คิดไม่ออก...บอกท่านตื้อ!! เมื่อหลวงปู่เจี๊ยะกลุ้มใจเพราะหลวงปู่มั่นไม่ยอมคุยด้วย หลวงปู่ตื้อจึงช่วยออกอุบายสุดแยบยล...ได้ผลชะงัด!!

คิดไม่ออก...บอกท่านตื้อ!! เมื่อหลวงปู่เจี๊ยะกลุ้มใจเพราะหลวงปู่มั่นไม่ยอมคุยด้วย หลวงปู่ตื้อจึงช่วยออกอุบายสุดแยบยล...ได้ผลชะงัด!!

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม เล่าว่า พอเอ่ยถึงองค์ท่านหลวงปู่ตื้อขึ้นมา ทำให้นึกถึงหลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม ตำบลคลองควาย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี องค์ท่านหลวงปู่ชอบเล่าให้ฟังว่า สมัยที่หลวงปู่เจี๊ยะท่านยังเป็นพระหนุ่มมาปฏิบัติกับองค์ท่านหลวงปู่มั่นที่เชียงใหม่ หลวงปู่เจี๊ยะ ท่านเป็นคนสิสัยผาดโผนโผงผาง พูดจาขวานผ่าซากเหมือนกันกับหลวงปู่ตื้อ ท่านทั้งสองจะหาเหตุให้องค์ท่านหลวงปู่มั่นแสดงธรรมแบบดุเด็ดเผ็ดร้อน แบบถึงพริกถึงขิง ให้หมู่คณะได้ฟังด้วยอยู่เสมอ

ครั้งหนึ่งที่สำนักสงฆ์ป่าแดง (วัดป่าอาจารย์มั่น) บ้านแม่กอย ตำบลเวียง อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ ตอนนั้นหลวงปู่เจี๊ยะท่านเข้ามาอยู่ปฏิบัติกับองค์ท่านหลวงปู่มั่นยังไม่นานเท่าไร ไม่ทราบว่าหลวงปู่เจี๊ยะท่านไปทำอะไร องค์ท่านหลวงปู่มั่นไม่พูดกับท่านนานหลายวัน จนหลวงปู่เจี๊ยะท่านอึดอัดใจ จึงนำเรื่องไปปรึกษาหลวงปู่ตื้อกับหลวงปุ่ชอบ หลวงปู่เจี๊ยะท่านบอกว่า “ไม่รู้ว่ากระผมทำอะไรผิด พ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านไม่พูดกับกระผมเลย ผมงี้อึดอัดใจมาก จะขี้ก็ไม่ขี้ จะตดก็ไม่ตด ครูบาอาจารย์ช่วยแนะนำหน่อยได้ไหมว่ากระทำควรทำอย่างไรดี
หลวงปู่ตื้อบอกเรื่องนี้แก้ไม่ยากหรอกท่านเจี๊ยะจุน (ย่อมาจากคำว่า เจี๊ยะ จุนฺโท ชื่อที่ครูบาอาจารย์รุ่นพี่ใช้เรียกหลวงปู่เจี๊ยะ) หลวงปู่ตื้อท่านยื่นท่อนไม้ท่อนหนึ่งให้กับหลวงปู่เจี๊ยะ ท่านบอกให้หลวงปู่เจี๊ยะเอาท่อนไม่ท่อนนี้ไปวางขวางทางเข้าศาลา ค่ำๆ ค่อยไปเก็บ หลวงปู่เจี๊ยะสงสัยว่าทำไมต้องให้ท่านเอาไม้ไปวางขวางทางเข้าศาลา หลวงปู่ตื้อบอกท่านว่าไม่ต้องมาถามอะไรผมมาก บอกให้เอาไปวางก็เอาไปวางสิ รับรองวันนี้ ท่านเจี๊ยะ จุนฺโท จะได้สมความมุ่งมาดปรารถนาทันที หลวงปู่เจี๊ยะจึงเอาท่านไม้ไปขวางทางเข้าศาลาตามที่หลวงปู่ตื้อแนะนำ
ตอนบ่ายหลังจากองค์ท่านหลวงปู่มั่นสรงน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านออกเดินสำรวจดูความเรียบร้อยในการปฏิบัติของพระเณรภายในสำนัก องค์ท่านเดินมาเห็นท่อนไม้วางขวางทางเข้าศาลา ท่านถามพระว่าใครเป็นคนเอาท่านไม้มาทิ้งขว้างไว้ที่นี่ พระที่เฝ้าศาลากราบเรียนองค์ท่านว่า ครูบาเจี๊ยะท่านเอามาวางไว้ ท่านบอกไม่ให้ใครเก็บ ท่านจะมาเก็บเอง จากนั้นองค์หลวงปู่มั่นก็เดินทางกลับที่พัก
พอย่ำค่ำเสียงเคาะเกราะไม้ไผ่ดังก๊อกๆ มาจากทางที่พักขององค์ท่านหลวงปู่มั่น พระเณรทุกองค์ในสำนักจะรู้ว่านี่คือสัญญาณที่องค์ท่านพร้อมจะแสดงธรรมให้ลูกศิษย์ฟัง พระเณรทุกรูปต่างพากันรับมารวมตัวยังที่พักขององค์ท่าน องค์ท่านหลวงปู่มั่นถามหลวงปู่เจี๊ยะว่า “ท่านเจี๊ยะเป็นคนเอาไม้ไปทิ้งไว้ที่ทางเข้าศาลาใช่ไหม” หลวงปู่เจี๊ยะรับว่าท่านเป็นผู้เอาไปทิ้งไว้จริง จากนั้นองค์ท่านหลวงปู่มั่นจึงแสดง “ธรรมฟ้าผ่า” ขึ้นมาอย่างดุเด็ดเผ็ดร้อนใส่หลวงปู่เจี๊ยะ ทำให้พระเณรองค์อื่นพลอยได้รับอานิสงส์ธรรมฟ้าผ่าไปด้วย
หล้งแสดงธรรมจบแล้วองค์ท่านหลวงปู่มั่นบอกกับหลวงปู่เจี๊ยะว่า “ต่อไปท่านเจี๊ยะอย่าทำแบบนี้อีกนะ มันเป็นการไม่เคารพพระธรรมวินัย” หลวงปู่เจี๊ยะท่านบอก “รับด้วยเกล้า ขอรับกระผม” จากนั้งองค์ท่านให้พระเณรแยกย้ายกันไปฏิบัติทำความเพียรของตนเอง
พออกจากที่พักองค์ท่านหลวงปู่มั่นแล้ว หลวงปู่เจี๊ยะบอกกับหลวงปู่ตื้อว่า “โอ้โห! อุบายครูบาอาจารย์ตื้อนี่สุดยอดไปเลย พ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านพูดกับผมแล้ว แหม...วันนี้องค์ท่านแสดงธรรมถึงอกถึงใจผมมากเลย ใส่ออกมาแต่ละดอกนี้ ผั๊วๆๆ กิเลสนี่...วิ่งหางจุกตูด หายเข้าป่าเข้าดอยไปหมดเลย” หลวงปู่เจี๊ยะท่านพูดตามแบบฉบับที่เอกลักษณ์เฉพาะองค์ท่านทำให้หมู่คณะพระเณรที่ฟังพลอยขำขันไปกับท่านด้วย
หลวงปู่ชอบว่า “ท่านเจี๊ยะมีนิสัยผาดโผนเหมือนกับท่านอาจารย์ตื้อจึงเข้ากันได้ดี ท่านเจี๊ยะอยากให้ท่านอาจารย์ใหญ่พูดกับท่าน และท่านก็ได้เห็นผลในอุบายของอาจารย์ตื้อที่แนะนำ”
เรื่องปัญหาหักดิบนี้ อาจารย์ตื้อท่านถนัดในอุบายวิธีแบบนี้มาก อุบายวิธีของท่านแต่ละอย่างนั้น หมู่คณะคิดตามและทำตามด้วยยาก ปัญญาของท่านอาจารย์ตื้อท่านพิสดารแหวกแนวมากใครถามปัญหาอะไรมา ท่านไม่เคยติดขัดในคำตอบ อาจารย์ตื้อท่านช่วยพ่อแม่ครูบาอาจารย์มั่นปราบมานะพยศพระเณรที่ดื้อด้านให้หมอบกราบลงในธรรมได้หลายองค์ อาจารย์ตื้อเป็นลูกศิษย์ของท่านอาจารย์ใหญ่มั่น ที่พระเณรรุ่นน้องให้ความเคารพยำเกรงในบารมีธรรมของท่านเป็นอย่างยิ่ง...

