"ปีเตอร์ คัมมินส์ "สัญชาติออสเตรเลีย ชีวิตที่เหลือขออยู่ที่ประเทศไทย และขอเป็นข้ารองพระบาทจนวันสุดท้ายของชีวิต

"ปีเตอร์ คัมมินส์ "สัญชาติออสเตรเลีย ชีวิตที่เหลือขออยู่ที่ประเทศไทย และขอเป็นข้ารองพระบาทจนวันสุดท้ายของชีวิต

วันที่ 16 ต.ค. 59 ณ นายปีเตอร์ คัมมินส์ อายุ 82 ปี สัญชาติออสเตรเลีย อดีตนายกสมาคมสโมสรเรือใบราชวรุณในพระบรมราชูปถัมภ์ เปิดเผยว่า ใน พ.ศ.2514 ได้ทำงานที่สหประชาชาติในตำแหน่งฝ่ายประชาสัมพันธ์ ทำหน้าที่ในการแจ้งข่าวให้กับสำนักพิมพ์ต่างๆ ต่อมาใน พ.ศ.2528 ขณะนั้นได้ถูกสั่งให้ไปทำข่าวเกี่ยวกับกีฬาเรือใบที่วังไกลกังวล อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ โดยวันนั้นมีนักกีฬาเรือใบไทยรวมกันเกือบ 300 คน เข้าเฝ้าฯ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ตนเป็นชาวต่างชาติเพียงคนเดียวที่ได้รับเชิญจาก หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีใจที่สุดรองจากการมีชีวิต คือการได้เข้าเฝ้าฯ พระองค์ ความรู้สึกที่มีต่อพ่อหลวงของคนไทย“รู้สึกผูกพันกับในหลวงมาก ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เมื่อครั้งที่ในหลวง ตรัสว่า “กลับมาพบกับข้าพเจ้าที่วังไกลกังวล ได้ทุกเมื่อที่เธอต้องการ” พระองค์ท่านไม่เคยถือพระองค์ ถึงแม้ว่าท่านจะเป็นถึงพระมหากษัตริย์ ท่านวางพระองค์เป็นธรรมชาติ เฉกเช่นคนธรรมดาที่มีอารมณ์ขัน และโปรดปรานกีฬาเรือใบอย่างมาก รู้สึกเป็นความประทับใจอย่างสุดซึ้งที่ชีวิตนี้ที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าฯ อย่างใกล้ชิดขณะทำงานเกี่ยวกับกีฬาเรือใบที่ท่านโปรด”

นายปีเตอร์ เล่าว่าส่วนภาพถ่ายยืนอยู่กับพระองค์บริเวณริมชายหาด เป็นการพูดคุยกันหลังแข่งขันเรือใบกันเสร็จ พระองค์ตรัสว่า “เธอชนะข้าพเจ้าในเกมนี้ แต่เกมหน้าเธอจะไม่ชนะ” จึงทูลถามพระองค์ว่าถ้าไม่ชนะครั้งนี้กระหม่อม จะได้ที่เท่าไร พระองค์ตรัสตอบว่า “เธอจะได้ที่ 7 ในเกมนี้” นายปีเตอร์ จึงตอบว่า กระหม่อมไม่เอาที่ 7 แต่กระหม่อม อยากจะได้ที่ 3

นายปีเตอร์ เผยความรู้สึกหลังจากทราบว่าพระองค์เสด็จสวรรคต ว่า “ผมเสียใจอย่างมาก ไม่เคยรู้สึกเสียใจเท่านี้ พระองค์เป็นคนที่ดีและงดงาม หากโลกเรามีกษัตริย์อย่างพระองค์อีกมากๆ โลกเราคงไม่มีปัญหา ผมดีใจที่ได้อยู่เมืองไทย แล้วได้เล่นเรือใบกับในหลวง พอได้ยินข่าวผมเสียใจมาก ผมร้องไห้ทุกครั้งเมื่อคิดถึงในหลวง ชีวิตที่เหลือขออยู่ที่ประเทศไทย และขอเป็นข้ารองพระบาทจนวันสุดท้ายของชีวิต”
"ปีเตอร์ คัมมินส์ "สัญชาติออสเตรเลีย ชีวิตที่เหลือขออยู่ที่ประเทศไทย และขอเป็นข้ารองพระบาทจนวันสุดท้ายของชีวิต