ภายใต้หน้ากากเป็ด!?! พี่เบลล์โพสต์เล่าบรรยากาศงานเลี้ยงปีใหม่สุดมันส์ของทีมงาน "ก้าว" มาใน Theme "ก้าวคนละก้าว" แต่ละคนพีคๆทั้งนั้น

    จารึกเป็นประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญของประเทศไทย  สำหรับโครงการก้าวคนละก้าว จากสุดเขตแดนใต้ ไปจนถึง เหนือสุดแดนสยาม ของนักร้องชื่อดัง "ตูน บอดี้สแลม" หรือ นายอาทิวราห์ คงมาลัย โดยได้ออกจากจุดสตาร์ทวิ่ง ที่ ปากอุโมงค์เบตงมงคลฤทธิ์ ซึ่งการก้าวครั้งนี้เป็นก้าวที่ไกลที่สุดในชีวิตของ ตูน บอดี้สแลม ในโครงการ "ก้าวคนละก้าว เพื่อ 11 โรงพยาบาลทั่วประเทศ" จากเบตง จ.ยะลา ถึง อ.แม่สาย จ.เชียงราย บนระยะทาง 2,191 กิโลเมตร ตั้งแต่วันที่ 1 พ.ย. - 25 ธ.ค. โดยเงินบริจาคที่ได้จากการวิ่ง เพื่อนำไปซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ให้กับ 11 โรงพยาบาลที่ยังขาดแคลน และต้องการความช่วยเหลือ พร้อมทั้งแรงสนับสนุนจากคนไทยทุกคน ในการเพิ่มประสิทธิภาพในการดูแลรักษาและคุณภาพชีวิตผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่ดีขึ้น รวมถึงเป็นขวัญกำลังใจให้ หมอ พยาบาลผู้เสียสละทั่วประเทศ 

 

  หลังจากที่ได้ก้าวสู่เชียงรายเป็นที่เรียบร้อยนั้น ในส่วนของทีมงานก็ได้มีงานปาร์ตี้ปีใหม่ซึ่งในมุกๆปี พี่ตูนจะเป็นคนคิดตีมการแต่งตัวในปาร์ตี้ ในส่วนของปีนี้พี่ตูนมาในตีม ก้าวคนละก้าว ซึ่งมีการครีเอททีฟที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานและเต็มไปด้วยความฮาแน่นอนซึ่งคิดภาพตามนั้นก็ว่าสนุกแล้ว โดยล่าสุด วันที่ 2 ม.ค.60 ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Chaichan Baimongkol  หรือที่รู้จักกันว่า พี่เบลล่า ซึ่งเป็นพิธีกรของโครงการ ก้าวคนละก้าว ที่เป็นที่รักใครของใครหลายๆคนไปเลย โดยได้โพสต์ภาพบรรยากาศของปาร์ตี้ปีใหม่ของทีมงาน

 

โดยระบุว่า

คอสเพลย์นั้นสำคัญไฉน?

ปกติพี่ตูนจะเป็นกำหนด Theme งานเลี้ยงปีใหม่เองทุกปี

ปีนี้แกบอกว่าให้มาใน Theme "ก้าวคนละก้าว"

และทุกคนที่มาในงานต้องแต่งเป็นอะไรที่บ่งบอก
ว่ามาจากงานก้าว...

ใครจะแต่งยังไงไม่รู้แต่แก๊งค์ 3 เฒ่าของเราต้องเล่นใหญ่ไว้ก่อน
พี่โด๋วมาในชุดทหาร พร้อมอาวุธครบมือ
M 16 ในมือแกคือ bb gun รุ่นยิงแรงกระป๋องทะลุ
คิดว่าแกจะมายิงใคร แกบอกว่า
"กูไม่ได้เอามายิงใคร...แต่อาจจะยิงขึ้นฟ้าบ้าง ซัก 11 นัด"

เอิ่บ....

ข้ามไปที่ผมกะเฮียโน้ส เราสองคนนัดกันซะดิบดีว่า cosplay ที่เราอยากใส่กันคือ มม กะแม่หมอ...

ผมเป็น มม เฮียโน้สเป็น แม่หมอ...

