- 19 ก.ย. 2559
รู้จริง...รู้แจ้ง...ทุกเรื่องราวแห่งพระอริยสงฆ์ http://panyayan.tnews.co.th
เป็นระยะเวลาสามสิบกว่าปีแล้วที่ "พระอาจารย์สุมโนภิกขุ" พระฝรั่ง อดีตชาวเมืองชิคาโก สหรัฐอเมริกา ได้สละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยสุขสบายในชีวิตฆราวาส แล้วหันเหตัวเองสู่เส้นทางแห่งจิตวิญญาณเพื่อดำเนินชีวิตในวิถีทางที่สันโดษและเรียบง่ายภายใต้ร่มเงาของพระพุทธศาสนา
สิ่งที่ทำให้อดีตนักศึกษาด้านกฎหมายและนักธุรกิจด้านตีราคาที่ดินทั้งของรัฐและเอกชน ผู้เคยใช้ชีวิตระดับไฮคลาส เดินทางไปต่างประเทศด้วยเครื่องบินชั้นธุรกิจ พักแต่โรงแรมระดับห้าดาว และมีเงินเหลือเฟือพอที่จะเที่ยวรอบโลก ได้ตัดสินใจทิ้งชีวิตที่หลายคนพยายามตะเกียกตะกายเพื่อจะไปให้ถึงนั้น เหตุเพราะเช้าวันหนึ่งเขาลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่ว่า ชีวิตช่างน่าเบื่อ ไม่มีอะไรที่ทำให้ต้องตื่นเต้นอีกต่อไปแล้ว
พระอาจารย์สุมโนซึ่งอดีตเคยนับถือศาสนายิวบอกเล่าว่า รู้จักพระพุทธศาสนาครั้งแรกเมื่อตอนที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมปลาย ด้วยความที่มีนิสัยเป็นคนชอบอ่านหนังสือและแสวงหาความรู้อยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งวันหนึ่งจึงได้ไปเจอหนังสือบางเล่มที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาวางอยู่บนโต๊ะในห้องสมุด
แรกเริ่ม ท่านให้ความสนใจในเรื่องการนำหลักการฝึกสมาธิของพระพุทธศาสนามาใช้ในการปรับปรุงและพัฒนาตัวเองมากกว่า โดยได้เข้าคอร์สที่มีการอบรมด้านพระพุทธศาสนาอยู่หลายคอร์ส และใช้เวลาปลีกวิเวกอยู่แต่ในห้องโดยไม่ไปไหนเลยเป็นเวลานาน ๒-๓ ปี
ในวัย ๓๒ ปี เมื่อได้ทิ้งชีวิตการเป็นนักธุรกิจแล้ว และเริ่มมีใจลึกซึ้งในพระพุทธศาสนา ท่านเห็นว่าการฝึกสมาธิอย่างเดียวช่วยอะไรได้น้อยมาก จึงมีความสนใจอยากจะศึกษาพระพุทธศาสนาให้มากขึ้น แต่เวลานั้นยังไม่ได้มีความคิดที่จะบวช
ช่วงเวลาที่ท่านกำลังจะเดินทางไปศึกษาพระพุทธศาสนาที่ประเทศอินเดียนั้น ระหว่างทางก็ได้ไปแวะที่เมืองลอนดอน ประเทศอังกฤษ เพราะเพื่อนของท่านได้แนะนำให้รู้จักวัดแห่งหนึ่งที่นี่ ซึ่งเมื่อสมัยที่ท่านไปเยือนครั้งแรกนั้นยังไม่ได้เป็นวัด แต่ต่อมาได้กลายเป็น "วัดจิตตวิเวก" (วัดป่าสาขาวัดหนองป่าพงแห่งแรกในประเทศอังกฤษ) โดยในช่วงเวลานั้นมี "พระสุเมธาจารย์" หรือ "ท่านสุเมโธภิกขุ" เป็นเจ้าอาวาสรูปแรกเมื่อเริ่มแรกตั้งวัดใน พ.ศ. ๒๕๒๒
ท่านยังจำได้ว่า ทุก ๆ เย็นจะต้องนั่งรถลีมูซีนคันหรูเพื่อไปสวดมนต์ที่วัด ก่อนจะตัดสินใจนุ่งขาวห่มขาวอยู่นานถึงสามปี ซึ่งก็ทำให้ความตั้งใจที่จะไปอินเดียในครั้งนั้นเป็นอันต้องล้มเลิก และในที่สุดจึงตัดสินใจบวชเมื่ออายุได้ ๓๕ ปี
พระอาจารย์สุมโนภิกขุ
วันหนึ่งเมื่อเดินทางสู่ประเทศไทย ท่านจึงได้มีโอกาสแวะเวียนไปกราบไหว้และเรียนรู้ธรรมะจากพระชื่อดังหลายรูปในประเทศไทย อาทิ ท่านพุทธทาสภิกขุ หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี หลวงพ่อพุธ ฐานิโย และหลวงพ่อชา สุภัทโท
โดยเฉพาะ "หลวงพ่อชา สุภัทโท" แห่งวัดหนองป่าพง อุบลราชธานี ซึ่งท่านรู้สึกเลื่อมใสศรัทธามากเป็นพิเศษอยู่แล้ว เพราะเคยบวชและจำพรรษาอยู่ที่วัดสาขาในอังกฤษ ท่านจึงไม่รีรอที่จะเดินทางสู่ภาคอีสานไปยังที่พำนักของหลวงพ่อชาเพื่อฝากตัวเป็นศิษย์
เมื่อหลวงพ่อชามรณภาพ พระอาจารย์สุมโนจึงออกธุดงค์ไปตามพื้นที่ต่าง ๆ ทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ กระทั่งสุดท้ายจึงได้เลือกพำนักอยู่ที่สำนักปฏิบัติธรรมถ้ำสองตาในเขตพื้นที่เขาใหญ่ หลังจากที่เคยธุดงค์ไปพบเพียงแค่คืนเดียว ด้วยเห็นว่าเป็นสถานที่ที่เหมาะต่อการปฏิบัติธรรม เพราะการเดินทางเข้าออกค่อนข้างลำบาก แม้แต่รถยนต์ก็เข้าไม่ได้ จึงทำให้ปลอดความวุ่นวายจากสิ่งต่าง ๆ
นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ เวลาก็ได้ล่วงเลยมากว่ายี่สิบปีแล้ว
"ตอนนี้แก่แล้ว ... ไปที่ไหนไม่ได้แล้ว"
พระอาจารย์บอกเล่าด้วยอารมณ์ขันเมื่อถูกตั้งคำถามว่า ทำไมจึงเลิกธุดงค์และเลือกสำนักปฏิบัติธรรมถ้ำสองตาเป็นที่พำนักสุดท้ายของชีวิต ...
ที่มา : หนังสือ "ธรรมลีลา" ฉบับที่ ๑๒๒ มกราคม ๒๕๕๔ โดย พรพิมล (www.manager.co.th/Dhamma)