"อดีตผู้พิพากษา" ซัดคนบางคน ทำตัวเป็นศาล ชี้ขาดคดี กรณี หมอขืนใจสาว!

จากกรณี เพจเฟซบุ๊ก "ทนายนิด้า" ได้เผยแพร่ภาพแชทเรื่องราว ที่มีหมอคนนึงข่มขืนคนไข้สาวตอนตรวจภายใน ซึ่งตอนแรกหมออ้างว่าใช้ของปลอมสอดใส่ แต่กลับใส่ถุงยางให้ของปลอมด้วย และยังได้เปิดเผยแชทไลน์ที่ ดาราสาว บุ๋ม ปนัดดา วงศ์ผู้ดี ทักแชทเล่าเรื่องราวดังกล่าวและข้อมูลต่างๆ ซึ่งตอนนี้เหยื่อสาวคนดังกล่าวเข้าแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ตำรวจแล้ว และต่อมาได้มีเหยื่อยเข้าร้องเรียนว่าตกเป้นเยื่อยหมอรายนี้เป็นจำนวนมาก 

โดยก่อนหน้านี้ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจ ได้เข้าไปตรวจสอบคลีนิคดังกล่าว ได้ตั้งข้อหาเบื้องต้นว่ามีความผิดเรื่องการให้ความปลอดภัยกับผู้ป่วย เพราะไม่มีบุคคลที่ 3 อยู่ในห้องระหว่างการตรวจซึ่งการกระทำแบบนี้ถือว่าผิดต่อหลักกฏหมาย เพราะจะต้องมีการจัดให้มีเจ้าหน้าที่ทั้งหญิงและชาย หรือจัดให้มีเจ้าหน้าที่ท่านอื่นอยู่ในบริเวณใกล้เคียงด้วย เพื่อให้การช่วยเหลือได้อย่างทันท่วงทีในกรณีเกิดเหตุฉุกเฉิน 

 

สืบเนื่องจากกรณีดังกล่าวนั้น นายชูชาติ ศรีแสง อดีตผู้พิพากษาศาลฎีกา โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก Chuchart Srisaeng ว่า

ขณะนี้มีข่าวที่เป็นที่วิพากวิจารณ์ของชาวโซเชียลเน็ตเวิร์คและสื่อมวลชนให้ความสนใจมากพอสมควรคือข่าวที่สุภาพสตรีคนหนึ่งไปร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนว่าถูกนายแพทย์คนหนึ่งข่มขืนกระทำชำเรา
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๖ ผู้ใดข่มขืนกระทําชําเราผู้อื่นโดยขู่เข็ญด้วยประการใดๆ โดยใช้กําลังประทุษร้าย โดยผู้อื่นน้ันอยู่ในภาวะท่ีไม่สามารถขัดขืนได้ หรือโดยทําให้ผู้อื่นน้ันเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น ต้องระวางโทษจําคุกต้ังแต่สี่ปีถึงยี่สิบปีและปรับตั้งแต่แปดหมื่นบาทถึงสี่แสนบาท การกระทำชำเราตามวรรคหนึ่ง หมายความว่าการกระทําเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทําโดยการใช้อวัยวะเพศของผู้กระทํากระทํากับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น หรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทํากับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น ฯลฯ

ขณะนี้พนักงานสอบสวนอยู่ในระหว่างดำเนินการสอบสวนแสวงหาพยานหลักฐาน ยังไม่อาจรู้ได้ว่า พนักงานสอบสวนจะมีคำสั่งฟ้องผู้ถูกกล่าวหาหรือไม่และพนักงานอัยการจะมีคำสั่งอย่างไร รวมทั้งถ้าพนักงานสอบสวนและพนักงานอัยการมีคำสั่งให้ฟ้องผู้ถูกกล่าวหาต่อศาลแล้ว ศาลจะพิจารณาพิพากษาลงโทษหรือยกฟ้อง แต่ปรากฎว่า มีทั้งผู้ที่ไม่มีความรู้ทางกฎหมายและนักกฎหมายบางคนได้ทำตัวเป็นพนักงานสอบสวน พนักงานอัยการและศาล ได้วินิจฉัยคดีนี้กันเรียยร้อยแล้ว

