เมื่อภูเขาน้ำแข็งที่ใหญ่ที่สุดในขั้วโลก !! เกิดการแตกแยกตัวออก ! โลกจะเป็นเช่นไร?

ภูเขาน้ำแข็งที่ใหญ่ที่สุดที่เคยบันทึกไว้ได้หลุดออกจาก Larsen C ชั้นน้ำแข็งในแอนตาร์กติกา เกิดการเคลื่อนขึ้นระหว่างวันจันทร์ที่ 10 ถึง วันพุธที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เมื่อมีส่วนของ Larsen C ในที่สุด 5,800 กิโลเมตร ภูเขาน้ำแข็งซึ่งมีชื่อว่า A68 มีน้ำหนักมากกว่าหนึ่งล้านล้านตัน ปริมาณของทะเลสาบเป็นสองเท่าของ Lake Erie หนึ่งใน Great Lakes ความก้าวหน้าสุดท้ายที่ถูกตรวจพบในข้อมูลจากเครื่องดนตรีดาวเทียม NASA MODIS ของนาซา ซึ่งภาพในการระบายความร้อนอินฟราเรดที่ความละเอียด 1 กิโลเมตรและได้รับการยืนยันโดยตราสาร Suomi VIIRS ของนาซา 

ในช่วงปีที่ผ่านมาได้รับการตรวจสอบโดยใช้ข้อมูลจากดาวเทียมของหน่วยสืบราชการลับขององค์การอวกาศยุโรป Sentinel-1 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ European Copernicus Space Component Sentinel-1 เป็นระบบการถ่ายภาพเรดาร์ที่มีความสามารถในการรับภาพโดยไม่คำนึงถึงเมฆปกคลุมและตลอดช่วงฤดูหนาวในปัจจุบันของความมืดขั้วโลก นักวิจัยจากโครงการ MIDAS ได้ติดตาม การแตกแยก ตัวของ Larsen C เป็นเวลาหลายปีหลังจากพบการละลายของชั้นวางน้ำแข็ง Larsen A ในปี 1995 และ การเก็บรักษา Larsen B ในปี 2545 โดยฉับพลัน เดือน มกราคมพฤษภาคม และ มิถุนายน ซึ่งพบว่ามีการเพิ่มความยาวไปกว่า 200 กม. และ ทิ้งภูเขาน้ำแข็งที่แขวนอยู่บนเกลียวน้ำแข็งเพียง 4.5 กม. (2.8 ไมล์) ทีมตรวจสอบการพัฒนาก่อนหน้านี้ โดยใช้เทคนิคที่เรียกว่าเรดาร์ดาวเทียม interferometry (SRI) นำไปใช้กับภาพ ESA Sentinel-1 ในขณะที่ความแตกแยกนี้สามารถมองเห็นได้เฉพาะภาพเรดาร์เมื่อมีความกว้างมากกว่า 50 เมตรโดยการรวมคู่ภาพ SRI จะช่วยให้สามารถตรวจจับเลขาคณิตชั้นน้ำแข็งที่มีขนาดเล็กมากและตรวจสอบปลายรอยแยกได้อย่างแม่นยำ

ดร. มาร์ติน แลร์รี่ย์ นักธรณีวิทยา  ของมหาวิทยาลัยสวอนซีและสมาชิกของทีมโครงการ MIDAS กล่าวถึงสถานการณ์ล่าสุด แม้ว่าเหตุการณ์นี้ จะเป็นเหตุการณ์ธรรมชาติและเราไม่ได้ตระหนักถึงการเชื่อมโยงใด ๆ กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกิดจากมนุษย์ทำให้ชั้นน้ำแข็งอยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอมาก นี่คือด้านหลังสุดที่ด้านหน้าน้ำแข็งได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ เราจะต้องเฝ้าดูอย่างระมัดระวังสำหรับสัญญาณว่าส่วนที่เหลือของน้ำแข็งจะเป็นเช่นไรต่อไป ศาสตราจารย์ใน Swansea University กล่าวว่าในช่วงหลายเดือนและหลายปีที่ผ่านมาชั้นน้ำแข็งอาจจะค่อยๆฟื้นเร็วขึ้นหรืออาจเกิดเหตุการณ์เคลื่อนตัวเพิ่มขึ้นซึ่งอาจนำไปสู่การล่มสลายได้ " ข้อคิดเห็นในชุมชนวิทยาศาสตร์ถูกแบ่งออกจะมีเสถียรภาพน้อยลง แต่การล่มสลายในอนาคตจะยังคงเป็นปีหรือหลายสิบปีต่อไป "