เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ ซึ่งคำพูดเด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

จากกรณีเรื่องราวที่มีการแช์ส่งต่ออย่างมากมายในโลกโซเชียล เมื่อเฟซบุ๊กเพจ "Brave Town" ได้มีการโพสต์ภาพพร้อมข้อความเรื่องราวของสองพ่อ-ลูกคู่หนึ่ง ที่แม้ว่าชีวิตของพวกเขาต้องพบกับความยากลำบาก แต่สองพ่อลูกก็รักและดูแลกันไม่ทอดทิ้ง อีกทั้งยังถือเป็นโชคดีเมื่อคนเป็นลูกได้รับความอนุเคราะห์จากสถานศึกษาเอกชนแห่งหนึ่งให้เข้าเรียนได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ จนกลายเป็นเรื่องราวประทับใจที่ชาวเน็ตช่วยกันแชร์ พร้อมบอกต่อหากใครใจบุญอยากจะช่วยทั้งสองคน (อ่านข่าวก่อนหน้า : น้ำตาซึม พ่ออุ้มลูกนั่งขอทานดูแลไม่ห่าง รร.เอกชนสงสารช่วยเด็กน้อยให้เรียนจนจบม.3 )

 

ทั้งนี้ รายละเอียดดังกล่าวระบุเอาไว้ว่า #เคสนี้เดี๋ยวช่วยเหลือเต็มที่ครับ เท่าที่ผมและเพื่อน ๆ จะทำได้ น้องน่ารักมาก น้องเรียน ป.2 น้องอายุ 7 ขวบ เรียนอยู่โรงเรียนอำนวยสิริ ตรงอุดมสุข 26 ตอนเช้าพี่ตูนจะนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไปส่งลูกแล้วก็กลับมาทำงานบ้าน อยู่ที่บ้านรอเวลาลูกเลิกเรียนก็จะนั่งวินไปรับลูกกลับมาที่บ้าน แล้วสอนน้องทำการบ้าน ซักเสื้อผ้าน้อง แล้วก็จะพาน้องออกมานั่งขอทานอยู่ตรง bts นี้ด้วย เค้าบอกว่าไม่อยากให้น้องอยู่บ้านคนเดียว #อยู่2คนพ่อลูกจริงๆแม่ทิ้งไป2ปีแล้ว #ขอบคุณน้องที่เป็นธุระให้ครับ ทางโรงเรียนที่น้องเรียนเป็นโรงเรียนเอกชน แต่โรงเรียนได้อุปถัมป์เป็นกรณีพิเศษ คือไม่น้องไม่ต้องเสียค่าเทอมจนถึง มัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ #เย็นๆจะเจอพี่ตูนได้ที่BTSอ่อนนุชครับ พี่เค้าเช้าห้องอยู่อุดมสุข30 ครับ

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

เกี่ยวกับเรื่องนี้ ล่าสุด ทราบว่าชายคนดังกล่าวคือ นายขวัญ เผือกขวัญยืน เปิดใจทั้งน้ำตาว่า ตนพิการมาตั้งแต่เกิด สาเหตุเพราะแม่กินยาขับเลือดแต่รอดออกมาได้เลยไม่สมบูรณ์ ซึ่งตนไม่เคยเจอหน้าพ่อกับแม่เลย ตั้งแต่เล็กจนโตอาศัยอยู่บ้านเด็กกำพร้ามาตลอด กระทั่งอายุ 11 ปี ได้ออกมาใช้ชีวิตที่โลกภายนอก โดยการอาศัยหลับนอนตามข้างทางหรือป้ายรถเมล์บ้าง กระทั่งรู้จักเพื่อนคนหนึ่งแล้วเขาให้ไปอยู่บ้านด้วย ก่อนจะเกิดเหตุเศร้าเมื่อเพื่อนคนดังกล่าวประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตนจึงออกมาจากบ้านเพื่อนคนดังกล่าว โดยแม่ของเพื่อนมีน้ำใจให้เงินจำนวน 4,000 บาท เป็นทุนติดตัว

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

ตนหางานทุกอย่างทำไม่เคยเกี่ยงงาน กระทั่งได้มีโอกาสพบเจอกับหญิงสาวรายหนึ่งและสานสัมพันธ์จนกลายเป็นสามี-ภรรยา และมีลูกด้วยกัน 1 คน แต่สุดท้ายภรรยาก็ได้ทิ้งตนไปมีสามีใหม่ท่ามกลางการแสดงอาการไม่ชอบใจของแม่ยายที่เห็นว่าตนพิการ ตนจึงตัดสินใจพาลูกชายออกมาเช่าห้องอยู่ตามลำพัง และหาเลี้ยงลูก พร้อมทั้งคอยสอนให้ลูกเป็นคนดี 

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

สำหรับการที่ตนมานั่งขอทานนั้นตนไม่ได้อยากทำ เพียงแต่ทำไปเพื่อหาทุนเอาไว้ไปทำอาชีพอย่างอื่น ตนพยายามสอนลูกเสมอว่าให้เป็นคนดีตั้งใจเรียน อยากให้ลูกมีอนาคตที่สดใส อยากให้ลูกเรียนหนังสือสูง ๆ เขาจะได้สบาย ตนเคยถามลูกว่าอายไหมที่มีพ่อดังเช่นตน แต่คำตอบของลูกทำให้ตนชื่นใจ เพราะลูกไม่เคยอายใครทั้งยังภูมิใจที่มีตนเป็นพ่ออีกด้วย 

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

เศร้าปนซึ้ง ชายพิการเล่าทั้งน้ำตาจำใจอุ้มลูกขอทานหวังหาทุนเลี้ยงชีพ เด็กน้อยบอกพ่อให้มีแรงสู้

 

ขอบคุณ : ขอบคุณ : Brave Town, รายการทุบโต๊ะข่าว