สุดสะเทือนใจ!!ผู้เฒ่า 2 ผัวเมียเมืองคอนประกาศ“ยอมแพ้หมา”เลิกฟาร์มไก่ หลังโดนฝูงหมาหมู่โจมตีรอบ 2 นัก กม.ชี้ฆ่าหมาได้ 11 กรณีไม่ผิด กม.(คลิป)

สุดสะเทือนใจ!!ผู้เฒ่าสองผัวเมียเมืองคอนประกาศ“ยอมแพ้หมา”เลิกทำฟาร์มเลี้ยงลูกไก่ชน-หลังโดนฝูงหมาหมู่โจมตีรอบ 2 ตายอีกกว่า 10 ตัว-เผย 2 รอบลูกไก่ชน 200 ตัวเหลือแค่ 80 ตัว เสียหายกว่า 1.5 เสนปล่อยตามยถากรรม-เพ้อหนัก“ชีวิตคนด้อยค่ากว่าหมา”-นักกฎหมายชี้ช่อง ม.21 ฆ่าสุนัขได้ใน 11 กรณีโดยไม่ผิดกฎหมาย

                จากรณีที่ฝูงหมาหมู่นับ 10 ตัวบุกเข้ากัดฉีกตาข่ายเล้าไก่ชนพันธุ์ดีในฟาร์มไก่ชนของนายประจวบ ศรีเทพ หรือ “ลุงจวบ”อายุ 64 ปี และนางต้อย ศรีเทพ อายุ 60 ปี อยู่บ้านควนเนียงบ้านเลขที่ 18 หมู่ 11 ต.ท่ายาง อ.ทุ่งใหญ่ จ.นครศรีธรรมราช ก่อนไล่กัดกินลูกไก่ชนอายุ 5 เดือนหนักตัวละ 1.5 กก. จนลูกไก่ชนในฟาร์มที่เลี้ยงไว้กว่า 200 ตัว พากันแตกกระเจิงบินหนีตายไปในสวนยางพารา แต่ไม่วายถูกฝูงหมาหมู่ไล่ขบกัดกินตายเกลื่อนกว่า 50 ตัว บาดเจ็บอีกหลายสิบ 10 ตัวและสูญหายไปจำนวนหนึ่ง รวมไม่น้อยกว่า 100 ตัว สร้างวามเศร้าโศกเสียใจ ให้กับสองผัวเมียเป็นอย่างมาก เนื่องจากยางพาราราคาตกต่ำ จึงหันมาลงทุนผสมและขยายพันธุ์กาชนพันธุ์ดีทอดแทนอาชีพทำสวนยางพารา โดยมีลูกค้าสั่งจองไก่ในฟาร์มไว้ทั้ง 200 ตัว ซึ่งอายุ 5 เดือนตัวละ 1,500 บาท แต่สองสามีภรรยาไม่ยอมขายขอเลี้ยงต่ออีก 2 เดือนจะขายได้ราคาตัวละ 3,000 บาท นัดส่งมอบลูกไก่ชนให้ลูกค้าที่สั่งจองในช่วงต้นเดือนสิงหาคม 2561 แต่กลับมาถูกฝูงหมาหมู่บุกโจมตีขบกัดกินลูกไก่ชนตายเกลื่อนเล้าและสวนยางพารา ค่าเสียหายไม่น้อยกว่า 1.5 แสนบาท จึงออกมารเรียกร้องผ่านาย นายบุญชาย ทองคำยาน ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 11 ต.ท่ายาง อ.ทุ่งใหญ่ จ.นครศรีธรรมราช เพื่อให้หน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องรวมทั้งกลุ่มคนรักสัตว์ออกมารับผิดชอบบ้าง และสองผัวเมียยังเพ้อรำพึงรำพันว่าในปัจจุบันชีวิตคนมีค่าน้อยกว่าหมา   นอกจากนี้ผู้เฒ่าสองผัวเมียยังนำซากไก่ที่ถูกสุนัขกัดตายมาวางขวางถนนประชดหน่วยงานที่เกี่ยวข้องและกลุ่มโลกสวยรักสัตว์  ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น

                (3 มิ.ย.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่าเมื่อวานนี้( 2 มิ.ย.)เกือบตลอดทั้งวันสองผัวเมียซึ่งอยู่ในอาการเศร้าโศกเสียใจอย่างหนักจนไม่ยอมออกจากกบ้าน ไม่ยอมกินข้าวกินปลา และพยายามดูแลลูกไก่ชนที่เหลือในเล้าอีกเกือบ 100  อย่างใกล้ชิด ในขณะที่ฝูงหมาหมู่ได้มาคอยป้วนเปี้ยนในสวนยางห่างจากบ้านประมาณ 50-100 เมตร แต่คาดว่าฝูงหมาหมู่รู้ส่ามีคนอยู่ในบ้านจึงไม่กล้าบุกเข้าไปใกล้บ้านก่อนจะหนีหายไปทั้งฝูง จนกระทั่งช่วงเย็นใกล้ค่ำสองผัวเมียคิดว่าฝูงหมาหมู่คงจะไม่กล้าเข้ามากัดกินลูกไก่ชนในฟาร์มอีกแล้วจึงพากันซ้อนท้ายรถ จยย.ออกจากบ้านเพื่อไปซื้ออาหารมารับประทานใช้เวลาประมาณ 20 นาทีก่อนรีบกลับเข้าบ้าน

