เปิดตำราล้านนาโบราณ!!! เผยลักษณะหญิงที่ควรรู้ แปลจากตำราต้นฉบับ ที่ใครรู้ก็ต้องยอมรับว่าแม่นจนขนลุก!!!

ความเชื่อสำหรับคนไทยนั้นมีอยู่มากมายหลายรูปแบบ ความเชื่อเรื่องการดูผู้หญิงก็เช่นกัน ครั้งหนึ่งเคยมีความเชื่อว่า การดูผู้หญิงว่านิสัยใจคอเป็นอย่างไรต้องดูจากแม่ของเธอ ดังคำที่ว่า "ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่" และวันนี้เราก็มีอีกหนึ่งความเชื่อเรื่องการดูลักษณะของผู้หญิงฉบับชาวล้านนาโบราณมาฝากกัน

 

 

 

 

ตำราดูลักษณะผู้หญิง ต้นฉบับเป็นเอกสารใบลานของวัดหนองสร้อย อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน ซึ่งสถาบันวิจัยสังคมยืมมาถ่าย ไมโครฟิล์มเก็บไว้ในคลังข้อมูลของงานวิจัยล้านนาคดีศึกษา สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ รหัสไมโครฟิล์ม 80.050.11.065-066 ม้วนพิเศษ 7 โดยมีเนื้อหา ดังนี้ (ในวงเล็บเป็นคำอธิบายภาษาพื้นเมือง เพื่อให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น : ผู้แปล) 

 

 

ทีนี้จักกล่าวลักษณะผู้หญิงก่อนแล  
- ญิงใดคอเป็นป่านป้อง ดี เท่าดูแควนผัวสะน่อยแล (หญิงใดมีลำคอเป็นปล้อง เป็นลักษณะที่ดี แต่มักดูถูกสามีบ้างเล็กน้อย) 
- ญิงใดหน้าผากเป็นสุนักข์นั้น รอมเข้าของดี (หญิงใดมีหน้าผากคล้ายหน้าผากสุนัข เป็นคนเก็บหอมรอมริบสมบัติข้าวของดีแล) 
- ญิงใดไฝยังคาง ดี มียังคอกล้ำซ้าย ดีนัก (หญิงใดมีไฝที่คาง หรือมีใฝที่ลำคอด้านซ้าย ดียิ่งนักแล) 
- ญิงใดจารจาดั่งนกแขกเต้า มีสมบัติแล (หญิงใดพูดจาคล้ายนกแขกเต้า เป็นคนมั่งมีทรัพย์สมบัติ) 
- ญิงใด แม่ใหญ่ แอวกลม แม่นเกิดในกระกูลผู้น้อย ก็ยังจักได้เป็นใหญ่ เมียนายช้างแล (หญิงใดมีมารดารูปร่างสูงใหญ่ เอวกลม ถึงจะเกิดในตระกูลผู้น้อยต้อยต่ำ ก็จะได้เป็นใหญ่ ได้เป็นภรรยานายช้างในวัง) 
- ญิงใดผมรีรุง เส้นแลบเกลี้ยง เป็นเมียผู้ใด รักนักแล (หญิงใดเส้นผมเล็ก เกลี้ยงเกลา เป็นภรรยาผู้ใด สามีรักมากนักแล) 
- ญิงใดมีลายมือขอดดังหอยสังข์แลกลีบดอกบัว ผู้ญิงก็ดี ผู้ชายก็ดี จักได้เป็นใหญ่ สองพัน ประหมานเช่น ผู้นั้นรักชู้กว่าผัวแล (หญิงและชายใดมีลายมือคลายหอยสังข์ และกลีบบัว จะได้ดีมีศักดิ์ใหญ่ แต่จะรักชู้มากกว่าภรรยา / สามีของตน) 
- ญิงใดผมลงหน้าผาก แพ้ผัว (หญิงใดมีผมปรกหน้าผาก จะแพ้ผัว คือสามีจะตายไปก่อน) 
- ญิงใดย่างไปสูงต่ำ คันอยู่เรือนใด วายเรือนนั้นแล (หญิงใดเวลาเดินไป ก้าวเท้าสูงและต่ำ ถ้าอยู่บ้านเรือนไหน ก็วอดวายที่นั่น) 
- ญิงใดมีขนแก่แข็งดังผู้ชาย แม่นลูกท้าวพระยา ก็จักได้ขอท่านกินแล ผัวมี 3 คน จิ่งจักหมั้นแล (หญิงใดมีขนตามร่างกาย แก่และแข็งคล้ายขนของผู้ชาย ถึงจะเป็นลูกท้าวพระยาก็จะต้องขอผู้อื่นกิน ต่อเมื่อมีสามี 3 คนจึงจะมั่นคง) 
- ญิงใดใคร่หัวเสียงดังบ่ม่วน ลักขณะผู้ถ่อย (หญิงใดเวลาหัวเราะมีเสียงดัง แต่ไม่ไพเราะ เป็นลักษณะของผู้ถ่อย) 
- ญิงใดฟันหน้าซี่หน้อย ลักขณะผู้ถ่อย (หญิงใดมีฟันหน้าซี่เล็ก เป็นลักษณะของผู้ถ่อย) 
- ญิงใดแย้มแล้วจิ่งเจียรจา เพิงใจคนทั้งหลายนักแล (หญิงใดยิ้มแล้วจึงค่อยพูด เป็นที่ถูกใจคนทั้งหลายยิ่งนัก) 
- ญิงใดย่างไปหัวคลอน มักมีชู้ ย่อมหื้อผัวเข้าอำนาจแล (หญิงใดเวลาเดิน ศีรษะส่ายไปมา มักมีชู้ และบังคับให้สามีอยู่ใต้อำนาจ) 
- ญิงใดย่างไป ลากตีนซ้ายก่อน ดี มีสมบัติแล (หญิงใดเวลาเดิน ลากเท้าซ้ายไปก่อน เป็นคนมีทรัพย์สมบัติ)

