มีกลิ่นแป้งโชยมา !!! "บังโฟล์ค" เล่าเรื่องสยองขวัญที่สุดในชีวิต เมื่อเพื่อนขอร้องให้ไปดู "ห้องร้าง"ในบ้านเช่า ก่อนเจอดี จนบอกต้องให้บ้านใหม่

 

ถือว่าเป็นอีกหนึ่งอาสาสมัครกู้ภัย ที่เป็นที่รู้จักของผู้คนในขณะนี้ อย่างคุณ "โฟล์ค" กำพลศักดิ์ สัสดี อาสากู้ชีพ กู้ภัยดอกโดน หนุ่มสตูล วัย 41 ปี มีความชำนาญด้านการปีนเขามานานกว่า 20 ปี โดยคุณโฟล์คเป็นคนรักแมว และมักจะนำแมวพาดไว้บนไหล่และศีรษะ ทำให้หลายคนจดจำเขาได้ง่าย และล่าสุดเป็น 1 ในอาสาสมัครกู้ภัยที่เข้าร่วมค้นหาทีมหมูป่าอคาเคมี 13 ชีวิต ที่ติดอยู่ภายในถ้ำหลวง อ.แม่สาย จ.เชียงราย โดยล่าสุด ด้านคุณโฟล์คได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว "Folk Kamponsak Sassadee" ระบุถึงสิ่งที่เขากลัวขณะที่ปฏิบัติภารกิจในการสำรวจถ้ำหลวงและปล่องแคบ พร้อมกับเล่าเรื่องสยองขวัญจากประสบการณ์ที่เคยเจอสมัยที่เขายังเรียนอยู่

 

 
โดยมีข้อความระบุว่า "มีถามกันมาเยอะมาก ว่าตอนมุดเข้าสำรวจถ้ำและปล่องแคบๆที่เขาหลวงนางนอน นั้นไม่กลัวผีบ้างเหรอ ..... ถ้ากลัว คือกลัวสัตว์มีพิษ เพราะมันสามารถจู่โจมเราได้ทันที ส่วนสิ่งที่นอกเหนือจากนั้น มันยังไม่จู่โจมหรอก แต่จะดูท่าทีเราและติดตาม ทีนี้มาดูเรื่องที่เคยโดนหนักสุดเรื่องนึง เตือนว่าก่อนจะอ่านควรไปล้างหน้าแปรงฟันเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย ในห้องร้างบนชั้น 2 ที่บ้านเช่า ...................... ตอนที่สมัยยังเรียนอยู่ ปวส.ปี 1 เพื่อนคนหนึ่งได้มาตามให้ไปช่วยเหลือบางอย่างที่บ้านเช่าของเขา ซึ่งลึกสุดไปยังท้ายซอยแห่งหนึ่งในเขต อ.เมือง จ. สงขลา เพราะเพื่อนคิดว่าเราอาจสามารถสื่อสารกับบางอย่างได้ เพราะว่าเราไม่กลัวผีหรือความมืด และเคยเล่าเรื่องลึกลับให้เขาฟังหลายหนก่อนหน้านี้ วันนั้นจึงไปดูให้ในตอน 4 ทุ่ม พบว่ามันเป็นตึกแถวเก่าๆ 2 ชั้น2 คูหา แต่อยู่อาศัยกันเพียงชั้นล่าง 5 คน ชั้นบนนั้นไม่มีใครกล้าขึ้นไปเยือนแม้แต่ในตอนกลางวัน

 

 

 

เรื่องมันมีอยู่ว่า ทุกคนในบ้านจะได้ยินเสียงคนเดินหรือวิ่งเล่นอยู่ชั้นบน บางครั้งเสียงเหมือนลากเตียง เสียงน้ำไหล หรือเสียงเหมือนลูกบอลกลิ้งลงมาตามบันไดหรือแตะไปมาในห้อง จะได้ยินกันเรื่อยๆ ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน จนไม่เคยมีใครกล้าที่จะย่างกรายขึ้นไปบนบ้านชั้น 2 ยอมปูเสื่อนอนกันที่โถงชั้นล่าง เพื่อนอยากให้ขึ้นไปพิสูจน์ว่าชั้นบนมีอะไรบ้าง ก้าวย่างแรกที่เดินเข้าประตูบ้านก็ได้กลิ่นธูปหอมแรงโชยมาจากกลางบ้านชั้นล่างที่เพื่อนจุดไว้ และก็เดินตรงไปที่บันไดมีเพื่อนเดินตามหลังมาติดๆ คนที่เหลือรอลุ้นอยู่ที่โถง

