ยังคงซาบซึ้งกินใจ !! พระราชดำรัส ในหลวง ร.9 ครั้งเสด็จที่โรงเรียนบ้านขอบด้ง จ.เชียงใหม่ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ครูบนดอย อย่างหาทีสุดมิได้

เฟซบุ๊ก Information Division of OHM ของกองข่าว สำนักราชเลขาธิการ พระบรมมหาราชวัง ได้มีการแชร์เรื่องราวของครูท่านหนึ่ง นามว่า ครูเรียม สิงห์ทร ครูผู้อุทิศชีวิตเพื่อเด็กด้อยโอกาสบนดอยห่างไกล โรงเรียนบ้านขอบด้ง อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ ครั้งเมื่อปี พ.ศ. 2535 ที่ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเสด็จเยือน และทรงพระราชดำรัสว่า “ฉันฝากเด็กชาวเขาเหล่านี้ด้วย ตัวฉันอยู่ไกล ครูดูแลด้วยนะ” พระราชดำรัสสั้น ๆ ที่เป็นแรงบันดาลใจและเป็นแรงผลักดันในการทำหน้าที่ครูเพื่อประโยชน์ต่อแผ่นดินไทย

 

ครูเรียม สิงห์ทร ครูผู้อุทิศชีวิตเพื่อเด็กด้อยโอกาสบนดอยสูงที่ห่างไกล "โรงเรียนบ้านขอบด้ง" อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ นับจากวันที่ครูเรียมตัดสินใจก้าวขึ้นมาสอนนักเรียนบนยอดดอย เมื่อปี 2520 ครูเรียมเกือบตัดสินใจทิ้งอุดมการณ์ถอยหลังกลับเมืองหลวง แต่เมื่อมองขึ้นไปเห็นพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในห้องเรียนของโรงเรียนบ้านขอบด้งที่ไร้เด็กนักเรียนมาเรียนนั้น ก็เหมือนกับได้สบกับสายพระเนตรของพระองค์ ครูเรียมจึงได้ตัดสินใจสู้ต่อ

ครูเรียมบุกไปหานักเรียนถึงกลางไร่ข้าว ไร่ฝิ่น เปิดโรงเรียนสอนหนังสือกลางแปลงผักแปลงนาจนกลายเป็น "ห้องเรียนธรรมชาติ"

สามารถโน้มน้าวจิตใจให้พ่อ แม่ และเด็ก เห็นความสำคัญของการรู้ภาษาไทย กฎหมายไทย และรู้จักความเป็นไทย แม้จะต้องเผชิญกับความไม่ปลอดภัยรอบด้านจากกองกำลังติดอาวุธของชนกลุ่มน้อยหลายต่อหลายกลุ่ม และปัญหายาเสพติด แต่ความมุ่งมั่นที่ได้ตั้งใจเอาไว้แล้วนั้น จึงทำให้โรงเรียนบ้านขอบด้ง กลับมาสอนได้ตามปรกติต่อไป

 

โครงการหลวงเข้ามาส่งเสริมการปลูกผักและดอกไม้ เพื่อให้ผักได้กลายเป็นอาหารกลางวัน และปลูกดอกคาร์เนชั่นเพื่อขายเป็นรายได้หลักแก่เด็ก ๆ ในโรงเรียน เมื่อการปลูกดอกไม้และผักของนักเรียนได้ผลดี โครงการหลวงจึงได้แจ้งแก่ครูเรียมว่า จะมีผู้ใหญ่ระดับสูงมาดูงาน ซึ่งครูเรียมเองก็ไม่เคยทราบมาก่อนว่า ผู้ใหญ่ระดับสูงคนนั้นจะเป็น พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ผู้เป็นแรงบันดาลใจ

และในวันนั้น วันที่ 11 มีนาคม 2535 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และสมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินีนาถ

ได้เสด็จพระราชดำเนินมายังบ้านขอบด้ง และเข้ามาที่อาคารศิลปาชีพ มาดูเด็กปั้นดินน้ำมัน และเขียนภาษาไทยให้พระองค์ท่านดู

แล้วจึงได้เสด็จพระราชดำเนินออกไปดูแปลงดอกคาร์เนชั่น พร้อมกับพระราชทานเงิน จำนวน 3,000 บาท ไว้สำหรับเป็นค่าโรงเรือน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชได้มีพระราชดำรัสฝากถึงครูและเด็ก ๆ ในครั้งนั้นว่า

“ฉันฝากเด็กชาวเขาเหล่านี้ด้วย ตัวฉันอยู่ไกล ครูดูแลด้วยนะ”

จากพระราชดำรัสในวันนั้น จนกระทั่งถึงทุกวันนี้ ครูเรียมได้ทำหน้าที่ของครูอย่างสุดความสามารถ ครูเรียมได้เก็บพระราชดำรัสในวันนั้นไว้เป็นแรงบันดาลใจและปฏิญาณกับตนเองไว้ว่า จะเป็นคุณครูที่นี่จนเกษียณ และหากเกษียณแล้วยังคงมีแรงกำลัง ก็จะทำหน้าที่และประโยชน์ให้แก่พื้นที่แผ่นดิน จนถึงวันที่จะไม่มีแรงต่อไป

Cr. Information Division of OHM