มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

ติดตามเรื่องราวดีๆได้ที่www.partiharn.com

อาจารย์ฟ้อน ดีสว่าง

คราวหนึ่งท่านขุนกริยาได้พาอาจารย์ฟ้อนขึ้นไปพบหลวงพ่อหนู เกสโร ที่วัดสุนทรพิชิตาราม(วัดบึงพระอาจารย์) อ.องครักษ์ จ.นครนายก ซึ่งท่านกำลังง่วนกับการรักษาคนถูกงูกัด ทั้งฝนยา ต้มยา ทำแผล เมื่อพบกัน ท่านขุนกริยาจึงแนะนำให้หลวงพ่อหนูรู้จักอาจารย์ฟ้อน สักครู่หนึ่งอาจารย์ฟ้อนจึงพูดว่า

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 

 

"ท่านรักษางูแบบนี้ จะทันกับคนไข้หรือ? พิษงูมันเร็วมากนะ"

หลวงพ่อหนูจึงตอบว่า

"แล้วจะทำอย่างไรได้ครับ?"

 

 

อาจารย์ฟ้อนท่านก็อมยิ้ม แล้วพูดว่า

"มา ผมจะทำอะไรให้ท่านดู ขอทุกคนอยู่เฉยๆ ไม่ต้องตกใจนะ โดยเฉพาะคนป่วยด้วย"

จากนั้นท่านก็ค่อยๆ เคาะพื้นไม้ แล้วพูดว่า

"มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป"

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 

 

พูดจบได้แป๊บเดียว ก็ได้ยินเสียงแกรกๆ เบาๆ ก็มีงูเห่าตัวเขื่องตัวหนึ่งได้เลื้อยขึ้นบันไดมา ท่านก็พูดว่า

"มาๆ เอากลับไป"

ท่านก็หันหน้าไปทางคนป่วย บอกว่า

"นิ่งๆ อย่าขยับขานะ"

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 

 

จากนั้นงูก็เอาปากไปจุ่มที่ปากแผล แล้วเลื้อยกลับไป คนป่วยรู้สึกหายปวดทันที จากนั้นคงไม่ต้องถามถึงความรู้สึกคนที่เห็นอยู่ในเหตุการณ์ว่าตกตะลึงพรึงเพริดขนาดไหน โดยเฉพาะหลวงพ่อหนู เกสโร ผู้เป็นเจ้าอาวาส จากนั้นท่านจึงเอ่ยปากขอเรียนวิชาจากอาจารย์ฟ้อนโดยทันที

 

 

ประวัติบางตอน

เมื่อท่านโตเป็นหนุ่ม มีอายุครบบวช อาจารย์ฟ้อน ก็บวชเป็นพระสงฆ์ อยู่ที่วัดบ้านชุ้งนี่เอง และได้ศึกษาพระธรรมวินัยตลอดจนถึง เรียนเชียนอ่านไทย รวมถึงภาษาบาลี สันสกฤษ และขอมโบราณ สามารถอ่านออกเขียนได้ อย่างคล่องแคล่วว่องไว เพราะสมัยนั้นไม่มีโรงเรียน ใช้วัดเป็นที่เรียนหนังสือ ทุกคนต้องมาเรียนที่วัด และในเวลาต่อมาพระฟ้อนก็ได้เกิดอาพาธ เป็นริดสีดวงจมูกทำให้เกิดแผลเน่า มีกลิ่นเหม็นประกอบกับ ไม่ได้ทำการรักษาอย่างถูกต้อง เกิดหนองไหลออกมาและมีกลิ่นกระจายไปทั่ว

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 

 

พระที่วัดและผู้คนที่มาทำบุญ มีความรังเกียจมากขึ้น จะออกไปบิณฑบาตก็ไม่ค่อยได้ ท่านจึงได้ปลีกตัวมาอยู่ลำพังไกลออกไป จากผู้คนที่เคยคุ้นเคยมาแต่ก่อน ในที่สุดก็ตัดสินใจไปหาที่อยู่ใหม่ ที่โคกวัดร้างมีโบสถ์เก่าแก่ ที่ชำรุดทรุดโทรมมาก มีต้นโพธิ์ใหญ่มีกิ่งก้านร่มเงาดี และมีฐานเจดีย์ที่ยอดพังลงมา และมีพระพุทธรูปปูนปั้นองค์หนึ่งหน้าตักกว้างประมาณ ๒ เมตรสูง ๒ เมตรครึ่งอยู่บนแท่นใบโบสถ์ กิ่งโพธิ์นั้นให้ร่มเงาทอดไปถึงพระพุทธรูป เหมาะที่จะต่อเพิง มุงสังกะสี ไว้อยู่อาศัยพักนอนได้อย่างสบาย ท่านก็กลับไปบอกเล่าให้ญาติพี่น้องของท่าน ให้มาช่วยทำเป็นที่พักแบบเพิงหมาแหงน มุงสังกะสีเอากระดานขึ้นมาปูพอเข้านอนอยู่ได้ ญาติก็รีบมาทำให้ได้แล้วเสร็จในวันเดียว แล้วพระฟ้อนก็ได้มาจำวัดอยู่ที่นี่ ถือว่าเป็นที่สัปปายะเงียบสงบ และร่มเย็นอย่างมาก

