โชคชะตาฟ้าลิขิต!! หญิงชราแสนอาภัพ ลูก - สามีทยอยล้มหายตายจาก เร่ร่อนตามลำพังอาศัยกระท่อมทรุดโทรมบังแดดฝนเก็บผักข้างทางหาเลี้ยงชีวิต!!

เมื่อวันที่ 29 ต.ค.60 ผู้ใช้เฟซบุ๊กที่ชื่อ Poramet Misomphop ได้โพสต์เรื่องราวชีวิตที่แสนสะเทือนใจเมื่อ ซึ่งเป็นเรื่องราวชีวิตของหญิงชราคนหนึ่งที่ต้องสูญเสียสามีและลูกๆ ไปแบบไม่มีวันกลับ ทำให้หญิงชรารายนี้ต้องใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่อย่างลำพังและลำบากหลายครั้งที่หญิงชรารายนี้คิดว่าลูกของตนเองมานอนอยู่ข้างๆ แต่เมื่อมองดีๆ กลับเป็นเพียงหมอนและผ้าห่มเท่านั้น ความรัก ความผูกพันธ์ที่แม่คนนี้มีให้ต่อลูกๆ ไม่เคยหายไปเลย กลับสร้างรอยน้ำตาให้หญิงชรารายนี้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน โดยผู้โพสต์ได้ระบุเรื่องราวชีวิตนี้ไว้ว่า...

"1 ชีวิตที่เหลืออยู่" หนู... คิดดูสิคนที่เป็นแม่ ต้องมานั่งเผาศพลูกตัวเอง ความรู้สึกมันจะเป็นยังไง บางทียายนอนหลับเค้าก็มานอนข้างๆ ยายนะแต่พอยายหันไปก็กลายเป็นหมอน ผ้าห่ม ยายคิดถึงลูก แต่ตอนนี้มันเกินกว่าคำว่าเสียใจไปแล้ว มันชินซะแล้ว ชีวิตคนเรามันมีวันพรุ่งนี้... เสมอ หากย้อนกลับไปเรื่องราวในอดีตของคุณยาย แกะ วัย 75 ปี บ้านเดิมอยู่ที่จังหวัด ลพบุรี คุณพ่อกับคุณแม่คุณยายมีอาชีพขายของ เร่ขายของเรื่อยมาจนมาถึงจังหวัดสระบุรี ครั้งนั้นคุณยายจึงตัดสินใจสร้างครอบครัวที่จังหวัดสระบุรี แห่งนี้ โดยอยู่เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมีสามี และ ลูกๆ ทั้ง 5 คนอยู่กับพร้อมหน้าพร้อมตา แต่แล้ววันเวลาผ่านไปสามีที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขต้องมีอันจากไป (เสียชีวิต) คุณยายต้องอยู่กับลูกๆ ทั้ง 5 คน แต่โชคชะตาฟ้าลิขิตลูกๆ คุณยายก็จากไปทีละคน
คนที่ 1 เสียชีวิต (อุบัติเหตุรถทับ)
คนที่ 2 เสียชีวิต (โรคประจำตัว)
คนที่ 3 (หายสาบสูญ)
คนที่ 4 เสียชีวิต (โรคประจำตัว)
คนที่ 5 เสียชีวิต (โรคประจำตัว)

หลังจากที่ลูกทั้ง 5 คนจากลาคุณยายไป บ้านที่เคยเช่าอยู่ก็ไม่มีเงินที่จ่าย คุณยายก็เร่รอนไปเรื่อยๆ จนมีพลเมืองดีทราบเรื่องจึงให้คุณยายมาอยู่ในพื้นที่ร้างแห่งนี้เรื่อยมาจนปัจจุบันนี้ ตลอดเวลา 10 กว่าปีที่คุณยายพักอาศัยแห่งนี้ สภาพบ้านผุพังทรุดโทรม ฝาบ้านหลุดพัง หลังคาที่ใช้คลุมแดด ฝน ก็รั่วแทบทุกจุด เวลาฝนตกต้องหลบตามมุมบ้าน ชีวิตที่ตัวคนเดียวของคุณยายวัย 75 ปี จึงต้องดำรงชีพโดยการเก็บผักตามข้างถนนบ้าง ตามสวนบ้าง นำมาขาย รายได้วันละ 70-80 บาท เพื่อเป็นค่าข้าว ค่าน้ำ ค่ายารักษาโรค บ้านที่อยู่น้ำก็ไม่มี ไฟก็ไม่มี เวลาจะใช้น้ำไฟ ก็จะไปขอจากเพื่อนบ้าน... 

คุณยายได้พูดถึงลูกๆ ให้เมศฟังว่า... หนูเวลายายคลอดพวกเค้าออกมามันเจ็บ มันทรมาณมาก แต่พอเห็นหน้าของลูกที่ยายเบ่งออกมาความเจ็บปวดก็หายไป แต่เมื่อคนเป็นแม่ต้องมานั่งทำศพ เผาศพลูกตัวเอง หนูรู้ไหม... ความรู้สึกมันเป็นยังไงบางวันยายนอนหลับ ก็เห็นพวกเขามานอนข้างๆ ยาย แต่พอดูอีกทีก็กลายเป็นหมอน ผ้าห่ม คิดถึงพวกเค้านะจะให้ทำไงได้  ชีวิตต้องเดินหน้าต่อเรายังมีลมหายใจ ตอนนี้น้ำตามันไม่มีแล้ว มันชินซะแล้ว...หนู 

เบื้องต้นเมศได้มอบเงินส่วนตัวจำนวนหนึ่ง เพื่อช่วยเหลือคุณยายใช้ดำรงชีวิตประจำวัน หากเพื่อนๆ ต้องการช่วยเหลือสามารถเดินทางมาเยี่ยมคุณยายได้โดยตรงครับ (คุณยายไม่มีเลขบัญชีธนาคารครับ) (เรื่องราวทั้งหมดคุณยายแกะเป็นผู้ถ่ายทอดเรื่องราวให้เมศรับทราบและเมศได้รับอนุญาตจากคุณยายแกะให้ถ่ายรูป และ นำรูปพร้อมเรื่องราวลงหน้าสื่อออนไลน์เรียบร้อยแล้วครับ)

ขอบคุณ : Poramet Misomphop