ใครคือบัณฑิตคนสุดท้าย?...ที่ได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระหัตถ์ ในหลวง ร.9....เผยที่มาของพิธีการพระราชทานปริญญาบัตรแต่แรกเริ่ม

วันนี้ผู้เขียนขอยกเอาเรื่อง บัณฑิตคนสุดท้าย ที่ได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจาก พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร (ในหลวง รัชกาลที่ 9) และประวัติแรกเริ่มของพิธีพระราชทานปริญญาบัตร มาเสนอให้ท่านผู้ชมได้อ่านกันอย่างละเอียดซึ่งผู้เขียนเชื่อว่าขณะนี้น่าจะมีท่านผู้ชมหลายๆท่านเลยทีเดียวที่ใคร่จะรู้ว่า บัณฑิต คนสุดท้ายท่านนี้เป็นใคร?
เอาล่ะทีนี้ผู้เขียนจะพาท่านผู้ชมย้อนเวลากลับไป...ในวันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2473 ซึ่งถือได้ว่าเป็นครั้งแรกของประเทศไทย ที่ได้มีการจัดพิธีพระราชทานปริญญาบัตรขึ้น โดย พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่7) และสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณี พระบรมราชินี เสด็จมาพระราชทานปริญญาบัตรแก่เวชบัณฑิต (แพทยศาสตรบัณฑิต) ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ซึ่งต่อมาในรัชสมัยของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร (ในหลวงรัชกาลที่ 9) ได้มีการจัดพิธีพระราชทานปริญญาบัตร

โดยเริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ. 2493 และเคยมีผู้คำนวณว่า หาก” พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร (ในหลวงรัชกาลที่ 9)ทรงเสด็จพระราชดำเนินพระราชทานปริญญาบัตร490 ครั้ง ประทับนั่งครั้งละประมาณ 3 ชั่วโมง เท่ากับทรงยื่นพระหัตถ์พระราชทานใบปริญญาบัตร 470,000 ครั้ง”

จึงมีผู้กราบบังคมทูลขอพระราชทานให้พระองค์ลดการพระราชทานปริญญาบัตรเฉพาะระดับมหาบัณฑิตขึ้นไปเท่านั้น แต่มีพระราชกระแสตอบว่า

 

 "เสียเวลายื่นปริญญาบัตรให้บัณฑิตคนละ 6-7 วินาทีนั้น แต่ผู้ที่ได้รับนั้นมีความสุขเป็นปีๆ เปรียบกันไม่ได้เลย" นอกจากนี้ก็ยังรับสั่งว่า "จะพระราชทานปริญญาบัตรแก่บัณฑิตปริญญาตรีไปจนกว่าจะไม่มีแรง"

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร (ในหลวงรัชกาลที่ 9)  ทรงเสด็จพระราชทานปริญญาบัตรด้วยพระองค์เองเป็นระยะเวลาเกือบ 50 ปี และต้องยุติพระราชกิจลง ด้วยพระชนมายุมากขึ้นประกอบกับทรงพระประชวร

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเสด็จมาพระราชทานปริญญาบัตรด้วยพระองค์เองครั้งสุดท้าย เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2541 และนิสิตคนสุดท้ายของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่ได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระหัตถ์ของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ได้แก่” นางสาว โอบเอื้อ อิ่มวิทยา” จากคณะวิทยาศาสตร์ (วิทยาศาสตรบัณฑิต) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

และในครั้งนั้น พระองค์ได้พระราชทานพระโอวาท ความตอนหนึ่งว่า 

"การรู้จักประมาณสถานการณ์ ได้แก่การรู้จักพิจารณาสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้เห็นชัดถึงความเป็นมาและเป็นอยู่ แล้วคาดว่าควรจะเป็นอย่างไรในอนาคต ในการปฎิบัติงาน ยิ่งประมาณสถานการณ์ได้ถูกต้องเพียงใด ก็จะยิ่งทำให้งานที่ทำสำเร็จผลสมบูรณ์และได้ประโยชน์คุ้มค่ามากขึ้นเพียงนั้น"

ซึ่งตลอดระยะเวลา 70 ปีที่พระองค์ทรงครองราชย์ พ่อหลวงของเราได้พิสูจน์ให้เป็นที่ประจักษ์แล้วว่า ความพยายามอันเปี่ยมด้วยพลังใจที่แน่วแน่ กอปรด้วยความรู้ที่เป็นดั่งเข็มทิศนำทาง จะสร้างผลสำเร็จที่น่าชื่นชมได้เสมอ ดังเช่นพระบรมราโชวาทที่คุ้นหูคนไทยว่า…

"ถึงจะมองไม่เห็นฝั่ง เราก็ต้องพยายามว่ายอยู่ท่ามกลางมหาสมุทร โภคะทั้งหลาย มิได้สำเร็จด้วยเพียงคิดเท่านั้น"

ทั้งนี้เหล่าปวงข้าพระพุทธเจ้า ขอน้อมนำพระราชจริยวัตรอันงดงามใส่ชีวิต พระบรมราโชวาทใส่ดวงจิต เพื่อดำเนินตามรอยเท้าของพ่อไปตราบนานเท่านาน..

 

 

 

 

 

 

 

ขอขอบคุณท่านผู้เป็นเจ้าของเครดิตภาพที่ผู้เขียนได้นำมาจาก (อินเตอร์เน็ต)เพื่อใช้ในการแสดงประกอบเนื้อหาสาระข้อมูลนี้ค่ะ..และขอขอบคุณแหล่งที่มาของภาพและข้อมูลจาก: หอประวัติจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, และข้อมูลเพิ่มเติม(บางส่วน)จาก :อินเตอร์เน็ตค่ะ
เรียบเรียงโดย:โชติกา พิรักษา และ ศศิภา ศรีจันทร์ ตันสิทธิ์