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ท่านกล่าวชมในเรื่องปัญญาของหลวงปู่ตื้อให้ฟังว่า “อาจารย์ตื้อ ท่านเป็นผู้ที่มีความเฉลียวฉลาดมาก ปัญญาของท่านฉลาดโลดโผนพิสดารมาก คำถามแค่สั้นๆ อาจารย์ตื้อสามารถอธิบายขยายความออกมาได้อย่างกว้างขวาง ปัญหาคาใจของหมู่คณะเท่าดวงตะวัน ท่านก็ย่นย่อความหมายลงมาได้เท่าแสงสว่างลอดรูเข็ม อาจารย์ตื้อเป็นลูกศิษย์ของพ่อแม่ครูอาจารย์มั่นที่รู้อรรถ รู้ในธรรม อย่างลึกซึ้ง”
“ท่านเป็นผู้ประพฤติห่ามด้วยกริยาวาจาภายนอก สิ่งนี้เกิดจากวาสนาเก่าของท่านที่สั่งสมมา แต่ปัญญาภายในของท่านนั้นหลักแหลมจนหมู่คณะติดตามไม่ทัน อาจารย์ตื้อท่านมักจะสร้างเรื่องให้พ่อแม่ครูอาจารย์มั่นท่านดุ เพื่อขอฟังธรรมกัณฑ์ใหญ่จากพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ท่านชอบฟังธรรมแบบดุเด็ดเผ็ดร้อนตามจริตนิสัยของท่าน เหมือนกับท่านเจี๊ยะ (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท) ตอนที่อยู่เชียงใหม่ ถ้าสององค์นี้มาอยู่พร้อมกัน ท่านอาจารย์ใหญ่ได้เทศน์เสียงดังอยู่เรื่อย วันนี้ท่านตื้อ วันนั้นท่านเจี๊ยะ สลับกันอยู่อย่างนี้จนเราคึดอยากหัว (จนเรานึกขำ)”

#ที่มา ประวัติท่านอาจารย์ตื้อ อจลธมฺโม เพจเกร็ดธรรมะ ประวัติพระกรรมฐาน @Ayuthay