พญานาคนิมิตกาย... พาหลวงปู่ชอบข้ามฝั่งโขงไปลาว!!!

ครั้งหนึ่ง...หลวงปู่ชอบกำลังเดินธุดงค์อยู่ฝั่งไทยเลาะเลียบไปตามฝั่งแม่น้ำโขง ท่านอยากจะข้ามไปวิเวกฝั่งลาวแต่บริเวณนั้นไม่มีผู้คนและเรือแพ ท่านจึงตั้งจิตอธิฐานขอให้เกิดนิมิตว่าจะข้ามไปฝั่งลาวดีหรือไม่ ซึ่งท่านได้เล่าไว้ดังนี้...

เราคิดในใจว่าเราจะข้ามไปฝั่งลาวดีหรือไม่ เพราะตอนนั้นเราเพิ่งออกธุดงค์ในตอนต้นพรรษากาล ในคืนนั้นเราปักกลดอยู่ริมฝั่งน้ำเหียง เราเจริญภาวนาและในนิมิตนั้นเองร่างของมานพหนุ่มก็ปรากฏขึ้น เขาเดินเข้ามากราบเราด้วยเบญจางคประดิษฐ์ เขากล่าวกับเราในนิมิตว่าได้ทราบว่าพระคุณเจ้าจะข้ามไปแสวงวิเวกในฝั่งลาวปวงข้ารู้สึกปีติเป็นอย่างยิ่งจึงใคร่ขอนิมนต์พระคุณเจ้าข้ามไปฝั่งโน้นเพื่อโปรดสัตว์ผู้ยากให้พ้นจากความหลงผิดด้วยเถิดเราน้อมรับในนิมิตด้วยความดุษฎีเขาจึงลาจากไป

รุ่งเช้าเราเสร็จภัตตกิจแล้วจึงรวบรวมบริขารออกเดินทางมายังฝั่งน้ำเหียงที่ใกล้กับแม่น้ำโขง เราทอดสายตาออกไปลำน้ำเหียงทุกอย่างเงียบสงบสายลมพัดพลิ้วผ่านผิวน้ำ ทันใดนั้นก็ปรากฏว่ามีเรือลำน้อยลำหนึ่งพุ่งตรงมาฝั่งที่เรายืนอยู่ คนพายวาดหัวเรือเข้ามาอย่างจงใจพอหัวเรือชนริมตลิ่งคนในเรือก็ร้องว่า “นิมนต์บนเรือเถิดพระคุณเจ้า”หลวงปู่จึงถามว่าจะไปทางไหนกันเล่าโยม ชายหนุ่มเจ้าของเรือตอบว่าจะไปฝั่งลาว ยินดีรับท่านไปฝั่งโน้นหลวงปู่จึงลงเรือลำนั้น ท่านเล่าเหตุการณ์ในตอนนี้ไว้ดังนี้...

คนเรือมีใบหน้ายิ้มแย้มละไมและกิริยานอบน้อมต่อเราเป็นพิเศษ เรือลำนั้นพุ่งตรงออกจากฝั่งตัดลำน้ำเหียงเข้าสู่ลำโขงตรงดิ่งไปยังประเทศลาว เรือจอดสนิทเราประคองบาตรและบริขารเดินขึ้นไปบนฝั่ง

ครั้นถึงฝั่งเรียบร้อยแล้วหันกลับมาจะให้พรโยมเจ้าของเรือก็ต้องประหลาดใจ ไม่มีเรือ ไม่มีอะไรเลย นอกจากความเวิ้งว้างและความสงบเงียบของน้ำ แต่ในกลางแม่น้ำโขงนั้นเองปรากฏร่างจระเข้ตัวใหญ่ลอยฟ่องอยู่กลางแม่น้ำโขงหันหัวมาดูเราตาแจ๋ว เราจึงกำหนดจิตลงไปยังจระเข้ตัวนั้นจึงพลันได้รู้ว่า นั่นคือนาคราชแปลงเป็นคนและเรือมารับเราสู่ฝั่งลาว เมื่อส่งถึงฝั่งก็กลายเป็นจระเข้ให้รู้เป็นนัยๆ เราจึงทดลองเดินขึ้นจากฝั่งไปจนไกลพอสมควร  เมื่อหันมามองก็เห็นจระเข้ตัวนั้นมองดูเราอยู่อย่างอาลัยอาวรณ์ เราจึงกำหนดจิตแผ่เมตตาไปให้เขาแล้วกล่าวว่า

“เอาละ เราขอบใจท่านที่ช่วยเป็นภาระให้เราข้ามมาฝั่งนี้ได้ เราเดินทางต่อไปได้เองแล้วท่านจงอย่าเป็นห่วงเราเลย”

สิ้นคำกล่าวจระเข้ก็ชูหัวขึ้น 3 ครั้งแล้วหมุนตัวกลับหายไปในแม่น้ำโขงในพริบตา

เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าพญานาคเป็นพุทธมามกะตั้งแต่สมัยพุทธกาล และยังดำรงความเป็นพุทธมามกะนั้นมาจนถึงทุกวันนี้

 

ที่มา :  บันทึกที่ GotoKnow โดย  ว่าที่พ.ต.ดร.ณัฎฐพล ตันมิ่ง

           https://www.gotoknow.org/posts/187846