 

 

- ญิงใด ( ย่างไป) ลากตีนขวาก่อน ลักขณะผีเสื้อแล (หญิงใดเวลาเดิน ลากเท้าขวาไปก่อน เป็นลักษณะของผีเสื้อ คือผีจำพวกหนึ่ง) 
- ญิงใดริมปากบาง ผัวรักนักแล (หญิงใดริมฝีปากบาง สามีรักมากนักแล) 
- ญิงใดดำแดง ใหญ่ ผู้นั้นผัวรักนัก (หญิงใดรูปร่างดำแดง สูงใหญ่ ผู้นั้นสามีรักมากนักแล) 
- ญิงใดหัวใหญ่ ผู้นั้นมีจิตใจซื่อแก่ผัวตนนักแล (หญิงใดศีรษะใหญ่ ผู้นั้นเป็นคนมีจิตใจซื่อสัตย์ต่อสามีของตนมากนัก) 
- ญิงใด หน้าใหญ่ แลตัวหน้อย ผู้นั้นบ่รู้เหล้นชู้จากผัวแล (หญิงใดใบหน้าใหญ่ แต่ร่างกายเล็ก ผู้นั้น ไม่มีชู้) 
- ญิงใดหัวดังหัวช้าง ผู้นั้นมีศรีนักแล (หญิงใดมีศีรษะคล้ายหัวช้าง ผู้นั้นเป็นคนมีสง่าราศีมาก) 
- ญิงใดฝ่าตีน ฝ่ามือแดง ผู้นั้นควรค่าร้อยคำ (หญิงใดฝ่าเท้าและฝ่ามือแดง ผู้นั้นมีค่าหนึ่งร้อยทองคำ) 
- ญิงใดเมื่อลุกไปไหน ไปอื่น จิ่งไปจารจาดั่งอั้น ดีนักแล (หญิงใดเมื่อลุกไปที่อื่นก่อน แล้วจึงกลับมาเจรจา เป็นลักษณะที่ดีมากนัก) 
- ญิงใดผมรีดั่งอั้น คันว่าไครหลังยังเที่ยงเกล้า แรงหลายนัก ผัวรักแล (หญิงใดเส้นผมเล็ก เมื่อยาวถึงหลังจึงเกล้ามวย เป็นคนแข็งแรง สามีรักมากนัก) 

 

- ญิงใดอกใหญ่ ท้องน้อย มีลูกมักตายแล (หญิงใดหน้าอกใหญ่ แต่ท้องเล็ก มีลูกแล้วลูกมักเสียชีวิต) 
- ญิงใดฝ่าตีนใหญ่ แดง ผัวมักตายก่อน (หญิงใดฝ่าเท้าใหญ่ และมีสีแดง สามีมักตายก่อน) 
- ญิงใดฝ่าตีนหน้อย บ่มักแอ่วเรือนท่านแล (หญิงใดฝ่าเท้าเล็ก เป็นคนไม่ชอบไปเที่ยวบ้านคนอื่น) 
- ญิงใดตาหน้อย มักเหิงผัวนักแล (หญิงใดตาเล็ก มักหึงหวงสามีมากนัก) 
- ญิงใดริมปากเส้า เลี้ยงลูกมักตาย (หญิงใดริมฝีปากดำคล้ำ เลี้ยงลูกไม่ดี ลูกมักตาย) 
- ญิงใดมีปานในหูแลหน้า เทียรย่อมเป็นที่ปูชา (หญิงใดมีปานในหูและใบหน้า ย่อมเป็นที่เคารพบูชาของสามี) 
- ญิงใดริมปากเบื้องบนเป็นดั่งก้อนเลือด ผู้นั้นทุกข์นักแล (หญิงใดริมฝีปากบนมีสีแดงคล้ายก้อนเลือด ผู้นั้นทุกข์ยากลำบากมากนัก) 
- ญิงใดอกใหญ่นัก มันมักเหล้นชู้จากผัวแล (หญิงใดหน้าอกใหญ่ มักคบชู้สู่ชาย)

