยาตอบรับคำ หลวงพ่อว่าจะทำตามทุกอย่าง จากนั้นหลวงพ่อจึงบอกว่า “ ถ้าเลิกเลี้ยงหมู แล้วทำมาค้าขายอะไรก็จะรวย แต่รวยแล้วอย่าโกงใคร ถ้าโกงหรือทำให้ใครได้รับทุกข์จะต้องมีอันเป็นไป อาทิ ตายไม่ดี ”และอีกเรื่องหนึ่งที่สองสามีภรรยาไม่ปฏิบัติตามสัจจะวาจาที่ให้ไว้กับหลวงพ่อภัยพิบัติจึงมาถึง ในบั้นปลาย เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ บุตรสาวสองสามีภรรยาคู่นี้โตขึ้นพอจะมีคู่ครอง ปรากฏว่ามีหนุ่มที่มีฐานะดีมาชอบ แต่บุตรสาวไม่ชอบกลับไปชอบพระองค์หนึ่ง ชื่อ เปรื่อง ฐานะยากจนครั้นพระ เปรื่องลาสิกขาแล้ว พ่อแม่ฝ่ายหญิงกลัวว่าบุตรสาวจะได้กับทิดเปรื่องไม่สมกับฐานะ จึงวางแผนกำจัดคู่รักของบุตรสาว คือ ทิดเปรื่อง โดยตั้งข้อหาว่าทิดเปรื่องฆ่าคนในหมู่บ้าน ผลสุดท้ายทิดเปรื่องผู้บริสุทธิ์ต้องเข้าคุก ติดคุกอยู่นานถึง ๑๑ ปีก่อนที่จะตายนับว่าสามีภรรยาคู่นี้กระทำผิด ฆ่าคนตายโดยไม่นึกถึงคำสัจจะที่ให้ไว้กับหลวงพ่อปั้นดังนั้นภัยร้ายได้มาถึง คือ สามีเป็นบ้าได้ลุยน้ำ ตายไปก่อนที่ฝ่ายภรรยาจะถูกลูกสาวยิงตายเพราะลูกสาวนั้นโรคประสาทกำเริบและ ตายอย่างน่าสมเพช

ถ้าอยากรวย ต้องเลิกขายหมู.."หลวงพ่อปั้น วัดพิกุลโสคันธ์" บอกศิษย์และห้ามทำให้ใครเดือดร้อนเด็ดขาด แต่ผิดสัจจะ ตายทั้งครอบครัว.

ขอขอบคุณท่านเจ้าของภาพ และที่มาเนื้อหาข้อมูลมา ณ ที่นี้

ตำนานเล่าขานพระผู้ทรงฌานอภิญญา ครูบาอาจารย์ผู้เรืองวิชาอาคม

เพื่อเผยแผ่กิตติคุณเป็นสังฆบูชา และเทิดทูนเกียรติคุณครูบาอาจารย์