                “แต่เมื่อมาถึงบ้านก็ต้องใจหาย เข่าอ่อน เมื่อพบว่าฝูงหมาหมู่ได้อาศัยช่วงที่สองผัวเมียขับรถ จยย.ออกจากบ้าไปแค่ 20 นาทีบุกจู่โจมเข้ามากัดฉีกตาข่ายเล้าไก่และกัดลูกไก่ชนนอนตายเกลื่อนเล้ากว่า 10 ตัว ในขณะที่ลูกไก่ชนที่เหลือบินหนีขึ้นไปเกาะบนคานไม้หลังคาเล้าทำให้รอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด นายประจวบ และนางต้อย สองสามีภรรยา จึงเดินไปเก็บซากลูกไก่ชนมากองรวมกันเพื่อตรวจสอบพบว่าแต่ละตัวถูกกัดเป็นแผลเหวอะหวะ โดยบางตัวถูกกัดกินอวัยวะไปบางส่วน นายประจวบ จึงแจ้งนายบุญชาย ทองคำยาน ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 11 ต.ท่ายาง อ.ทุ่งใหญ่ จ.นครศรีธรรมราช และนายนิมิตเทพ ต่างสี ลูกชายมาช่วยกันขุดหลุมฝังซากลูกไก่ชนทั้งหมดในป่าละเมาะสวนยางข้างบ้าน”

                นายประจวบ กล่าวด้วยความเสียใจอย่างหนักกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซ้ำสอง ว่า ฝูงหมาหมู่จู่โจมกัดฉีกตาข่ายเล้าไก่กัดลูกไก่ชนสองรอบทำให้ลูกไก่ชนในฟาร์มทั้งหมด 200 ตัวเหลือประมาณ 80 ตัวเท่านั้น  ตนพูดไม่ออกจริง ๆ รู้จะเรียกร้องขอความเป็นธรรมหรือขอความช่วยเหลือจากใคร ซึ่งตนไม่เข้าใจว่าเมื่อคนได้รับความเดือดร้อนและได้รับความเสียหายจากการกระทำของหมาจนแทบสิ้นเนื้อเสื้อประดาตัวกลับไม่มีหน่วยงานใด กลุ่มใดออกมารับผิดชอบดูแลหรือช่วยเหลือเลย แต่หากหมาถูกรถชน ถูกคนทำร้ายบาดเจ็บล้มตายก็จะมีองค์กรนั้นองค์กรนี้ที่อ้างว่ารักสัตว์ออกมาเคลื่อนไหวเรียกร้อง กดดันให้เจ้าหน้าที่บ้านเมืองดำเนินคดีกับคนที่ทำร้ายหมาตาม พ.ร.บ.ป้องกันการกระทำทารุณกรรมสัตว์ ตนเชื่อแล้วว่าชีวิตคนในปัจจุบันมีค่าน้อยกว่าหมาเสียอีก

                “กลุ่มรักสัตว์ หรือโลกสวยหากรักสัตว์จริงก็ต้องรักสัตว์ชนิดอื่น ๆ ด้วย ไม่ใช่รักเฉพาะหมาอย่างเดียว ไก่ชนของตนก็เป็นสัตว์เหมือนกันน่าจะได้รับการคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ป้องกันการกระทำทารุณกรรมสัตว์ด้วยเช่นกัน  แต่ไก่ชนตนตายกว่า 100 ตัวกลับไม่ได้รับการดูแลเยียวยาใด ๆ ตนและเมียจึงขอประกาศให้ทราบทั่วกันว่า “ยอมแพ้หมา” และจะไม่ผสมพันธุ์เลี้ยงลูกไก่ชนอีกต่อไป ลูกไก่ที่เหลือคงปล่อยไปตามยะถากรรม เพราะเชื่อว่าหากสถานการณ์เป็นเช่นนี้อีกไม่กี่วันลูกไก่ของตนจะต้องถูกฝูงหมาหมู่กัดตายเกลี้ยงแน่นอน “ผมยอมแล้วครับคุณหมา  ขอให้ผมได้มีชีวิตอยู่ในสังคมนี้ด้วยสักคนนะคุณหมาที่แสนประเสริฐ นายประจวบ กล่าวประชดชีวิตพร้อมเดินคอตกไปกอดนางต้อย เมียรัก ก่อนที่ผู้เฒ่าสองผัวเมียจะร้องห่มร้องให้อย่างหมดอาลัยเป็นที่น่าเวทนาสงสารแก่ผู้ที่พบเห็นยิ่งนัก”.

