ย้อนไทม์ไลน์ "เจ้าอาวาสตัดต้นศรีมหาโพธิ์" พัวพันคดีใช้เงินวัด - ที่ธรณีสงฆ์

จากกรณีต้นศรีมหาโพธิ์ขนาดใหญ่อายุ 60 ปี ถูกโค่นลง บริเวณจุดชมวิวด้านทิศตะวันออก บนเขาช่องกระจก ตรงข้ามศาลากลางจังหวัด ในเขตเทศบาลเมืองประจวบคีรีขันธ์

ย้อนไทม์ไลน์ "เจ้าอาวาสตัดต้นศรีมหาโพธิ์" พัวพันคดีใช้เงินวัด - ที่ธรณีสงฆ์

 

    จากกรณีต้นศรีมหาโพธิ์ขนาดใหญ่อายุ 60 ปี ถูกโค่นลง บริเวณจุดชมวิวด้านทิศตะวันออก บนเขาช่องกระจก ตรงข้ามศาลากลางจังหวัด ในเขตเทศบาลเมืองประจวบคีรีขันธ์ ทราบต่อมาภายหลังว่า พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงประกอบพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุไว้ในสถูปเจดีย์ด้านทิศเหนือ และทรงปลูกต้นศรีมหาโพธิ์เมื่อคราวเสด็จพระราชดำเนินขึ้นเขาช่องกระจก เมื่อวันที่ 12 มิถุนายน 2501 จึงเป็นประเด็นที่สร้างกระแสวิพากษ์วิจารณ์ไปอย่างกว้างขวางว่าเป็นการไม่สมควรหรือไม่

 

 

ย้อนไทม์ไลน์ "เจ้าอาวาสตัดต้นศรีมหาโพธิ์" พัวพันคดีใช้เงินวัด - ที่ธรณีสงฆ์

 

    ต่อมา พระราชสุทธิโมลี เจ้าอาวาสวัดธรรมิการาม พระอารามหลวง เจ้าคณะจังหวัดฝ่ายธรรมยุติ ได้ให้เหตุผลถึงความจำเป็นที่ต้องโค่นต้นศรีมหาโพธิ์ลง โดยระบุว่า ตนและลูกศิษย์เป็นผู้ตัดโค่นเองจริง และไม่ได้แจ้งให้หน่วยงานใดๆ ทราบล่วงหน้า เนื่องจากตั้งแต่ช่วงเดือน ต.ค. 2559 ต้นไม้มีสภาพทรุดโทรม ซึ่งตนพยายามดูแลรักษาอย่างเต็มที่แล้ว แต่ต้นไม้ไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นคืนสภาพได้ จึงทำการตัดสินใจโค่นลงด้วยตัวเอง

 

 

ย้อนไทม์ไลน์ "เจ้าอาวาสตัดต้นศรีมหาโพธิ์" พัวพันคดีใช้เงินวัด - ที่ธรณีสงฆ์

 

    ด้าน นายพัลลภ สิงหเสนี  ผู้ว่าราชการจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ออกมาเปิดเผยว่า ตอนนี้ได้ทำหนังสือด่วนที่สุดถึงสำนักพระราชวังเพื่อกราบบังคมทูลขอพระราชทานอภัยโทษ จากกรณีที่เกิดขึ้น ซึ่งตามธรรมเนียมปฏิบัติต้องรายงานให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องทราบก่อนลงมือใดๆ พร้อมกับการตั้งคณะกรรมการสอบสวนขึ้นมาตรวจสอบข้อเท็จจริงต่อไป

    สำหรับพระราชสุทธิโมลี นั้นเคยมีประเด็นกรณีเกี่ยวข้องกับการใช้เงินวัด 15 ล้าน ซื้อที่ดินกว่า 160 ไร่ ที่บ้านหนองกุ่ม ต.อ่าวน้อย อำเภอเมือง ประจวบคีรีขันธ์ โดยโอนกรรมสิทธิ์เป็นทรัพย์สินส่วนตัว เพื่อแลกกับที่ดินเรือนจำ จ.ประจวบคีรีขันธ์

 

ย้อนไทม์ไลน์ "เจ้าอาวาสตัดต้นศรีมหาโพธิ์" พัวพันคดีใช้เงินวัด - ที่ธรณีสงฆ์

 

