เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี ทรงตรัสร่วมกันสวดโพชฌังคปริตรถวายเพื่อให้ในหลวงทรงหายจากพระประชวร... (เมื่อปี ๒๕๕๘)

ร่วมกันสวดโพชฌังคปริตรถวาย

ทรงมีพระชนมายุยิ่งยืนนาน

"...ข้าพเจ้าเชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เชื่อในพลานุภาพของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในสมัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของพวกเรา แม้แต่ท่านป่วยท่านก็จะให้คนมาสวดบทที่เรียกว่า โพชฌังคปริตร ถวาย และพระโมคคัลลา พระมหากัสสปะป่วย พระพุทธเจ้าก็ทรงกล่าวโพชฌังคปริตรพระราชทาน

เพราะฉะนั้น โพชฌังคปริตร จึงถือว่าเป็นบทที่ทำให้คนหายป่วย หายไข้ แล้วก็ไม่ได้ยาวเหยียดจนกระทั่งทุกท่านต้องมานั่งทนสวดหรืออะไร อย่างมากก็ใช้เพียง ๕ นาที ก็จบโพชฌังคปริตรแล้ว

เนื่องจากตัวข้าพเจ้าคิดว่าตัวข้าพเจ้าต่ำต้อยกว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว การให้พรท่านจึงต้องอ้างอิงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าถึงให้ขึ้นต้นด้วย “นะโมตัสสะ ๓ เที่ยว” และจึงใช้คำว่า “พุทธัง อาราธนัง กะโรมิ ธัมมัง อาราธนัง กะโรมิ สังฆัง อาราธนัง กะโรมิ”

 พอแค่นี้แล้วถึงขึ้นโพชฌังคฯ ต่อไป

ขอให้ทุกคนนึกถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในขณะที่กำลังสวด ว่าสวดถวายเพื่อให้ทรงหายจากโรคภัยไข้เจ็บ เพื่อทรงอยู่เป็นมิ่งขวัญของพวกเราชาวไทยอีกนานๆ..."
ความตอนหนึ่งในพระดำรัส สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี เมื่อครั้งเสด็จไปทรงเยี่ยมการปฏิบัติงานของหน่วยแพทย์เคลื่อนที่มูลนิธิแพทย์อาสาสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ประจำจังหวัดฉะเชิงเทรา วันที่ ๑๔ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๘
บทสวด “โพชฌังคปริตร”

 

โพชฌังโค สะติสังขาโต ธัมมานัง วิจะโย ตะถา

วิริยัมปีติปัสสัทธิ- โพชฌังคา จะ ตะถาปะเร

สะมาธุเปกขะโพชฌังคา สัตเตเต สัพพะทัสสินา

มุนินา สัมมะทักขาตา ภาวิตา พะหุลีกะตา

สังวัตตันติ อะภิญญายะ นิพพานายะ จะ โพธิยา

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ

 

เอกัสมิง สะมะเย นาโถ โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง

คิลาเน ทุกขิเต ทิสวา โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ

เต จะ ตัง อะภินันทิตา โรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ

 

เอกะทา ธัมมะราชาปิ เคลัญเญนาภิปีฬิโต

จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ ภะณาเปตวานะ สาทะรัง

สัมโมทิตวา จะ อาพาธา ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ

ปะหีนา เต จะ อาพาธา ติณณันนัมปิ มะเหสินัง

มัคคาหะตะกิเลสา วะ ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ

คำแปล

โพชฌงค์ ๗ ประการ คือ สติสัมโพชฌงค์ ธรรมวิจยะสัมโพชฌงค์ วิริยะสัมโพชฌงค์ ปีติสัมโพชฌงค์ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ สมาธิสัมโพชฌงค์ และอุเบกขาสัมโพชฌงค์ ๗ ประการเหล่านี้ เป็นธรรมอันพระมุนีเจ้า ผู้ทรงเห็นธรรมทั้งปวงตรัสไว้ชอบแล้ว อันบุคคลเจริญแล้วกระทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ และเพื่อนิพพาน

ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ ในสมัยหนึ่ง พระโลกนาถเจ้า ทอดพระเนตรเห็นพระโมคคัลลานะ และพระมหากัสสปะเป็นไข้ ได้รับความลำบาก จึงทรงแสดงโพชฌงค์ ๗ ประการ ให้ท่านทั้งสองฟัง ท่านทั้งสองนั้น ชื่นชมยินดียิ่ง ซึ่งโพชฌงคธรรม โรคก็หายได้ในบัดดล

ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ ในครั้งหนึ่ง องค์พระธรรมราชาเอง (พระพุทธเจ้า) ทรงประชวรเป็นไข้หนัก รับสั่งให้พระจุนทะเถระ กล่าวโพชฌงค์นั้นนั่นแลถวายโดยเคารพ ก็ทรงบันเทิงพระหฤทัย หายจากพระประชวรนั้นได้โดยพลัน

ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ ก็อาพาธทั้งหลายนั้น ของพระผู้ทรงคุณอันยิ่งใหญ่ทั้ง ๓ องค์นั้น หายแล้วไม่กลับเป็นอีก ดุจดังกิเลส ถูกอริยมรรคกำจัดเสียแล้ว ถึงซึ่งความไม่เกิดอีกเป็นธรรมดา ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อเทอญ ฯ

ที่มา

fb: นิทรรศการพลังแผ่นดิน อัศจรรย์งานศิลป์ แผ่นดินสยาม