ทางด้านนักกฎหมายรายหนึ่งแสดงความคิดเห็นว่า  ต้องยอมรับว่าตั้งแต่มี พ.ร.บ.ป้องกับการกระทำทารุณกรรมสัตว์ บังคับใช้เมื่อปี 2557 ทำให้ประชาชนจำนวนมากไม่กล้าทำร้ายสุนัขทั้ง ๆ กฎหมายมาตรา 21 ระบุชัดเจนว่าในกรณีที่ฆ่าหรือทำร้ายหมาหรือสัตว์ โดยไม่ผิดกฎหมาย.....มาตรา 21 การกระทำดังต่อไปนี้ ไม่ถือว่าเป็นการทารุณกรรมสัตว์ตามมาตรา 20 (1) การฆ่าสัตว์เพื่อใช้เป็นอาหาร ทั้งนี้ เฉพาะสัตว์เลี้ยงเพื่อใช้เป็นอาหาร  (2) การฆ่าสัตว์ตามกฎหมายว่าด้วยการควบคุมการฆ่าสัตว์และจำหน่ายเนื้อสัตว์ (3) การฆ่าสัตว์เพื่อควบคุมโรคระบาดตามกฎหมายว่าด้วยโรคระบาดสัตว์ (4) การฆ่าสัตว์ในกรณีที่สัตวแพทย์เห็นว่าสัตว์ป่วย พิการ หรือบาดเจ็บและไม่สามารถเยียวยา หรือรักษาให้มีชีวิตอยู่รอดได้โดยปราศจากความทุกข์ทรมาน   (5) การฆ่าสัตว์ตามพิธีกรรมหรือความเชื่อทางศาสนา  (6) การฆ่าสัตว์ในกรณีที่มีความจำเป็นเพื่อป้องกันอันตรายแก่ชีวิตหรือร่างกายของมนุษย์หรือสัตว์อื่น หรือป้องกันความเสียหายที่จะเกิดแก่ทรัพย์สิน (7) การกระทำใดๆ ต่อร่างกายสัตว์ซึ่งเข้าลักษณะของการประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์ โดยผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์หรือผู้ซึ่งได้รับการยกเว้นให้กระทำได้โดยไม่ต้องขึ้นทะเบียนและได้รับใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์จากสัตวแพยทสภาตามกฎหมายว่าด้วยวิชาชีพการสัตวแพทย์ (8) การตัด หู หาง ขน เขา หรืองาโดยมีเหตุอันสมควรและไม่เป็นอันตรายต่อสัตว์หรือการดำรงชีวิตของสัตว์(9) การจัดให้มีการต่อสู้ของสัตว์ตามประเพณีท้องถิ่น (10) การกระทำอื่นใดที่มีกฎหมายกำหนดให้สามารถกระทำได้เป็นการเฉพาะ (11) การกระทำอื่นใดที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดโดยความเห็นชอบของคณะกรรมการ

                ในกรณีของนายประขวบน่าจะเข้าลักษณะของ ม.21 วงเล็บ 6 การฆ่าสัตว์กรณีที่มีความจำเป็นเพื่อป้องกันอันตรายแก่ชีวิตหรือร่างกายของมนุษย์หรือสัตว์อื่น หรือป้องกันความเสียหายที่จะเกิดแก่ทรัพย์สิน “ไม่ถือว่าเป็นการทารุณกรรมสัตว์” ตามมาตรา 20  ซึ่งขนาดจัดให้มีการต่อสู้ของสัตว์ตามประเพณีท้องถิ่น ตาม ม.21 (9) ทั้งที่มองจากสภาพน่าจะเข้าลักษณะทารุณสัตว์ยังทำได้ไม่ผิดตาม ม.20  หากนายประจวบทำร้ายหรือฆ่าสุนัขที่บุกมาทำร้ายกัดไก่ชนตายนับ 100 ตัวได้รับความเสียหายมากขนาดนี้จึงไม่เข้าข่ายการกระทำความผิดตามมาตรา 20 พ.ร.บ.ป้องกันการกระทำทารุณกรรมสัตว์  อยากให้ประชาชนศึกษากฎหมาย พ.ร.บ.ป้องกันการกระทำทารุณกรรมสัตว์ให้ข้าใจ โดยเฉพาะมาตรา 23 ห้ามมิให้เจ้าของสัตว์ปล่อย ละทิ้ง หรือกระทำการใดๆ ให้สัตว์พ้นจากการดูแลของตนโดยไม่มีเหตุสมควร ซึ่งหากฝ่าฝืนมีการกำหนดบทลงโทษปรับ 40,000 บาท ในกรณีของนายประจวบ ควรจะเข้าแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ตำรวจเพื่อให้ตำรวจสอบสวนเอาผิดกับเจ้าของสุนัขต่อไป.

ขอบคุณคลิป/ภาพ/ศูนย์ข่าวนคร 24 ชม.สมาคมสื่อมวลชนนครศรีธรรมราช

ข่าว ยุทธนะ เตมะศิริ ผู้สื่อข่าวภูมิภาค สำนักข่าวทีนิวส์ จ.นครศรีธรรมราช