8 มค. วันคล้ายวันละสังขารหลวงปู่ชอบ ย้อนรำลึกวันแห่งรอยยิ้ม เมื่อหลวงปู่ชอบต้องอยู่เป็นเพื่อนหลวงปู่ขาว รอรับเสด็จฯ ร.9 และ ร.10

ครั้งหนึ่ง "หลวงปู่ชอบ ฐานสโม" ได้ไปเยี่ยม "หลวงปู่ขาว อนาลโย" ที่วัดถ้ำกลองเพล จังหวัดหนองบัวลำภู

พอดีวันนั้น เจ้าหน้าที่จากสำนักพระราชวังแจ้งมาที่วัดถ้ำกลองเพลว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะเสด็จไปเยี่ยมหลวงปู่ขาวที่วัดในวันนี้

หลวงปู่ชอบได้ยินดังนั้นจึงกราบลาหลวงปู่ขาวกลับวัด  แต่หลวงปู่ขาวไม่ยอม บอกว่าให้อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน  หลวงปู่ชอบบอกว่า ท่านคุยกับพระเจ้าแผ่นดินไม่เป็น  หลวงปู่ขาวจึงบอกว่า ท่านก็คุยไม่เป็นเหมือนกัน เลยต้องขอให้อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน

(หมายเหตุ : ตอนนั้นหลวงปู่ชอบและหลวงปู่ขาวต่างก็ยังไม่เคยพบเจอกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาก่อนเลยทั้งคู่)

ในที่สุด หลวงปู่ชอบจึงจำเป็นต้องอยู่เป็นเพื่อนหลวงปู่ขาวด้วย

 

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม

 

หลวงปู่ขาว อนาลโย

 

วันนั้น หลวงปู่ทั้งสองนั่งรอรับเสด็จอยู่ที่เก้าอี้ในวัด... และนั่งรออยู่อย่างนั้น จนกระทั่งเวลาเย็นก็ยังคงคอยอยู่อย่างนั้น ...

ท้ายที่สุด หลวงปู่ทั้งสองก็เลยถามกันเองว่า

"ทำไมถึงยังไม่มาสักที... รอนานแล้ว?"

"เห็นแต่ทหารพ่อลูกเนาะ!"

พระเณรลูกศิษย์ที่นั่งอยู่ด้วยในที่นั้น เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็เลยบอกกับหลวงปู่ทั้งสองว่า

"ก็ทหารสองพ่อลูกนั่นแหละ...ในหลวงกับลูกชายท่าน!"

เมื่อหลวงปู่ทั้งสองรู้ความจริงเข้าเท่านั้นแหละ...ก็ถึงกับหัวร่องอหายทั้งคู่เลยทีเดียว

ลูกศิษย์สงสัยก็เลยถามหลวงปู่ทั้งสองว่า ทำไมถึงไม่รู้ว่า...ทหารสองพ่อลูกนั่นแหละคือพระเจ้าแผ่นดินกับพระโอรส?

หลวงปู่ขาวตอบว่า

"นึกว่าจะมีขบวนแห่นำมา!!"

ส่วนหลวงปู่ชอบตอบว่า

"นึกว่าจะใส่ชฎา!!"

 

(ซ้าย) หลวงปู่ขาว, (ขวา) หลวงปู่ชอบ

 

 

ที่มา : หนังสือ "ด้วยรอยยิ้มอิ่มปัญญา อารมณ์ขันพระอรหันต์" โดย วีระวัฒน์ ชลสวัสดิ์

หลวงปู่ชอบ พระอริยะผู้ทรงฌาน

ผู้แสดงธรรมเป็นภาษาแห่งภพภูมิต่างๆ โปรดนาค เทวดา อีกทั้งการธุดงค์โลดโผน จนมีเรื่องเล่าในความอัศจรรย์แห่งบารมีมากมาย

 

ท่านเกิดเมื่อวันพุธที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2444 ขึ้น 5 ค่ำ เดือน 3 ปีฉลู ณ บ้านโคกมน ตำบลผาน้อย อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย เป็นบุตรของนายมอ และ นางพิลา แก้วสุวรรณ

อุปสมบท

บวชสามเณรเมื่ออายุ 19 ปี ณ วัดบ้านนาแก ตำบลบบ้านากลาง อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู เป็นสามเณรอยู่ถึง 4 ปีกว่า และได้อุปสมบทเมื่ออายุ 23 ปี วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2467 ณ วัดศรีธรรมาราม อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร

โดยมีพระครูวิจิตรวิโสธนาจารย์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์แดง เป็นพระกรรมวาจาจารย์

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม พระอริยเจ้าผู้ทรงอภิญญาญาน คือผู้ทรงความรู้ยิ่งในพระพุทธศาสนามีคุณสมบัติพิเศษ 6 อย่าง

คือ

1. อิทธิวิธี แสดงฤทธิ์ได้
2. ทิพโสต หูทิพย์
3. เจโตปริยญาณ รู้จักกำหนดใจผู้อื่น
4. บุพเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติได้
5. ทิพจักขุ ตาทิพย์
6. อาสวักขยญาณ รู้จักทำอาสวะให้สิ้นไป

ท่านมีนิสัยชอบโดดเดี่ยวเที่ยวไปอยู่ในป่า ทำในสิ่งที่บุคคลอื่นทำได้ยาก ไม่ชอบเกี่ยวข้องกับหมู่ชนพระเณร เป็นผู้มีความองอาจเด็ดเดี่ยวอดทนเป็นเลิศ ไม่กลัวความทุกข์ยากลำบาก

เสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย กล้าได้กล้าเสียในการปราบกิเลส ถึงกับพระอาจารย์มั่นออกปากชมท่ามกลางสภาสงฆว่า

 “ให้ทุกองค์ภาวนาให้ได้เหมือนท่านชอบสิ ท่านองค์นี้ภาวนาไปไกลลิบเลย”

 

ท่านสามารถแสดงธรรมและสนทนาธรรมเป็นภาษาต่างๆ ได้หมด เพียงกำหนดจิตดูว่าภาษานั้นเขาใช้พูดกันว่าอย่างไร ท่านสามารถแสดงธรรมโปรดเทวดา พญานาค ตลอดจนภพภูมิต่างๆ ได้

 

การธุดงค์ของท่านนับว่าโลดโผนมาก ชอบเดินทางในเวลากลางคืนหรือจวนสว่างในคืนเดือนหงาย เที่ยวไปอย่างอนาคาริกมุนีผู้ไม่มีอาลัยในโลกทั้งปวง บางคราวมีเสือลายพาดกลอนตัวใหญ่ สองตัวกระโดดล้อมหน้าล้อมหลังเอาไว้ ท่านเร่งสติสมาธิ แแผ่เมตตา กำหนดจิตเข้าข้างใน สมาธิลึกเข้าไปถึงฐานของจิต ปล่อยวางสิ่งทั้งปวง เมื่อถอนจิตออกมาปรากฏว่าเสือสองตัวได้หายไปแล้ว

 

ปีพุทธศักราช 2514 อายุ 70 ปี หลวงปู่ชอบป่วยเป็นอัมพาต

 

ท่านละสังขารเข้าสู่อนุปาทิเสสนิพพาน ณ วัดป่าสัมมานุสรณ์ เมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2538 สิริรวมอายุได้ 93 ปี 11 เดือน 27 วัน 70 พรรษา

เรียบเรียงข่าวโดย : ไญยิกา เมืองจำนงค์ (ทีมข่าวปัญญาญาณ ทีนิวส์)