เมื่อเทวดามาทวงของจากหลวงปู่จาม มหาปุญโญ คราวออกธุดงค์กับหลวงปู่ชอบ ฐานสโม

เมื่อเทวดามาทวงของจากหลวงปู่จาม มหาปุญโญ คราวออกธุดงค์กับหลวงปู่ชอบ ฐานสโม

หลวงปู่จาม มหาปุญโญเล่าว่า  ได้ออกเดินธุดงค์ไปกับท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม ทางอำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม ชอบพาไปพักอยู่บ้านหาดเสี้ยว โยมเขาพาไปให้อยู่ในถ้ำเขาเรียกว่า “ ถ้ำเสือนอน ” เพราะเสือมันมานอนอยู่ประจำ อยู่ถ้ำเสือนอน บ้านหาดเสี้ยว ได้หลายวันแล้ว ช่วงตอนกลางวันก็ไปเดินเล่นตามซากปรักหักพังของซากเจดีย์ แนวเขตกำแพง เลยไปปะเห็นพระหัตถ์เบื้องขวาขององค์พระพุทธรูปเป็นทองสำริด ขนาดโดยรวมแล้วใหญ่กว่ามือของมนุษย์เรายุคเดี๋ยวนี้ขนาด ๒ เท่า เห็นจะได้จึงได้เก็บมาล้างทำความสะอาด เอาผ้าเช็ดให้แห้ง แล้วก็กราบไหว้บูชา นึกในใจต้องการอยากบูรณะทำองค์พระพุทธรูปขึ้นมาใหม่ แล้วเอาพระหัตถ์นี้สวมเข้าประกอบไว้ เอาไปให้ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม ดู ท่านก็ไม่ว่าอะไร มีแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พลิกดูไปมาอยู่

 

สอง-สามวันแรกไม่มีอะไร พอคืนวันที่ ๔ เทวดามาบอกว่าให้เอาไปคืนว่า... “ท่านอาจารย์ขอให้เอาพระหัตถ์ขององค์พระปฏิมาเจ้าไปส่งคืน เพราะเป็นสมบัติของพวกผม” แต่หลวงปู่จาม ก็ไม่ว่าอะไร ทำเฉยอยู่ว่า พวกเทวดาภูมมาเทวดาหมู่นี้เขาจะทำอย่างไรต่อไป วันต่อมาก็มาบอกอย่างเก่า มาบอกอยู่อย่างนั้น ๓ วัน วันที่ ๔ จึงได้บอกเขาว่า...“อาตมาไม่เอาไปหรอก ถือเอานี่ก็ว่าจะเอามากราบไหว้บูชาเท่านั้น ที่ว่าจะสร้างหล่อองค์พระพุทธรูปนั้นคงทำไม่ได้หรอก พรุ่งนี้จะเอาไปคืนให้สูเจ้าทั้งหลาย แม้แต่สมบัติมากมายกว่านี้อาตมายังไม่ต้องการ”

วันรุ่งขึ้นฉันจังหันแล้วจึงได้เอาไปคืนไว้ที่เก่า แต่ก็ทำความสะอาดปัดกวาดใบไม้แห้งบริเวณนั้น หาเก็บเอาก้อนดินกี่ มาก่อเป็นกองให้สูงจากดินแล้วเอาพระหัตถ์ของพระพุทธรูปนั้นวางไว้ข้างบน กราบไหว้แล้วก็นั่งภาวนาเดินจงกรมอยู่บริเวณนั้นจนใกล้ค่ำจึงกลับที่พัก

ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม บอกว่า...“ เหตุที่เทวดาหวงนั้นเป็นเพราะว่าคนผู้หล่อสร้างมาแต่ก่อนนั้นได้อธิฐานจิตเอาไว้ว่าให้เป็นสมบัติของวัดนี้แผ่นดินแถบนี้ การจะนำไปที่อื่นไม่สมควร ”

ถามชาวบ้านเขาก็ว่า... “พวกพ่อค้าไม้ขนย้ายเอาลงไปตัวเวียงแล้ว เอาขึ้นรถไฟลงไปกรุงเทพฯ พวกฝรั่งอังกฤษเขารับซื้อ พระทองในวัดเก่านี้จึงหมดไป”

ก็คงจะจริงอย่างเขาว่าพระหัตถ์พระนี้มิได้หลุดออกมาเองแต่เป็นรอยถูกตัด  อย่าไปถามหา บุญ บาป กับพวกคนพาล คนทำร้ายพระศาสนาเหล่านี้เลย  แต่การปฏิบัติภาวนาอยู่วัดร้างนี้ดีมาก พอใกล้เข้าพรรษาจึงได้พากันลงมา

ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม อยู่จำพรรษากับพวกยางผาแด่น

หลวงปู่จามได้กราบลาท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโมแล้วลงมาอยู่เจดีย์หลวง ตัวเวียงเชียงใหม่

“ท่านอาจารย์ผมเป็นคนบ้านทุ่งบ้านนา มาอยู่บ้านป่าทึบ อากาศอับชื้นอย่างนี้ คงต้องเป็นไข้แน่เลย จึงขอโอกาสท่านอาจารย์จะลงไปอยู่เจดีย์หลวง เพราะท่านพระครูฯได้นิมนต์ไว้ว่าให้อยู่เทศน์ธรรมให้ศรัทธาเขาฟัง ”

ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม จีงบอกว่า “ อือ ไปเต๊อะ ”...

 

ที่มา : ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม ตอนที่ ๕๙

(วัดป่าบ้านห้วยทราย) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร ๑๔ กันยายน ๒๕๕๙