ชายพิการทางสมองอาศัยใต้สะพานหลับนอนอาบน้ำในแม่น้ำปั่นซาเล้งจากกทม.ไปให้พ่อที่ "มหาสารคาม" สู้สุดชีวิตใครคิดท้อต้องดู กำลังใจผ่านตัวหนังสือ!!

เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2560 ผู้ใช้เฟซบุ๊กที่ชื่อ Poramet Misomphop ได้โพสต์เรื่องราวสุดประทับใจของชายป่วยพิการทางสมอง แต่มีความคิดกตัญญูไม่อยากเป็นภาระให้ครอบครัวจึงออกมาอยู่เพียงลำพังเก็บขยะประทังชีวิต เงินที่ออมได้ยังสะสมไว้ให้ผู้เป็นพ่อที่อยู่ต่างจังหวัดได้ใช้ โดยการนั่งรถไฟฟรีนำเงินกลับไปให้พ่อที่จ.มหาสารคามเป็นประจำ โดยผู้โพสต์ได้เล่าเรื่องราวสู้ชีวิตที่ใครกำลังท้อแท้เมื่ออ่านแล้วจะได้รับพลังและกำลังใจกลับมาได้อีกไม่น้อย โดยได้ระบุว่า...

"กรวดน้ำบอกแม่" ผมขอบคุณพี่นะครับ แต่ยังมีคนที่ลำบากกว่าผมอีก พี่เอาไปให้เค้าเถอะครับ ผมพออยู่ได้... ผมปั่นรถ ซาเล้ง จาก กรุงเทพฯ ไปมหาสารคาม เอาไปให้พ่อ พ่อจะได้มีใช้ พ่อจะได้ไม่เหนื่อยครับ น้องเบิ้ม ชายที่พิการทางสมอง ที่เกิดอุบัติเหตุทำให้ต้องสูญเสียความทรงจำ ที่ผ่านมาเกือบทุกอย่างเค้าจำชื่อจริงตัวเองไม่ได้ จำอายุตัวเองไม่ได้ จำไม่ได้ว่าตัวเองมีพี่น้องกี่คน จำไม่ได้ว่าแม่ตัวเองเสียชีวิตยังไง อดีตที่ผ่านมาน้องเบิ้มจำอะไรแทบไม่ได้เลย เมศเฝ้ามองการดำรงชีวิตของน้องคนนี้มานาน น้องเบิ้มจะพักอาศัยนอนในเต็นท์ที่ริมรั้วใต้พระราม 8 น้องเบิ้มดำรงเลี้ยงชีพตัวเองด้วยการเก็บขยะ ตามถังขยะเพื่อนำไปขายรายได้วันนึง 150 บาท โดยทุกเช้าของทุกวัน น้องเบิ้มจะลุกขึ้นมาอาบน้ำที่แม้น้ำเจ้าพระยา ต่อด้วยเดินมาใส่บาตรให้แม่ กรวดน้ำให้แม่ของเค้าที่เสียชีวิตไป แล้วคิดในใจ บอกกับแม่เค้าว่า... "แม่ครับผมอยู่ได้... แม่ไม่ต้องห่วงผมนะ" ทุกวัน ไม่เคยขาด 

จากนั้นก็จะไปเดินเก็บขยะตามถังขยะ แบบนี้ทุกวัน น้องเบิ้มไม่ทานเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ติดยา ไม่เล่นการพนัน ไม่เล่นเกม ชีวิตไม่เคยจับมือถือ จากที่นั่งพูดคุยชีวิตเรื่องราวทราบว่า... น้องเบิ้มมีบ้านอยู่ที่จังหวัด มหาสารคาม แต่น้องบอกว่า น้องไม่อยากเป็นภาระที่บ้าน จึงออกมาใช้ชีวิตตามข้างถนนแบบนี้ เวลาเค้าเก็บขยะมีเงินเก็บ เค้าจะกลับไปบ้านนั่งรถไฟฟรีกลับไปที่จังหวัด มหาสารคาม นำเงินที่เค้าเก็บขยะ แลกมาด้วยหยาดเหงื่อ นำไปให้พ่อของเค้าทุกบาท ครั้งหนึ่งเมศสงสารน้องเห็นว่าน้องต้องเดินเก็บขยะ หนทางค่อนข้างไกล จึงซื้อรถซาเล้งให้น้องคันนึง เพื่อที่น้องเบิ้มจะได้ไม่ต้องเดินอีก แต่มาทราบอีกทีว่า... น้องเบิ้มอยากให้พ่อตัวเองเอาไว้ใช้ที่บ้าน แต่จะขึ้นรถไฟก็ไม่ได้ เพราะน้องไม่มีเงินที่จะเป็นค่าใช้จ่ายนำรถซาเล้งขึ้นรถไฟ แต่ด้วยความที่น้องเป็นห่วงพ่อ ความตั้งใจที่อยากให้พ่อมีรถ ซาเล้งไว้ใช้ น้องเบิ้มจึงตัดสิ้นใจปั่นรถ ซาเล้ง ที่เมศซื้อให้ปั่นไปให้พ่อของเค้า จาก กรุงเทพฯ ไป มหาสารคาม ระยะทางกว่า 400 กว่าโล เพื่อนำรถ ซาเล้งไปให้พ่อของเค้า

เรื่องราวอาจจะดูธรรมดาของใครหลายคน แต่เมศอยากจะนำเสนอเรื่องราวชีวิตของคนคนนึงที่เค้าสู้ชีวิต ถึงแม้เค้าจะพิการทางสมอง จำอะไรแทบไม่ได้ ยากจน ใช้ชีวิตนอนข้างถนน แต่เค้าก็ไม่ยอมแพ้ ดำรงชีวิตพอเพียง เค้ามีความกตัญญูต่อพ่อของเค้า น้องเค้าไม่ได้ขอความช่วยเหลืออะไรมาน้องเค้าบอกว่า น้องเกรงใจ ยังมีความที่เค้าลำบากกว่าเค้าอีก จิตใจน้องประเสริฐแท้... เบื้องต้นเมศได้ให้เงินไว้ให้น้องใช้ดำรงชีวิตจำนวนหนึ่ง หากเพื่อนๆ แวะมาที่ใต้สะพานพระราม 8 เจอน้อง เบิ้ม สามารถพูดคุยให้กำลังใจน้องได้เสมอครับ นี่ละครับชีวิตที่ไม่เคยสิ้นหวัง ชีวิตที่มีไว้สำหรับพรุ่งนี้เสมอ เราไม่รู้วันตาย แต่เรารู้ว่าเราต้องมีวันพรุ่งนี้เสมอ มองน้องเบิ้มไว้เป็นแบบอย่างครับ อย่ายอมแพ้กับปัญหา ทุกอย่างอยู่ที่เราครับ ว่าเราจะเดินไปทางไหน จงเชื่อมั่นในตัวเองครับ "ถ้าถอดใจตอนนี้ ที่ผ่านมาจะมีค่าอะไร" (ท้อมีไว้ให้ลิงถือ ครับ)

ขอบคุณ : Poramet Misomphop