พญานาคห่งภูบักบิดมาลองดีกับหลวงปู่หลุย สุดท้ายแพ้ฤทิ์ทางจิตของหลวงปู่

หลวงปู่หลุย จันทสาโร เป็นพระอริยะสงฆ์ที่ชอบแสวงหาที่วิเวกเพื่อปฏิบัติธรรม ตามแบบอย่างของท่านพระอาจารย์มั่น ปี พ.ศ. 2499 หลวงปู่หลุยจำพรรษาอยู่ที่บ้านกกกอกซึ่งอยู่เชิงเขา ครั้นเมื่อออกพรรษาแล้วท่านต้องการจะเปลี่ยนสถานที่บำเพ็ญเพียร จึงได้มุ่งหน้ามาที่ภูบักบิด ซึ่งเป็นภูเขาเล็กๆห่างจากตัวจังหวัดเลยไม่มากนัก บนภูบักบิดเป็นป่าเขาที่อุดมสมบูรณ์สภาพธรรมชาติสงบวิเวกเป็นที่เหมาะสำหรับบำเพ็ญบุญของพระธุดงค์กรรมฐาน บนภูบักบิดมีถ้ำอยู่ถ้ำหนึ่งถือเป็นถ้ำศักดิ์สิทธิ์เพราะเป็นอาณาเขตของพวกบังบดหรือ ภุมมเทวาสถิตอยู่ การขึ้นไปยังถ้ำนี้จะต้องไต่เขาขึ้นไปเป็นระยะทางประมาณ 3 กิโลเมตร ทางขึ้นลำบากพอสมควร เนื่องจากต้องปีนป่ายก้อนหินตะปุ่มตะป่ำแหลมคม ช้ำยังมีพงรก เถาวัลย์ กอหนาม กอหวาย เป็นเครื่องกีดขวางไปตลอดทาง แต่เมื่อขึ้นไปถึงถ้ำแล้วก็พบว่าเป็นสถานที่เหมาะแก่การภาวนาเป็นอย่างยิ่ง ปากถ้ำออกจะเล็กแต่ภายในกว้างขวางร่มรื่น บรรยากาศสงัดเงียบเป็นที่พอใจของหลวงปู่หลุย

 

 

วันเวลาในขณะนั้นเป็นเดือนธันวาคมอากาศกำลังหนาวเหน็บ เวลากลางวันสั้นกว่าเวลากลางคืน พันยามเย็นไปไม่นานความมืดก็ครอบคลุมไปทั่วทุกอณูบนภูเขาสูงอันเปล่าเปลี่ยว

คืนแรก หลวงปู่หลุยซึ่งมีอยู่รูปเดียวได้นั่งภาวนาบนแท่นหินหน้าถ้ำ จิตรวมนิ่งสนิทอย่างรวดเร็ว ชั่วครู่ปรากฏการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อมีมือใหญ่มหึมาขนยาวรุงรังยื่นออกมานอกถ้ำชูร่อนไปมา หลวงปู่หลุยหลับตาก็เห็น ลืมตาก็เห็นมือนั้น ท่านจึงกำหนดจิตถามไปว่า เจ้าของมือชูร่อนเหมือนจะวิงวอนร้องขอสิ่งใดนั้น มีความปรารถนาอะไร แล้วหลวงปู่หลุยก็ทราบว่า มือนั้นเป็นมือของเปรตที่ทนทุกข์ทรมานแสนนาน เปรตนั้นต้องการขอส่วนบุญ หลวงปู่จึงแผ่เมตตาให้เปรตก็หายไปไม่มารบกวนอีก

 

หลวงปู่หลุยเล่าว่าคืนต่อมาท่านก็ได้เผชิญกับสิ่งลึกลับที่ท่านยอมรับว่ามีจริงสิ่งนั้นคือพญานาค  ซึ่งเผชิญพญานาคขณะที่ท่านกำลังนั่งภาวนาบำเพ็ญเพียรอยู่ พญานาคแห่งภูบัดบิดตนนี้ เป็นผู้มีมิจฉาทิฐิมาแต่เดิม เมื่อหลวงปู่มาบำเพ็ญภาวนาในเขตของตน จึงแสดงอิทธิฤทธิ์ปรากฏกายลองดีกับท่าน โดยใช้ส่วนหางพันร่างกายท่านหลายรอบแล้วรัดจนแน่น ทันทีที่รู้ว่าพญานาคมารัดตัวท่านตั้งสติไม่ทันทำให้ตกใจ แต่เมื่อตั้งสติได้แล้วก็กำหนดจิตเอาพุทโธเป่าเข้าไปลำตัวของพญานาคที่รัดอยู่ก็ค่อยๆ คลายออกแล้วหายวับไป