ผมไปหาซื้อเสื้อชมพู กางเกงกีฬา 
แต่ผ้าบัฟหวานๆไม่มี ก็เลยเอาผ้าคาดเอวที่ไดโสะมาสวมหัวแทน ส่วนปลอกแขนก็ใช้ถุงเท่าเจาะรูเอา

ดูๆไปคล้าย มม ตรงไหน? 
เหมือนเด็กอ้วนรสสตอเบอรี่มากกว่า...
แต่ก็มีแก๊งค์ gdh ที่พร้อมใจกันคอสเพลย์ มม 
จนพวกเรากลายเป็นแก๊งค์ มม ไปเลย...

ส่วนเฮียโน้สที่แต่งเป็นคุณแม่นั้น
บอกตรงๆว่า "เหมือนเกินไป" 
ทั้งชุดนักวิ่ง รองเท้า 5 fingers 
กระเป๋าคาดเอว วิกผมขาว...
ลงทุนกระทั่งใส่ยกทรงเติมหน้าอก
วิ่งกระย่องกระแย่งเข้างาน
โดยมีลูกสาวตัวกลมๆจับมือเข้ามาด้วยกัน
ทุเรศทุรังไม่ใช่น้อย....

แต่ที่หักมุมคือ...คืนนี้ มม ไม่ได้มา 
แต่งกันเก้อเลย 55555555
กะว่าจะมาล้อหมอให้สาแก่ใจ
อายก็อาย...(โดยเฉพาะเค้า)

ปรากฎว่า มม ไม่ฉบาย
ได้แต่ส่งรูปไปให้และบอกว่าพวกเราคิดถึงนะ
(นี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย...หมออย่าเผลอละกัน 55555)

พี่โอลงทุนทาตัวมาดำเมี่ยม
แล้วบอกว่าผมคือบัวขาว 
ผมคิดในใจว่า ถึงไม่ทาพี่ก็ดำอยู่แล้ว
พอทาตัวปุ๊ปไม่มีใครกล้าเล่นด้วยเลย
กลัวเปื้อน 555555

พี่โอ๊ตอยากแต่งเป็นเด็กนักเรียน
ก็เลยชวนผมไปซื้อชุดนักเรียนที่ big c 
ปรากฎว่าไม่มี ขณะที่กำลังจะถอดใจ 
ผมบอกมันว่า มึงซื้อเสื้อกล้าม 1 ตัว
กางเกงบอลสีอ่อนๆ 1 ตัว
ผ้ากันเปื้อนน้ำลาย 1 ผืน
ทาแป้งหน้าขาวๆ + ดูดจุกนม
เท่านี้มึงก็คือเด็กทารกละ เดี๋ยวพี่ตูนเห็นเค้าต้องอยากอุ้ม

ปรากฏว่าพี่ตูนชอบใจใหญ่
หัวเราะเอิ๊กอ๊าก ยกให้พี่โอ๊ตเป็นคอสเพลย์ชนะเลิศในใจแกไปเลย...

สำหรับผมพี่โอ๊ตเหมาะกับชุดเด็กทารกมากกกกกก
ยิ่งตอนดูดจุกนม ถือของเล่นนะ...
โอย อยากกระทืบ 555555555

คอสแนวแปลกๆก็มีไอ้โจ๊ก แต่งเป็นโลโก้งานก้าว
ไอ้แชมป์แต่งเป็น web side ก้าว (อัพเดทยอดบริจาคได้ด้วย!)
พี่อั้น producer วง Labanoon แต่งเป็นพระ...(เจริญ!)
หมอโอ๊ตแต่งเป็นคุณยาย แถมเขียนหน้าเหี่ยวด้วย
ถ้าผมเป็นคนไข้แก บอกตรงๆผมเลิกไหว้ 5555555
แก๊งค์อิไตรแต่งเป็นคุณหมอคุณพยาบาล
พี่อ๊อฟบิ๊กแอสเป็นคุณจิมมี่...
ก้อยใส่ชุดเป็ดน้อย...

