วอนเมตตาช่วยเหลือ!! ครอบครัวพิการ 3พ่อแม่ลูก สุดรันทด อยู่กันอย่างยากลำบาก อาศัยเบี้ยคนชรา-คนพิการ และรับจ้างกรีดยางวันละ 70 – 80 บาท ยังชีพ

                  วันที่ 3 สิงหาคม 2560 ผู้สื่อข่าวรายงานที่บ้านเลขที่ 223 ม.1 ต.หนองบัว อ.รัษฎา จ.ตรัง พบครอบครัวผู้พิการอยู่ด้วยกัน 3 คนพ่อแม่ลูก ทราบชื่อ นายประทวน เกิดความสุข หรือลุงแว อายุ 62 ปี ผู้เป็นพ่อได้พิการขาขาดจากอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน อีกทั้งยังป่วยเป็นโรคมะเร็งในช่องปาก นางบุญริน เกิดความสุข อายุ 60 ปี ผู้เป็นภรรยา อาการแขนขวาอ่อนแรงทำงานกรีดยางรีบจ้างด้วยมือเดียว  และนายธรรมรงค์ เกิดความสุข อายุ 38 ปี ซึ่งเป็นลูกชายได้พิการทางสมองและเป็นใบ้มาตั้งแต่กำเนิด
                      จากการสอบถามนายประทวน เกิดความสุข หรือลุงแว ซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัว แต่พิการขาด้านซ้าย เนื่องจากประสบอุบัติโดนรถชนเมื่อปี 2542 ทำให้ต้องสูญเสียขาซ้ายไปหนึ่งข้าง แต่ก็ยังสู้ชีวิตรับจ้างกรีดยางพาราสองคนภรรยา แต่เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา นายประทวนหรือลุงแว ก็ต้องประสบกับโชคร้ายซ้ำซ้อน ทราบว่าตนเองเป็นมะเร็งในช่องปากไม่สามารถกรีดยางได้อีก แต่โชคดีที่มีหลานทำรถพ่วงข้างไว้ให้และให้ดัดแปลงเกียร์รถที่สามารถใช้มือใส่เกียร์ได้ เพื่อให้ได้ขับขี่รถออกไปทำธุระข้างนอก  เพื่อจะได้แบ่งเบาภาระภรรยาที่ยังสามารถทำงานรับจ้างกรีดยางพาราเพียงลำพังได้ เช่น ขับรถพ่วงออกไปซื้อกับข้าว ตักน้ำในบ่อ ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 50 เมตร ไปหาซื้อน้ำถังสำหรับมาดื่ม ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านออกไปกว่า 1 กม.

 

                      ส่วนนางบุญริน ซึ่งเป็นภรรยาต้องแบกภาระหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว  โดยทำหน้าที่กรีดยางพาราแต่เพียงผู้เดียว  เนื้อที่ประมาณ 5 ไร่ ตื่นลุกขึ้นรับจ้างกรีดยางพารราตั้งแต่เวลาประมาณ 24.00 น. ซึ่งนอกจากราคายางตกต่ำขายได้แบ่งกับเจ้าของสวนแล้ว มีรายได้ครั้งละประมาณ 70 – 80 บาทเท่านั้น  แต่ในช่วงที่เกิดฝนตกในก็ไม่สามารถกรีดได้ บางครั้งฝนตกติดต่อกันเป็นเวลาหลายวัน จะไม่มีรายได้ใดๆเข้าครอบครัว   นอกจากนั้นมีเบี้ยคนชราและเบี้ยคนพิการรวมกัน 3 คน เดือนละ  3,600 บาท  แต่ก็ยังไม่วายในระยะปีนี้เจอโชคร้ายซ้ำอีกครั้งนางบุญรินได้เกิดอาการแขนขวาอ่อนแรงลง ทำให้ทำงานหนักมากไม่ค่อย ต้องกรีดยางด้วยมือข้างเดียว   ส่วนนายธรรมรงค์ บุตรชายพิการตั้งแต่กำเนิดทางด้านสติปัญญาและเป็นใบ้ ยังช่วยแบ่งเบาภาระได้บางส่วนเช่น ช่วยเก็บฟืน ช่วยแม่เก็บน้ำยางพาราหลังจากกรีดยางพาราได้บ้าง แต่ก็ต้องมีคนช่วยกำกับดูแลอยู่ตลอดเวลา
                         ทั้งนี้ ที่อยู่อาศัยก็ไม่ได้เป็นบ้านของตัวเอง แต่อาศัยอยู่ในกระท่อมกลางสวนป่ายางพาราของนายจ้าง ที่ได้ให้ครอบครัวตนได้รับจ้างกรีดยางเพื่อประทังชีวิต โดยสภาพที่อยู่อาศัยนั้นเป็นบ้านชั้นเดียว ห่างบ้านเรือนผู้คน มีประตูหน้าต่างครบ หลังคามุงกระเบื้อง ส่วนฝาพนังกั้นด้วยอิฐครึ่งหนึ่งและสังกะสีครึ่งหนึ่ง ส่วนภายในบ้านได้กั้นเป็นห้องด้วยสังกะสี และมีห้องครัวอยู่ด้านใน ที่พอให้อยู่กันได้ 3 คนพิการ ข้าวของเครื่องใช้มีเพียงไม่กี่ชิ้น ไม่มีห้องน้ำ  หากจะปลดทุกข์หนัก ทุกข์เบา ต้องวิ่งเข้าไปในป่าในสวนยางพาราขุดหลุมฝังกลบ  ซึ่งใช้ชีวิตกันไปวันๆโดยไม่รู้ชะตากรรม แต่ก็ยังต่อสู้ด้วยการรับจ้างกรีดยางมาโดยตลอด ยิ่งช่วงนี้ราคายางพาราตกต่ำเศรษฐกิจย่ำแย่ ต้องแบ่งปันกับนายจ้าง 55 กับ 45 ได้เงินวันละ 70 – 80 บาท เท่านั้น และประจวบกับช่วงนี้เป็นช่วงที่ต้องหยุดกรีดยางพาราบ่อยมากเนื่องจากฝนตกจึงทำให้ไม่มีรายได้เข้ามาจุนเจือครอบครัว เงินคนพิการและเงินคนชราที่ได้รับก็ต้องนำไปซื้อยาสมุนไพรให้แก่นายประทวน หรือลุงแว ที่ป่วยเป็นมะเร็งในช่องปาก ก็แทบจะไม่มีเงินเหลือให้ได้ซื้อของกินของใช้อย่างอื่นเลย ต้องคอยอาศัยญาติพี่น้องลูกหลานช่วยซื้อของกินให้ เพื่อประทังชีวิตไปวันๆ ทำกับข้าวก็ต้องประหยัดด้วยการใช้ไม้ฟืนแทน หากเตาแก๊สก็ไม่มีเงินเติมแก๊ส

