ลูกศิษย์ที่ไปนิพพาน คนแรก จากปากหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ

      ทายกทายิกาประจำวัด ก็มีคนอยู่ ๓ คน

คือ โยมพวง โยมน้อย และก็โยมอะไรหนอ นึกชื่อไม่ออกเสียแล้ว มี ๓ คนด้วยกัน ส่งของมาเป็นประจำ เอากล้วย เอาอ้อย เอาผักบ้าง เอาปลาบ้าง มาถวายเป็นประจำ

     โยมน้อย คนนี้เจริญกรรมฐานเก่งมาก เวลานั้นก็เจริญกรรมฐานอยู่ ๓ คน  นี่คนประจำ บางวันก็มีคนอื่นมาร่วมด้วยบ้าง จริง ๆ แล้วก็ ๓ คนนี่เป็นประจำแน่นอน  แต่ว่าโยมน้อยเก่ง ตอนหลังท่านเป็นโรคมะเร็งที่ท้อง อาตมาก็จะเข้ากรุงเทพฯ

วันก่อนที่จะเข้ากรุงเทพฯ หนึ่งวันก็ไปเยี่ยมท่านที่บ้าน ท่านก็นอนเฉยไม่แสดงอาการอะไรทั้งหมด

ถามว่า โยมปวดไหม

บอกว่า ปวดมากเจ้าค่ะ

ถามว่า โยมเวลานี้นึกถึงอะไร  

โยมก็บอกว่า นึกถึงนิพพานอย่างเดียวเจ้าค่ะ

ถามว่า โยม เห็นพระไหม

บอกว่า เห็นเจ้าค่ะ

ถามว่า เห็นรูปร่างเป็นอย่างไร

บอกว่า รูปร่างใสเป็นแก้ว

ถามว่า พระองค์นั้นเป็นใคร โยมทราบไหม

แกบอกว่า ทราบ ถามว่า ใครล่ะ โยมก็เลยบอกว่า พระพุทธเจ้าเจ้าค่ะ

บอกว่า วันพรุ่งนี้อาตมาต้องไปกรุงเทพฯ อาตมาไม่อยู่  เพราะว่าจะต้องไปสอนกรรมฐานที่บ้านซอยสายลม บ้านเจ้ากรมเสริม

แกก็พยักหน้า เลยบอกว่า โยมอย่าลืมนิพพานนะ อย่าลืมภาพพระนะ ให้นึกว่า พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน ขอไปที่นั่น

 

หลังจากนั้นมา พอรุ่งขึ้นอาตมาก็เดินทางเข้ากรุงเทพฯ พอตกกลางคืน เวลาสอนกรรมฐาน เวลาประมาณ ๒ ทุ่ม ก็ปรากฏภาพโยมน้อยเห็นเป็นขบวนใหญ่ นั่งรถแก้วแพรวเป็นระยับ และมีขบวนนางฟ้าบ้าง เทวดาบ้าง พรหมบ้าง เยอะแยะ แพรวพราวเป็นระยับผ่านไป พอผ่านหน้าไปก็เห็นยกมือไหว้

บอกว่า ท่านเจ้าคะ

ฉันขอลาไปนิพพานเจ้าค่ะ

ก็นึกในใจว่า ภาพนี้เราไม่ได้สร้างขึ้น เราไม่เคยคิด เรื่องเสียงนี่เสียงโยมน้อย แต่รูปร่างหน้าตาไม่เหมือนแล้ว สวยมาก

เลยนึกในใจถามว่า  ชื่อน้อย ใช่ไหม  

บอก ใช่ค่ะ ที่เป็นมะเร็ง ท่านไปเยี่ยมวานนี้ วันนี้ไปแล้วเจ้าค่ะ  

ฉันมีความสุขแล้ว ขอท่านมีความสุขด้วยนะ แล้วก็ผ่านไป

     พอกลับมาวัดก็ทราบข่าวว่า โยมน้อยตายคืนนั้นจริง ๆ เวลานั้นเป็นเวลาที่โยมพวงกำลังเจริญกรรมฐานเหมือนกัน โยมพวงก็บอกว่า เห็นขบวนเหมือนกัน ได้ยินแจ๋ว ๆ ว่า พวงเอ๊ย พวง น้องเอ๊ย พี่ลาแล้วนะ พี่ลาไปนิพพานนะพวงนะ อย่าลืมนิพพานนะน้องนะ พี่ลาละ โยมพวงบอกว่า จำได้แต่เสียง แต่ตัวจำไม่ได้ สวยมาก แล้วต่อมาอีก ๒-๓ วันก็ปรากฏว่า เด็กสาว ๆ ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกันเลย อยู่ในตลาดอุทัยธานี เธอนอนฝัน ฝันว่า โยมน้อยตายไปแล้ว เห็นขบวนที่กล่าวมาแล้วทั้งหมด ตรงกันหมดทุกอย่าง ก็รวมความว่า ถ้าการเห็น การได้ยินคราวนั้นไม่ผิด ก็แสดงว่า คณะของเรา คนที่ไปนิพพานก่อนเพื่อนนั่นคือ โยมน้อย คนที่เป็นกำลังใหญ่ของอาตมาในสมัยที่มาอยู่วัดท่าซุง"

ที่มา   หนังสืออ่านเล่น เล่ม ๒๐ โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)