แต่ที่สะดุดตาเหลือเกินคือในงานมาสคอตเป็ดเหลืองเดินอยู่...
เป็ดหัวโตๆอย่างที่เราเห็นในสวนสนุกอย่างงั้นเลย
แล้วอีเป็ดตัวนี้คึกเหลือเกิน เต้นไม่หยุดเลย
ลูกๆหลานๆเด็กๆในงานชอบมาก รุมทึ้งเป็ดกันใหญ่ 
ผมชื่นชมทีมงานว่า "แหม่จ้างมาสคอตมาด้วยเว้ย ปีนี้โคตรลงทุน"

เราก็ไปรุมถ่ายรูปกะมาสคอตเป็ดกัน
โดยมีแก๊งค์คอสเพลย์จากนรกล้อมรอบตัวเป็ด
ผมได้ยินเป็ดหัวเราะออกมา

หัวเราะด้วยเสียงเบาๆ....

เป็ดบอกว่า "พี่โอ๊ตแม่งแต่งโคตรเหี้ยเลย..."

อ้าว...อ้าว

ลูกพี่เองเหรอ? 
กรี๊ด...ในชุดเป็ดคือ พี่ตูน 5555555
มิน่า คึกเหลือเกิน เต้นยุกๆยิกๆไม่หยุดหย่อน 
สงสัยเก็บกด 55555555555

พวกเราพอรู้ว่าเป็นพี่ตูนก็ดีใจถ่ายรูปกันใหญ่
เป็ดเองก็ออกแอคชั่นน่าดู ทั้งกระพือปีก ทั้งส่ายก้น
ทั้งน่ารักน่าเตะ...แต่ก้อออไม่มีใครกล้า 
แต่ถามว่าอยากไหม....อยากกกกก 555555

เป็ดหันมาบ่นกับผมว่า 
"เมื่อกี๊ตอนถ่ายรูป ผมจะยิ้มทำไมวะ? 55555" 
เออนั่นดิ....
เซอร์วิสกระทั่งในชุดเป็ด 55555555555555

สำหรับผมคืนนี้ถึงแม้ไม่มีรางวัลเป็นจริงเป็นจัง
เรื่องการแต่งกาย
ผมก็อยากยกรางวัลที่หนึ่งในใจให้เป็ดตัวใหญ่ของ พี่ตูน 
เพราะถึงมันจะดูน่าร้ากกกก 
แต่ในชุดมันก็ร้อนโคตรๆเหมือนกัน
ซึ่งพอพี่ตูนแปลงร่างเป็นเป็ดแล้ว
เหมือนแกลืมความร้อน แล้วปล่อยแต่ความสนุกออกมา 
คึกมากกก เอนเตอร์เทนมาก 
เหมือนเค้าได้กลับไปเป็นเด็ก 4 ขวบอีกครั้ง
ความน่ารักแบบเด็กๆของ อาทิวราห์ แผ่กระจาย
เรียกเสียงหัวเราะและมอบความสุขให้ทุกๆคนในงานตลอดเวลา...

ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ตูนถึงรักเด็กๆ?

เพราะตัวแกก็ยังเป็นเด็กอยู่เสมอ...

มันก็น่าคิดนะว่า...
คอสเพลย์เป็นเหมือนการตกแต่งปลอมตัวก็จริง
แต่เราก็อยากจะแต่งเป็นสิ่งที่เราชอบนั่นแหละ
ชอบมาก ก็ยิ่งทุ่มเทมาก
คอสเพลย์จึงเหมือนกับภาพสะท้อนในใจเราออกมา
ผ่านเสื้อผ้า...ผ่านการแสดง 
.
ดูอย่างเฮียโน้สสิ 
เอาซะเหมือนแม่ 
5555555555555
.
.
.
.
.
.
(เอ้อ!ยังไม่ได้เล่าเรื่องจับฉลากเลยนิ...
เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อนะ)

  ซึ่งเรื่องราวก็สนุกสนานพอตัวอยู่แล้วแต่ทุกอย่างนั้นคือความทรงจำที่ใครๆก็ไม่มีวันลืม แล้วมาคอยติดตามกันต่อว่า บบรยากาศการจับฉลากนั้นจะสนุกสนานขนาดไหน

 

ขอบคุณภาพข้อมูลและคลิปChaichan Baimongkol     Rachwin Wongviriya Fanclub