                           ด้านนายประทวน เกิดความสุข กล่าวว่า ตนและภรรยาได้รับเงินคนพิการกับเงินคนชราคนละ  1,400 บาทต่อเดือน  ส่วนนายธรรมรงค์ ลูกชายได้รับเงินคนพิการ เดือนละ 800 บาท เพื่อใช้ประทังชีวิต แต่พอตนมาเป็นโรคมะเร็งในช่องปาก ตนก็ไม่อยากจะรักษากับทางโรงพยาบาล ซึ่งจะต้องทำคีโมหรือฉายรังสี  และผ่าตัด ตนจึงขอไม่รักษาเพราะต้องเสียค่าใช้จ่ายมาก จึงเปลี่ยนมารักษาโดยซื้อสมุนไพรที่เป็นแพทย์แผนไทยมาต้มกินจากการแนะนำจากเพื่อนบ้าน โดยจะซื้อทั้งหมด 3 ครั้ง 3 หม้อ ในราคาครั้งแรก 4,000 บาท ครั้งที่ 2 4,000 บาท กินได้ครั้งละ 2 เดือน ซึ่งตอนนี้ซื้อไปเป็นครั้งที่ 2 แล้ว  ตนรู้สึกว่าอาการดีขึ้น ไม่เจ็บปวดที่ปากเหมือนแต่ก่อน ยังคงเหลือครั้งที่ 3 ซึ่งต้องใช้เงิน ถึง 6,000 บาท ยังไม่มีเงินซื้อ ส่วนเงินที่นำไปซื้อยานั้น เป็นเงินที่เก็บหอมรอมริบจากเงินเดือนคนพิการและเงินคนชรา ก็หมดเงินแล้ว ที่เหลือของกินของใช้อาหาร ก็ได้จากการรับจ้างกรีดยางพาราตกวันละประมาณ 70 – 80 บาท เท่านั้น แต่ส่วนใหญ่ฝนตกไม่ได้กรีด แต่ก็ยังต่อสู้ ใช้ชีวิตตามปกติ ซึ่งหากมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหรือท่านผู้ใจบุญต้องการช่วยเหลือ ตนก็อยากได้น้ำประปาใช้ จะได้ไม่ต้องไปตักน้ำที่บ่อ และขอห้องน้ำ เพื่อความสะดวกในการปลดทุกข์จะได้ไม่ต้องเดินเข้าป่า
                              ส่วนทางด้านนางบุญริน เกิดความสุข กล่าวว่า ตนเองเป็นห่วงสามีและลูกชาย หากตนเป็นอะไรไป ก็คงจะลำบากมาก และหากไม่มีเขา ตนเองก็ลำบากเช่นกัน กรีดยางก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง ลำบากมากๆ โดยเฉพาะลูกชาย เพราะตนจะต้องคอยดูแลคอยสอนเขาตลอดเนื่องจากเขาสติไม่สมประกอบ เมื่อเวลาเขาโกรธจะชอบทะเลาะกับพ่อ มีแต่ตนเท่านั้นที่คอยห้ามปรามเขาได้ จึงอยากให้ทางหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้เข้ามาดูแลที่อยู่ที่กิน
                             ทั้งนี้นายประทวนและนางบุญมีลูกด้วยกันทั้งหมด 3 คน เป็นชาย 2 คน หญิง 1 คน คนโตก็คือนายธรรมรงค์ ที่อยู่กับตนและสามี ส่วนลูกอีก 2 คนเป็นปกติ ก็ได้แยกย้ายกันไปมีครอบครัว แม้จะกลับมาดูแลบ้าง แต่ก็มีภาระครอบครัวของแต่ละคนจะต้องดูแลเช่นกัน 
                             หากมีผู้ใจบุญอยากช่วยเหลือครอบครัว 3 ผู้พิการที่ประสบโรคร้ายซ้ำ หรือท่านใดที่จะช่วยเรื่องเงินสามารถโอนเข้าบัญชี  ได้ที่ ธนาคาร ธกส. สาขารัษฎา หมายเลขบัญชี 020058890480 ชื่อบัญชี นางบุญริน เกิดความสุข หรือโทร 096-9230830 นายประทวน หรือลุงแว

ภาพ/ข่าว สุนิภา หนองตรุด ผู้สื่อข่าวภูมิภาค สำนักข่าวทีนิวส์ จ.ตรัง