 

 

ท่านก็เริ่มฝึกนั่งสมาธิ และใช้ลานพื้นโบสถ์ เป็นที่เดินจงกลม สลับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป ด้วยจิตใจอันสงบ เช้าขึ้นก็ออกเดินบิณฑบาต ตามบ้านใกล้อยู่แถบนั้น มาพอฉันเช้าเวลาเดียวก็พอเพียง การปฏิบัตินั่งสมาธิทำจิตใจให้สงบ และยังกำหนดจิตพุ่งตรงไปที่โพรงจมูก ที่เป็นริดสีดวง ที่ยังมีอาการเจ็บปวด เพื่อดับเวทนาความเจ็บปวดนั้น ด้วยการนั่งสมาธิวิปัสนากรรมฐานอยู่ประมาณ ๑๐ กว่าวัน นอกจากความเจ็บหายแล้ว แผลที่เน่าเปื่อยนั้นก็ค่อยๆหายไป คงเหลือเพียงรอยแผลเป็น กับเนื้อจมูกที่เหลือเป็นรูปสามเหลี่ยม

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 

 

พระฟ้อนเองก็แปลกใจอย่างมากเช่นกัน นับได้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาท่านก็ยิ่งมีจิตตั้งมั่นในสมาธิ และในคืนวันหนึ่งอากาศเกิดเปลี่ยนแปลงไปฉับพลัน ในขณะที่ท่านกำลังปฏิบัติสมาธิวิปัสสนาอยู่ เป็นเหตุให้ท่านจำต้องถอนสมาธิออกมาดู เนื่องจากขณะนั้นก็เกิดมีฝนฟ้าร้องคำรามดังขึ้น ได้เกิดฟ้าผ่าลงมาตรงโคนต้นโพธิ์ ดังสนั่น ท่านก็ได้มองตามไป ได้เห็นเพนียงแสงไฟสีเขียวแดง ก็รู้สึกแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากฝนหาย

 

 

ท่านก็นำตะเกียงตามไฟแล้วก็เดินไปที่โคนต้นโพธิ์ แลเห็นพื้นดินเป็นโพรงลงไปใต้โคนโพธิ์ รุ่งขึ้นจึงได้ไปตามญาติโยม มาขุดขึ้นมาดู พบสิงห์โตกระเบื้องเคลือบสีคราม ตัวใหญ่พอสมควร ญาติโยมเมื่อทำความสะอาดแล้ว จึงได้ลากมาวางไว้ข้างเพิง ปฏิบัติธรรมของท่าน คืนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าลงและเกิดไฟเพนียง ที่สิงห์โตตัวนั้นอีกครั้งหนึ่ง พระฟ้อน ท่านจึงได้ตรวจค้นสิงห์โตอีกครั้ง จึงพบช่องลับ ซึ่งภายในบรรจุแผ่นศิลา จารึกพระคัมภีร์พระเวทย์วิเศษสุด จำนวน๑๔แผ่น แต่ละแผ่นหนาประมาณ๑นิ้ว กว้างประมาณฝ่ามือคน ยาวสองคืบเศษ เท่ากันทุกแผ่น สลักจารจารึกพระคาถาเป็นภาษาขอม ซึ่งพระฟ้อนท่านได้เคยศึกษา ทั้งภาษาขอม และภาษาไทยอย่างเชี่ยวชาญ

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 

 

ท่านจึงเอาภาษาขอมมาถอด เขียนเป็นภาษาไทย ไว้เพื่อง่ายต่อการทบทวน พระฟ้อน ท่านมีความรู้สึกดีใจ และปลื้มใจเป็นอย่างมาก ที่เทพยดา ผู้เฝ้าดูแลตำรา และครูบาอาจารย์เจ้าของตำรา ได้ประทานพระคาถาอันศักดิ์สิทธิ์ มาให้ท่านโดยเฉพาะ พระฟ้อนท่านก็ได้ยกนำแผ่นหินทั้ง๑๔แผ่น นำมาเรียงไว้บนหัวนอนแล้วท่องจำอยู่ ๗ วัน ๗ คืน ท่านจำได้หมดไม่ได้มีความขาดตกบกพร่อง เลยแม้แต่ตัวเดียว หลังจากนั้น ท่านก็บรรจุแผ่นศิลาคืนกลับในตัวสิงห์โต ไว้อย่างเดิมจากนั้น ท่านก็เรียกญาติโยม เอาเชือกผูกสิงโตหินนั้นแล้วก็ช่วยกันลาก ส่งลงไปถึงก้นโพรงที่โคนต้นโพธิ์ แล้วกลบดิน โดยมิได้บอกเรื่องราวนี้แก่ใคร

 

 