 

 

ตอนก้าวขึ้นบันไดก็พยายามหาสวิทช์ไฟชานพักแต่เมื่อเปิดกลับไม่ติดสักดวง มีลมพัดสวนลงมาแรงวูบหนึ่ง ตอนนั้นเริ่มมีลุ้นว่ามีแน่นอน แต่ก็ใจยังสู้จึงเดินขึ้นไปเกือบๆจะถึงชั้น 2 ปรากฎว่า ขณะกำลังจะก้าวย่างสุดท้ายสู่ชั้นสอง ก็ได้มีแรงบางอย่างฟาดลงมาเต็มหน้า มันรู้สึกเหมือนถูกตบด้วยของชิ้นโตๆแน่นๆแข็งๆ คล้ายเหมือนไฟช๊อตหน้า จนตกใจวูบหงายหลังลงมา แต่โชคดีที่เพื่อนเดินตามติดๆดันหลังรับไว้ทัน แล้วถามว่าเกิดอะไรขึ้น ก็บอกว่าไม่มีๆ

 

 

 

 

แล้วก็ตั้งตัวเริ่มใหม่ คิดในใจว่า เราเจอมาหลายครั้ง อาจแค่หนักกว่าครั้งก่อนๆ จึงให้เพื่อนรอที่ชานพัก รีบเดินขึ้นจนถึงหน้าห้องแรก ลองจับลูกบิดเบาๆ มันไม่ได้ล็อคจึงเปิดประตูเข้าไป อีกมือนึงก็คว้าหาสวิตช์แต่ไฟก็ไม่ติดอีก มีแสงจากเสาไฟฟ้าหน้าบ้านส่องลอดหน้าต่างเข้ามา ทำให้พอเริ่มมองเห็นอะไรลางๆได้บ้าง ในตอนนั้น เริ่มรู้สึกว่ารอบๆตัวเหมือนมีอะไรบางอย่างวิ่งวนไปทั่วทั้งที่ผิวพื้น และบนเพดานคล้ายลมพัดเอื่อยๆ อีกทีนึงก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างเย็นๆคล้ายมาลูบมาเลียขาเบาๆ พยายามก้มเพ่งมองแต่เห็นไม่ชัดนักว่ามันเป็นยังไง

 

 

 

เพื่อนที่รออยู่ที่ชานบันไดก็กระซิบยาวๆว่าเป็นไงบ้าง รีบลงกันเถอะ ...... และแล้ว เมื่อพยายามเพ่งดูก็เห็นมันเหมือนเป็นกลุ่มควันสีดำๆที่คละคลุ้งปนๆกับเงาครึ้มๆไม่มีรูปร่างที่ชัดเจน จางบ้างเข้มบ้าง จึงลองเรียกเล่นๆไปเบาๆว่า " ออกมาคุยกันหน่อย เพื่อนข้างล่างเขาเดือดร้อน "

 

สักพักก็มีกลิ่นหอม คล้ายๆแป้งน้ำแห้งๆแบบสมัยก่อนโชยมา หันไปดูที่มุมห้องทางขวาก็พบถาดใบหนึ่งที่บรรจุดอกไม้แห้งๆ แก้วน้ำ จานและถ้วย มีตู้เสื้อผ้าใบนึงที่มุมห้อง กับเตียงเก่าๆที่ฝุ่นกลบ และลูกฟุตบอลพลาสติกลูกหนึ่ง จึงเดินถอยหลังช้าๆออกมาจากห้องนั้น ส่วนอีกห้องนึงนั้นประตูล็อคจึงรีบลงมาชั้นล่างมีเพื่อนเดินถี่ๆนำหน้าลงไป ทุกคนที่โถงต่างรอฟังคำตอบอย่างใจจดจ่อ ว่าเจออะไรบ้าง จึงบอกว่า ไม่มีอะไร แต่ ....... " หาบ้านเช่าใหม่กันเถอะ พรุ่งนี้เช้าจะช่วยหา " ......... หลายวันต่อมมา ก็ไปสอบถามจากชาวบ้านใกล้เคียง จึงทราบเรื่องว่า ที่ชั้น 2 ของบ้านหลังนั้น เคยมีนักศึกษาหญิงมาเช่า แล้วก็ฆ่าตัวตาย เมื่อกว่า 10 ปี ก่อนหน้านี้"

 

 

 

 

 

 

 

ข้อมูลและภาพจาก : Folk Kamponsak Sassadee