พระไทยที่คนอินเดียรอคอย!! "พระอาจารย์อารยะวังโส" ผู้พลิกฟื้น "ศาสนาพุทธ" ให้กลับคืนสู่อินเดีย...ตามคำพยากรณ์!!

ในการประชุม “พุทธศาสนาในศตวรรษที่ ๒๑” ซึ่งจัดโดยรัฐบาลอินเดียเมื่อวันที่ ๑๗-๑๙ มีนาคม ที่ผ่านมานั้น มีผู้นำชาวพุทธจากทั่วโลกเข้าร่วมประชุมมากมาย  หนึ่งในนั้นก็คือ “พระอาจารย์อารยะวังโส” ผู้แทนจากประเทศไทยที่ได้รับนิมนต์ให้เข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ด้วย

การเข้าร่วมประชุมของพระอาจารย์อารยะวังโสนั้น ด้านหนึ่งก็คือบทบาทในฐานะผู้นำทางจิตวิญญาณของชาวพุทธที่จะต้องช่วยกันระดมความคิดในการหาแนวทางที่จะประยุกต์พุทธศาสนาเพื่อแก้ปัญหาต่าง ๆ ของโลก  แต่ในอีกด้านหนึ่ง ท่านคือผู้ที่กระทรวงวัฒนธรรมของอินเดียนิมนต์ให้เข้าร่วมประชุมเป็นการเฉพาะในฐานะ “บุคคลที่ชาวพุทธในอินเดียเคารพนับถือ” เนื่องจากท่านเป็นผู้ที่มีบทบาทสำคัญในการฟื้นฟูพุทธศาสนาในประเทศอินเดียอย่างแข็งขัน ถึงขนาดได้รับการยกย่องว่าเป็น “Guruji” (กูรูยี) หรือ “ผู้ที่จะหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งพุทธศาสนาลงบนแผ่นดินอินเดีย” เลยทีเดียว

 

พระอาจารย์อารยะวังโส

 

สาเหตุที่ชาวพุทธในอินเดียยกย่องพระอาจารย์อารยะวังโสมากมายถึงเพียงนี้ต้องย้อนความกลับไปว่า  หลังจากที่พุทธศาสนาเสื่อมและสูญหายไปจากอินเดียจนเหลือแต่เศษซากนั้น ก็มีความพยายามของชาวพุทธในประเทศต่าง ๆ ที่จะกลับเข้าไปในอินเดียเพื่อศึกษาและรื้อฟื้นพุทธศาสนาขึ้นมาอีกครั้ง  จนกระทั่งเมื่อมีการค้นพบพุทธสถานและหลักฐานวัตถุต่าง ๆ ในเวลาต่อมา ก็ยิ่งทำให้ชาวพุทธในอินเดียเกิดความกระตือรือร้นที่จะฟื้นฟูพุทธศาสนาให้กลับมาสู่อินเดียอย่างเป็นกิจจะลักษณะ ดังเช่น ดร.อัมเพทการ์ ที่ชักชวนชาวอินเดียมานับถือศาสนาพุทธ จากที่แทบจะไม่มีเลยจนเพิ่มจำนวนขึ้นเป็นแสนเป็นล้านและหลายสิบล้านในปัจจุบัน

สำหรับการฟื้นฟูพุทธศาสนาในอินเดียในส่วนที่เป็นความสัมพันธ์ระหว่างอินเดียกับไทยนั้น ในปัจจุบันนอกจากจะมีการส่งพระไทยไปอินเดียเพื่อส่งเสริมการเรียนการสอนพุทธศาสนาแล้วก็ยังมีการสร้างวัดไทยขึ้นมาหลายแห่งในอินเดีย เช่น วัดไทยพุทธคยา เพื่อเผยแผ่พุทธศาสนาและรองรับการไปแสวงบุญของชาวพุทธไทยที่เกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอเป็นประจำทุกปี  แต่ถึงกระนั้น ภาพการฟื้นฟูพุทธศาสนาในอินเดียจากประเทศไทยก็ยังไม่หยั่งรากลึกลงไปในความรู้สึกของชาวอินเดียเท่าใดนัก

 

