ไม่ใช่แค่ติดดิน...รู้หรือไม่??? จิมมี่ ใช้รถส่วนตัวอะไร นอกจากบริจาควัด โรงพยาบาลแล้ว ยังแอบนั่งมอไซด์ไปช่วยเด็กนอนป่วย ทั้งที่ไม่เคยรู้จัก?

จากกรณีโลกออนไลน์มีการแชร์และส่งต่อภาพของผู้ใช้เฟซบุ๊ก Supakorn J'ames ซึ่งเป็นภาพขณะที่นายจิมมี่ ชวาลา เศรษฐีชื่อดังของ จังหวัดนครศรีธรรมราช นั่งอยู่ในรถสองแถวไปบริจาคเงินจำนวน 10 ล้าน ให้กับโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช ร่วมสมทบทุนสร้างอาคารสหไทยศูนย์รังสีวิทยาเพื่อรักษาผู้ป่วยมะเร็ง โดยมีสองเศรษฐีใจบุญ นายจรินทร์ ปัญจคุณาธร ผู้ประกอบการห้างสหไทยสรรพสินค้า นครศรีธรรมราช ร่วมบริจาคเงินสด จำนวน 30 ล้านบาท มีผู้บริหารของโรงพยาบาลและผู้ที่เกี่ยวข้องร่วมเป็นสักขีพยานนั้น

       ทั้งนี้สำหรับโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช เปิดให้บริการผู้ป่วยมะเร็งทั้งในจังหวัดนครศรีธรรมราชและส่งต่อจากจังหวัดในเครือข่าย ให้การรักษาทั้งผ่าตัด และการให้ยาเคมีบำบัด ซึ่งปัจจุบันมีผู้ป่วยที่ส่งต่อไปรักษาด้านรังสีรักษาประมาณปีละ 1,000-1,500 คน ทำให้ผู้ป่วยไม่สะดวกและมีค่าใช้จ่ายสูง ทางโรงพยาบาลได้รับการจัดสรรงบประมาณบูรณาการภาคใต้ปี 2561 วงเงิน 155 ล้านบาท มาจัดซื้อครุภัณฑ์ทางการแพทย์ต่าง ๆ เพื่อเป็นศูนย์รักษาผู้ป่วยมะเร็ง แต่ทางโรงพยาบาลยังขาดอาคารสถานที่

 

       “การร่วมบริจาคของเศรษฐีใจบุญทั้ง 2 ราย จะส่งผลให้โรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช มีอาคารหลังใหม่เพื่อรองรับเครื่องมืออุปกรณ์ และเป็นสถานที่บำบัดรักษาผู้ป่วยมะเร็ง และเป็นโรงพยาบาลศูนย์แห่งแรกของภาคใต้ ที่สามารถให้การรักษาโดยการฉายแสงอย่างครบวงจร”

       อย่างไรก็ตามสำหรับการปฏิบัติตนของเศรษฐีชาวนครศรีธรรมราช อย่างจิมมี่ ชวาลา หรือ ที่คนคอนทั่วไปเรียกว่า ปาป้า นั้นยังมีเรื่องราวที่เกี่ยวกับการทำความดี ความเสียสละแบ่งปันจากนักบุญผู้นี้ให้บอกเล่าอย่างไม่รู้จบ ซึ่งเหตุการณ์ต่างๆ เรื่องราวมากหลายของชายผู้นี้ เป็นที่รับทราบกันดีแล้วว่า ได้ถูกถ่ายทอดผ่านงานเขียนอันสุดแสนประทับใจจากนักเขียนชาวเมืองนครศรีธรรมราช ซึ่งรู้จักมักคุ้นกับปาป้าเป็นอย่างดี อย่าง จำลอง ฝั่งชลจิตร  ไม่ว่าจากเรื่องสั้นในชื่อ สิทธา หรือ นวนิยายขนาดยาว ที่กำลังถูกขานขวัญอย่าง สิทธาเศรษฐี โดยวรรณกรรมเหล่านี้ได้เปิดเผยถึงชีวประวัติของจิมมี่ ชวาลาไว้อย่างยอดเยี่ยม แม้จะเป็นเรื่องที่ถูกเขียนลงในหนังสือ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่านี่คือ วรรณกรรมแห่งชีวิต อันเป็นชีวิตจริงที่ทุกคนยอมคารวะต่อจิตใจที่สูงล้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์

 

       “ สิทธา มักจะแอบนั่งซ้อนมอเตอร์ไซด์รับจ้างไปหาเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งป่วยเป็นโรคนอนติดเตียงอยู่ในบ้านกับแม่ เขาไม่เคยรู้จักเด็กคนนี้มาก่อน แต่เมื่อรู้ว่ามีคนต้องการความช่วยเหลือ เขาก็จะยื่นมือไปช่วย เขาแอบนั่งมอเตอร์ไซด์ไปเฝ้า ไปเยี่ยมเด็กคอยเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ด้วยความยินดี ทั้งเรื่องค่ารักษา เรื่องยา เขาก็ยินดีช่วย”

       นอกจากนี้ในนวนิยายที่เขียนจรกชีวิตจริงของจิมมี่ ชวาลา อย่าง สิทธาเศรษฐี ยังบอกเล่าถึงอีกหนึ่งเรื่องที่เชื่อว่าหลายคนอาจยังไม่เคยรู้มาก่อน โดยในนวนิยายตอนหนึ่ง สิทธา(จิมมี่ ชวาลา)ได้ขับรถกระบะกลับบ้าน นั่นก็คือร้านขายผ้าของเขา แล้วเจอกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่หน้าร้าน ก่อนที่เขาจะเข้าไปพูดคุย ปรากฏว่าเด็กหนุ่มเดินทางมาจากชุมพร เพื่อจะมาเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลมหาราช แต่เนื่องจากไม่เคยมานครศรีธรรมราช อีกทั้งช่วงเวลานั้นก็ค่อนข้างดึกแล้ว เขาไม่มีรถ และไม่รู้โรงพยาบาลอยู่ที่ไหน

 

       “เมื่อนั้นสิทธาก็อาสาพาเขาไปส่งที่โรงพยาบาลด้วยรถกระบะ อีกทั้งยังซื้อของใช้ของกินให้เด็กหนุ่มคนนี้มากมาย แต่ที่สร้างความประทับใจที่สุดคือ สิทธาล้วงเงินในกระเป๋ากางเกง ซึ่งเป็นแบงก์ ธนบัตร มีทั้งใบสีม่วง สีน้ำตาล แดง เขียว ปึกใหญ่ๆ ปึกหนึ่ง ส่งให้เด็กหนุ่มถึงขนาดว่าเขาใช้มือกำไม่หมด และก็ทำให้คนต่างถิ่นถึงกับน้ำตา เขาไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ และผู้ชายที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขา ก็ไม่รู้จักเขาเช่นกัน เขาซึ้งใจจนพูดไม่ออก แล้วสิทธาก็เดินจากไป โดยไม่บอกว่าตนเองเป็นใคร  เดินไปขึ้นกระบะ ขับออกไปจากโรงพยาบาลด้วยหัวใจที่มีความสุข”

 

 

 

ขอบคุณเฟซบุ๊ก : Supakorn J'ames , จำลอง ฝั่งชลจิตร (เรื่องสั้นสิทธา,นวนิยายสิทธาเศรษฐี)

หมายเหตุ : รูปจิมมี่เยี่ยมเด็กเป็นแค่ภาพประกอบ ไม่ใช่รูปในเนื้อหา