พระฟ้อนก็มานั่งพักอยู่หน้าพระประธานในโบสถ์ร้างนั้น คิดว่าจะปฏิบัติต่อไปอย่างไร ท่านหวลคิดไปทบทวนบทคาถานั้นอยู่ ท่านก็คิดขึ้นมาว่า จะใช้คาถาบทที่ ๑คือเรียกงูและผูกปากงูนำมาใช้ก่อน เพราะใต้ฐานเจดีย์ร้างที่ยอดเจดีย์ที่หักพัง ลงมากองอยู่บนพื้นดินนั้น ท่านเคยเห็นมีงูเห่าเข้า-ออกอาศัยอยู่หลายตัว พระฟ้อนก็เดินมาที่ฐานเจดีย์นั้น

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 

 

จากนั้นท่านจึงบริกรรมคาถา แล้วกวักเรียกงูเห่าให้ออกมาหา แล้วท่านก็เห็นงูเห่าเลื้อยออกมา จากใต้ฐานเจดีย์ ถึงหกตัว ท่านก็เกิดความปีติยินดีเป็นอย่างยิ่ง ว่าคาถาอาคมนี้ช่างศักดิ์สิทธิ์จริง ท่านก็เอามือขวา กวักมือให้งูเข้ามาใกล้ๆ โดยใช้คาถาบทที่๑ นั้นอีก งูเห่าทั้ง๖ ตัวก็เลื้อยมานอนเรียงกัน เป็นแถวแล้วชูหัวแผ่แม่เบี้ย แลบลิ้นและส่ายหัวอยู่ไปมา จากนั้นพระฟ้อนก็บริกรรมคาถาผูกปาก งูเห่าทั้งหกตัวแล้วชี้นิ้วไปที่งูเห่าทั้งหกตัว

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 

 

ทันใดนั้นงูเห่าทั้งหมดก็หุบปากหยุดแลบลิ้น และหยุดแผ่แม่เบี้ยลงทันทีและลดลงหัวต่ำลงพื้นตามเดิม แล้วทุกตัวก็นอนสงบนิ่ง ท่านก็ยืนคิดว่าจะปฏิบัติอย่างไรกับงูเห่าทั้งหกตัวนี้ จากนั้นพระฟ้อนก็ใช้ คาถาบทที่ ๑ และท่านก็กวักมือเรียกงูทั้งหมดหกตัวนี้ไปที่พัก พวกมันก็เลื้อยตามท่านไป พอท่านได้นั่งลง พวกมันก็หยุดนิ่ง ท่านกวักมือ ให้มันเข้าไปเข้าแถวอยู่ใกล้ท่านแล้วมันก็เลื้อยไปตามสั่ง

 

 

มาๆ เร็วๆ มาเอากลับไป!! "อ.ฟ้อน ดีสว่าง"เพียงแค่เคาะพื้นเบาๆ งูเห่าตัวเขื่องเลื้อยมาหาทันที ใช้ปากดูดพิษรักษาคนไข้ จนตะลึงงันกันทุกคน!!

อ.ฟ้อน ดีสว่าง

 


ท่านใช้มือสั่งให้มันขดเป็นวงกลมตามมือที่หมุน มันก็หมุนเป็นวงกลมให้ดูแล้วพวกมันก็ทำตาม บางตัวก็เอาหัวพาดลำตัวพักนอนเงียบนิ่งแล้วพระฟ้อนก็นั่งพักผ่อนดื่มน้ำ สูบบุหรี่และคิดว่าจะให้งูทำอะไรต่อ นั่งพักอยู่แล้วก็คิดขึ้นมาได้ว่า ใกล้ค่ำแล้ว จะสั่งให้มันชูหัวขึ้นคำนับ๓ครั้ง แล้วจะให้มันกลับไปที่อยู่ของพวกมันที่ใต้ฐานเจดีย์ แล้วท่านก็โบกมือสั่ง งูเห่าทั้ง๖ตัวก็ตื่นขึ้นชูหัวสูงขึ้น คำนับสามที แล้วพระฟ้อนก็บอกให้มันกลับไป มันก็กลับไปตามสั่งทันที หลังจากนั้นชาวบ้านเริ่มได้ข่าว ว่าพระฟ้อน หายอาพาธแล้ว จึงได้นิมนต์ท่านกลับไปจำพรรษาที่วัดบ้านชุ้งต่อไป

 

 

อ่านเพิ่มเติม... "หลวงพ่อปาน" แนะวิธีทำให้พระเครื่องเข้มขลังมากๆ 

 

 

ขอขอบพระคุณท่านเจ้าของภาพ เจ้าของบทความ และที่มาเนื้อหาข้อมูลมา ณ ที่นี้

SaRaN WiKi 

คาถาครูพักลักจำ

กลุ่มศิษย์อาจารย์เอกใหญ่ วัดบึงพระอาจารย์ แอพเกจิ

เพื่อเผยแผ่บารมี และเทิดทูนเกียรติคุณครูบาอาจารย์