ดร.อัมเพทการ์

มีเรื่องเล่ากันว่า ชาวพุทธในอินเดียซึ่งเรียกตนเองว่า “ชาวพุทธใหม่” มีความศรัทธาและยึดมั่นในคำสอนของ ดร.เอมเบดการ์ และพากันเฝ้ารอ “พระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ” ที่จะมาช่วยฟื้นฟูพุทธศาสนาในอินเดียตามคำพยากรณ์ของ ดร.อัมเพทการ์

จนกระทั่งเมื่อพระอาจารย์อารยะวังโสมีความประสงค์จะนำพุทธศาสนากลับไปสู่ดินแดนพุทธภูมิ ท่านจึงได้เดินทางไปจำพรรษาในอินเดียอยู่หลายครั้งเพื่อการนี้ ซึ่งการไปของท่านในแต่ละครั้งก็ได้กลายเป็นข่าวที่ตื่นเต้นและน่ายินดีสำหรับชาวพุทธในอินเดียเป็นอย่างยิ่ง

ปฏิปทาของพระอาจารย์อารยะวังโสนั้น ท่านจะออกบิณฑบาตและฉันในบาตรเพียงมื้อเดียว ไม่แตะต้องอาหารนอกมื้อโดยเด็ดขาด ยกเว้นสิ่งที่พระพุทธองค์ทรงอนุญาต เช่น สมอ มะขามป้อม น้ำตาล น้ำผึ้ง เนยข้น เนยเหลว  เวลาท่านอาพาธก็จะไม่ยอมให้ผู้หญิงแตะต้องตัว ไม่ว่าจะเป็นหมอหรือพยาบาล  และจำเป็นที่จะต้องมีลูกศิษย์คอยดูแล เพราะท่านไม่ถือเงินทอง ไม่สะสมเงินทอง  แม้จะมีผู้ถวายเงินให้สำหรับใช้ส่วนตัว ท่านก็จะให้ลูกศิษย์จัดการดูแล หรือไม่ก็ตั้งเป็นกองทุนเพื่อเผยแผ่และทำกิจต่าง ๆ ในพุทธศาสนา

วันหนึ่งเมื่อชาวอินเดียได้มาพบพระอาจารย์อารยะวังโสที่กำลังภาวนาอย่างเข้มข้นอยู่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ตลอดวันอันร้อนจัด จีวรเปียกชุ่มด้วยเหงื่อ พวกเขาก็กระจายข่าวให้ผู้นำชุมชนชาวพุทธในเมืองต่าง ๆ ได้รับทราบ และพากันขอเข้ากราบนมัสการพระอาจารย์

ในครั้งนั้น ดร.วิโนด รังการี แกนนำชาวพุทธเมืองนาคปุระแห่งรัฐมหาราษฎร์ ได้กราบเรียนท่านว่า

“พวกเราเชื่อว่า กูรูยีคือผู้ที่จะสามารถหว่านเมล็ดพืชแห่งพุทธศาสนาลงบนแผ่นดินประเทศอินเดีย จึงขอนิมนต์ให้กูรูยีช่วยฟื้นฟูพุทธศาสนาในอินเดีย  หากมีสิ่งใดที่กูรูยีเห็นสมควร โปรดบัญชามา ... พวกเราจะทำตามทุกประการ”

และนี่คือประตูด่านแรกที่เปิดสู่เส้นทางการทำงานเพื่อพุทธศาสนาของพระอาจารย์อารยะวังโส โดยเริ่มจากการแนะนำและให้คำปรึกษาในการจัดตั้งองค์กรฟื้นฟูพุทธศาสนาในชมพูทวีป (BUDOJ) บริหารโดยชาวพุทธอินเดีย ซึ่งได้ดำเนินการจัดตั้งขึ้นในเมืองต่าง ๆ แล้ว  ทั้งนี้ พระอาจารย์อารยะวังโสมีเจตนาจะให้องค์กรดังกล่าวเป็นตัวประสานและดำเนินการฟื้นฟูพุทธศาสนาร่วมกับองค์กรพุทธศาสนาต่าง ๆ ทั่วโลก จวบจนทุกวันนี้

 

-----------------------------------------------------------------

 

ที่มา : https://www.gotoknow.org/posts/305897

ณัฐวุฒิ แจ๊ดสูงเนิน / สำนักข่าวทีนิวส์ : รายงาน