นี่คือสิ่งที่ทำให้ประชาชนทั่วไปที่ไม่มีความรู้และเข้าใจกฎหมายและกระบวนการดำเนินการในคดีอาญาสับสนและหากในอนาคตคดีขึ้นสู่ศาลและศาลมีคำพิพากษาไม่ตรงกับที่ผู้ทำตัวเป็นผู้พิพากษาโดยไม่ต้องเรียนกฎหมายหรือเป็นนักกฎหมายแต่ไม่ต้องสอบเป็นผู้พิพากษาให้ความเห็นไว้ ประชาชนก็คงพากันด่าศาลอีกแน่นอน

โดย การพิจารณาพิพากษาคดีทั้งคดีแพ่งและคดีอาญา มีเรื่องที่ต้องพิจารณาวินิจฉัยอยู่ ๒ ประการ คือ ข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย ถ้ายังไม่รู้ข้อเท็จจริงอย่างแน่ชัด ก็ไม่อาจที่จะวินิจฉัยชี้ขาดคดีได้ เพราะไม่อาจนำข้อกฎหมายปรับกับเรื่องที่ต้องวินิจฉัยได้ หรือรู้ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นแน่ชัดแล้ว แต่ไม่เข้าใจข้อกฎหมาย ไม่ว่าเป็นกรณีหนึ่งกรณีใดหรือทั้งสองกรณี การวินิจฉัยก็ต้องผิดพลาดแน่นอน แพทย์ผู้ตรวจรักษาผู้ป่วยตรวจแล้วยังไม่ทราบว่าผู้ที่มารับการตรวจรักษาป่วยเพราะสาเหตุอะไรหรือเป็นโรคอะไร การสั่งจ่ายยาให้แก่ผู้ป่วยก็ยากที่จะจ่ายให้ได้ถูกต้อง ฉันใดก็ฉันนั้น

กรณีที่เกิดขึ้นในคดีดังกล่าว ขณะเกิดเหตุที่ผู้กล่าวหาหรือผู้เสียหายอ้างว่าผู้ถูกกล่าวหาข่มขืนกระทำชำเรานั้น ตามข่าวปรากฎว่ามีผู้อยู่ในเหตุการณ์ขณะเกิดเพียง ๒ คนเท่านั้น คือผู้เสียหายและผู้ถูกกล่าวหา จึงมีเพียงผู้เสียหายและผู้ถูกกล่าวหาเท่านั้นที่รู้ว่า มีการข่มขืนกระทำชำเราเกิดขึ้นจริงหรือไม่ และหากเกิดขึ้นจริงผู้เสียหายยินยอมหรือไม่ นอกจากนี้ก็อาจมีทนายความของผู้เสียหายและพนักงานสอบสวน ถ้าผู้เสียหายเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ทราบตามความเป็นจริง

ส่วนบุคคลอื่นๆ นอกจากที่กล่าวแล้วก็ไม่มีใครรู้ว่า ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นเป็นอย่างไร ถ้าเป็นเพียงการพูดเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายเช่น อ้างคำพิพากษาศาลฎีกามาให้ความรู้แก่ผู้อ่านก็เป็นสิ่งที่ดี แต่การให้ความเห็นในข้อเท็จจริงที่ตนเองไม่รู้และวินิจฉัยไปเหมือนคำพิพากษาของศาล เป็นสิ่งที่ไม่สมควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง ถ้าบุคคลใดต้องการทำหน้าที่เป็นศาลหรือผู้พิพากษา ก็ควรจะสมัครสอบเข้ามาเป็นผู้ช่วยผู้พิพากษา เมื่อสอบได้แล้วท่านจะได้ทำหน้าที่ผู้พิพากษาอย่างเต็มที่ แต่ถ้าท่านไม่ชอบการเป็นผู้พิพากษาหรือสมัครสอบเป็นผู้ช่วยผู้พิพากษาแล้วแต่สอบไม่ได้ ก็ไม่ควรแสดงความคิดเห็นเฉกเช่นการพิจารณาพิพากษาคดีของศาลหรือผู้พิพากษา

 

 

ขอบคุณข้อมูลจาก Chuchart Srisaeng