 

 

- ญิงใดพีท้องน้อย ผู้นั้นมักถ่อย (หญิงใดท้องน้อยสวด ผู้นั้นมักเป็นคนถ่อย) 
- ญิงใดก้มหน้าแล้วจิ่งเจรจา มันบ่รักผัวเท่ารักชู้แล (หญิงใดก้มหน้าก่อน แล้วจึงเจรจา เป็นคนรักชู้มากกว่าสามี) 
- ญิงใดขนรีหนา มันมักฆ่าผัวเสียแล (หญิงใดมีขนยาวหนา มักฆ่าสามีของตนแล) 
- ญิงใดเสียงดั่งกา มีหัวเข่าดั่งกา คอก็ยาว ริมปากก็ใหญ่ มหาโทษแล (หญิงใดคอยาว ริมฝีปากใหญ่ มีเสียงและหัวเข่าคล้ายอีกา เป็นลักษณะที่ให้โทษแล) 
- ญิงใดแค่งใหญ่ บ่เป็นร้าง ก็หม้ายแล (หญิงใดมีแข้งใหญ่ หากไม่เป็นแม่ร้าง ก็เป็นแม่ม่าย) 
- ญิงใดขนโยนีดำรี ผู้นั้นรักผัวนักแล (หญิงใดมีขนโยนีสีดำ และยาวรี ผู้นั้นสามีรักมากนัก) 
- ญิงใดปลายมือเถียวชะหลอ ผู้นั้นเป็นนางพระยาแล (หญิงใดมีปลายมือเรียวเล็ก ผู้นั้นเป็นนางพระยา) 
- ญิงใดฝ่ามือกลม จารจาเสียงอ่อน รักผัวนักแล (หญิงใดฝ่ามือกลม เวลาเจรจามีเสียงอ่อนหวาน สามีรักมากนัก) 
- ญิงใดไป ลากตีนขวา ลุกผีเสื้อมาเกิดแล (หญิงใด เวลาเดิน ลากเท้าขวา ตายจากผีเสื้อ (ผีชนิดหนึ่ง) มาเกิดเป็นคน)

 

- ญิงใดขาน้อย มันมักเอาลึงค์ได้นัก (หญิงใดมีขาเล็ก เป็นคนชอบมีเพศสัมพันธ์ มักมากในกาม) 
- ญิงใดขาแดง คิงแดง ผู้นั้นเยียะดีนักแล (หญิงใดมีขาแดง รูปร่างแดง เหมาะแก่การมีเพศสัมพันธ์ด้วย) 
- ญิงใดขาว ใหญ่ เยียะบ่ดี (หญิงใดผิวขาว รูปร่างใหญ่ ไม่เหมาะแก่การมีเพศสัมพันธ์ด้วย) 
- ญิงใดต่ำ แอวกลม เยียะดีนักแล (หญิงใดรูปร่างเตี้ย เอวกลม เหมาะแก่การมีเพศสัมพันธ์ด้วย) 
- ญิงใดเมื่อลึงค์เข้าโยนี เยียะดั่งจักขาดใจตายนั้น บ่ดี (หญิงใดเวลามีเพศสัมพันธ์ ทำกริยาคล้ายกับจะขาดใจตายนั้น ไม่ดี) 
- ญิงใดมีหมอยแต่รูอันนั้น แพ้ผัวนักแล (หญิงใดมีขนเพชรเฉพาะบริเวณรู แพ้ผัว คือสามีตายก่อน) 
- ญิงใดบ่มีหมอยสักเส้น ผู้นั้นทุกข์นัก แต่น้อยเถิงเถ้า (หญิงใดไม่มีขนเพชรแม้แต่เส้นเดียว เป็นคนทุกข์ยากตั้งแต่เล็กจนถึงชรา) 
- ญิงใดลุกเป็นลม อย่าเอาเป็นเมีย บ่ดี ยินเหม็นสาบ เป็นดั่งกา บ่ดี ลักขณะผู้ถ่อย (หญิงใดลุกนั่งรวดเร็วปานลม ไม่ควรเอาเป็นเมีย ร่างกายเหม็นสาบ เป็นลักษณะผู้ถ่อย) 
- ญิงใดเจียรจาเสียงน้อยใหญ่ ผู้นั้นมักเล่าขวัญผัวนัก (หญิงใดเจรจาเสียงน้อยเสียงใหญ่ ผู้นั้นมักเล่าขวัญนินทาสามี) 

 

 

 

อย่างไรก็ตาม เรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นเพียงความเชื่อส่วนบุคคล แม้ว่าคนสมัยโบราณจะตั้งข้อห้ามเอาไว้ว่า อย่าได้ลบหลู่เด็ดขาด เพราะคำภีร์นี้ ถุกบูชามาอย่างช้านาน ทีมงานสยามนิวส์ขอให้ทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน กันมาณ.ที่นี้ด้วย

 

 

 

ขอบคุณข้อมูลจาก สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่