    และยืนยันว่า ที่ดินนั้นยังอยู่ในความครอบครองของตน ยังมิได้ทำการโอนกรรมสิทธิ์ของวัดในฐานนิติบุคคล และเตรียมที่จะประกาศขายเพื่อนำเงินมาบูรณะวัด และกล่าวอีกว่าการครอบครองที่ดินนั้นต่างจากวัดธรรมกายอย่างแน่นอน เพราะใช้เงินวัดซื้อที่ดินเป็นชื่อตัวเอง เพื่อหลีกเลี่ยงความยุ่งยากในการโอนที่ดินธรณีสงค์ แต่ของวัดธรรมกายนั้นรับบริจารที่ดินให้วัด แต่มีการโอนเป็นทรัพย์สินส่วนบุคคลในเวลาต่อมา

 

    นอกจากนี้เมื่อปีที่แล้ว พระราชสุทธิโมลี ยังเคยถูกตั้งข้อครหาว่ามีความเกี่ยวข้องกับคดีสนามกอล์ฟอัลไพน์ ซึ่งแต่เดิมเคยเป็นที่ธรณีสงฆ์ และได้โอนไปเป็นทรัพย์สินของเอกชน จนเกิดการฟ้องร้องเป็นเรื่องเป็นราวในเวลาต่อมา

 

    โดยเหตุการณ์ทั้งหมดเริ่มจาก นางเนื่อม ชำนาญชาติศักดา บริจาคที่ดินจำนวน 924 ไร่ 2 งาน 75 ตารางวา ซึ่งตั้งอยู่ที่ อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี ให้ วัดธรรมิการาม วรวิหาร ในวันที่ 20 พฤศจิกายน 2512 ส่งผลให้ที่ดินแห่งนี้มีสถานะกลายเป็นที่ธรณีสงฆ์ แต่ต่อมาในวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ.2533  ที่ดินแห่งนี้กลับถูกขายทอดตลาดและโอนให้กับบริษัทอัลไพน์เรียลเอสเตท จำกัด และบริษัท อัลไพน์กอล์ฟแอนด์ สปอร์ต คลับ จำกัด ในราคา 130 ล้านบาท โดยมีผู้ถือหุ้นคือ นายชูชีพ หาญสวัสดิ์ และนางอุไรวรรณ เทียนทอง ผู้เป็นภริยาของนายเสนาะ เทียนทอง รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทยในขณะนั้น

 

    จากที่ธรณีสงฆ์ สู่มือของเอกชนด้วยจำนวนเงินมหาศาล ได้ถูกแปรสภาพเป็นสนามไดร์ฟกอล์ฟ จนในปี 2540 ได้ถูกขายต่อให้ คุณหญิงพจมาน ชินวัตร ด้วยราคา 500 ล้านบาท

ย้อนไทม์ไลน์ "เจ้าอาวาสตัดต้นศรีมหาโพธิ์" พัวพันคดีใช้เงินวัด - ที่ธรณีสงฆ์

 

    ต่อมานายยงยุทธ วิชัยดิษฐ ในขณะนั้นดำรงตำแหน่ง รองปลัดกระทรวงมหาดไทย และรักษาราชการแทนปลัดมหาดไทย ได้ออกคำสั่งเพิกถอนคำสั่งอธิบดีกรมที่ดิน ที่ให้ยกเลิกโฉนดที่ดินและในที่สุดวันที่ 12 มิถุนายน 2555 ที่ประชุมคณะกรรมการ ป.ป.ช. ชี้มูลความผิดว่าการดำเนินการภายหลังศาลมีคำตัดสินเป็นหน้าที่ของรัฐบาลว่าจะดำเนินการอย่างไร ส่วนพระราชสุทธิโมลี ก็ยืนกรานปฏิเสธและไม่ให้สัมภาษณ์ รวมถึงการแสดงความเห็นกรณีซื้อขายที่ดินวัดเพื่อแปลงเป็นสนามกอล์ฟมาโดยตลอด
 

    จนล่าสุดมาเกิดกรณีตัดต้นศรีมหาโพธิ์ขนาดใหญ่ทิ้งไป ทำให้กลายเป็นกระแสขึ้นมาอีกครั้งสังคมต่างจับตามองถึงความไม่ชอบมาพากลโดยเฉพาะขณะนี้ ยังไม่พบเอกสารการครอบครองที่ดิน เพื่อยืนยันว่าวัดธรรมิการาม พระอารามหลวง มีสิทที่ธิ์ที่จะใช้ที่ดินบนเขาช่องกระจก หลังจากที่วัดได้ใช้ประโยชน์ราวกับครอบครองพื้นที่ดังกล่าวมาเป็นเวลานาน