ดุจดั่งตาเห็น..หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เล่าให้ฟังอย่างละเอียด !! "หลวงพ่อจง" ใบ้หวยแม่นมาก แต่อย่าซื้อเกินวาสนาเด็ดขาด..

ใบ้หวย โดยหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก อยุธยา

คราวนี้มีคราวหนึ่งชาวพระนครไปทอดผ้าป่ากับนำเงินไปถวาย ๒ - ๓ หมื่นบาท และก็เอาเรือของบริษัทสุพรรณขนส่งบรรทุกกันไปเต็มลำ วัดของท่านอยู่ลึกเข้าไปจากท่าน้ำประมาณ ๕ หรือ ๑๐ เส้น ไกลมาก เห็นจะประมาณ ๑๐ เส้น ๆ หนึ่ง ๒๐ วานะ ประมาณ ๑๐ เส้น แล้วก็มีกอไผ่บังมองไม่เห็นเรือ ทีนี้เวลาที่เขาจะกลับเขาก็เลยขอหวยท่าน

ท่านก็บอก "...หวยไม่มีหรอก เห็นไอ้เรือ บขส. มันมาตายอยู่ เรือ บขส. มันมาตายที่หน้าวัดลำหนึ่ง..."

พวกหน้าวัดก็รู้ทัน พอกลับไปกรุงเทพฯ ก็เอาหมายเลขที่ข้างเรือไปเล่น ตัดเอาเลขท้าย ๓ ตัว ถูกกันเป็นการใหญ่ แล้วก็กลับมาหาท่านอีกเอาเงินมาถวายท่าน มาขอหวยท่านใหม่ ท่านบอก เวลานี้ไม่เห็นไอ้เรือ บขส. มันตายนี่ มันไม่ตายเสียแล้ว กลับไปเถอะ ถ้าวันไหนไอ้เรือ บขส. มันมาตายหน้าวัดค่อยเอาเลข เวลานี้เรือ บขส. หน้าวัดมันไม่ตายก็อย่าเอาเลยเลข ทำบุญเอาบุญกันก็แล้วกัน นี่ก็จัดว่าเป็นอภิญญาอย่างหนึ่ง การรู้เลขหวยนี่พระรู้ได้ แต่ทว่าบอกไม่ได้ เรื่องพระรู้ได้อย่ามาถามอาตมาเข้านะ อาตมาไม่รู้กับเขานะ นี่หมายความว่าพระที่ท่านรู้อภิญญาน่ะท่านรู้ได้ แต่ว่าบอกไม่ได้ บอกตรง ๆ กันไม่ได้

มีอยู่คราวหนึ่ง ว่ากันถึงเรื่องหวย มีผู้หญิงคนหนึ่ง น้ำท่วมมากในหน้าน้ำ แกมีลูกอยู่ ๕ คน ไอ้น้ำก็เกือบจะท่วมบ้านเข้าไปแล้ว ก็เลยพายเรือไปหาหลวงพ่อจงขอหวย บอกเวลานี้จนมาก ข้าวปลาจะไม่มีให้ลูกกินแล้ว ข้าวใหม่ก็ยังไม่ออก ไอ้ข้าวเก่าก็หมดไป ไปกู้ยืมเขาก็ไม่ค่อยได้เพราะเป็นคนจน หลวงพ่อจงก็เขียนเลขให้ไป ๓ ตัว บอกว่าอย่าไปบอกใครนะ เอาไปเล่นเถอะ เขามาขอตอนบ่าย พอตอนเย็นท่านมานึกขึ้นมายังไงไม่ทราบ พายเรือไปเองที่บ้านนั้น แล้วก็ไปเรียกเจ้าของบ้านว่า อีหนูเอ๊ย...อีหนู ออกมาหาหลวงพ่อหน่อย เขาก็ออกมา แล้วหลวงพ่อก็เลยบอกว่า

"...เลขที่หลวงพ่อเขียนมาให้น่ะมันถูกนะ อย่าไปบอกใครเขา แต่ว่าวาสนาบารมีของเอ็งน่ะถูกได้เพียง ๕ บาทเท่านั้น อย่าซื้อให้เกิน ๕ บาทนะมันจะบาป..."

เป็นอันว่ายายคนนั้นแกก็รับวาจาแล้วก็มีสัจจะซื้อเพียงแค่ ๕ บาท ก็ปรากฏว่าเลขถูก นี่แหละ

บรรดาญาติโยมพุทธบริษัท เรื่องราวของหลวงพ่อจงน่ะตามที่เล่ามานี้ ดูเหมือนว่าจะไม่มีประโยชน์กับบรรดาท่านนักปฏิบัติเลย ถ้าจะพูดกันไป เรื่องราวของหลวงพ่อจงนี้มากมาย อาตมาได้สัมผัสกับท่านมาก มีความสัมพันธ์กับท่านมามาก พอหลังจากหลวงพ่อปานตายแล้ว อาตมาก็ไปขลุกขลักขลุกขลิกกับหลวงพ่อจง มีเรื่องอีกเยอะที่จะเล่าให้ญาติโยมพุทธบริษัทฟัง

เป็นอันสรุปกันง่าย ๆ ว่า หลวงพ่อจงน่ะท่านเป็นพระบวชเข้ามาเพื่อละจริง ๆ เรื่องทรัพย์สินต่าง ๆ ไม่มีความสนใจ ใครเขานิมนต์ไปทำอะไร จะให้เท่าไรหรือไม่ให้ไม่สนใจ ก็ให้ส่งกลับถึงวัดก็แล้วกัน นี่ประการหนึ่ง และอีกประการหนึ่ง ของทั้งหลายที่มีอยู่นี่ห้ามขอนะ ถ้าใครขอเมื่อไรให้เมื่อนั้น เรียกว่าท่านเป็นผู้ละจริง ๆ แล้วอีกประการหนึ่ง เงินทองได้มาเท่าไรก็ตาม ถ้ามีใครเขาถวายมาก็เรียกหลวงพ่อนิลน้องชายมาบอกว่า เงินทองนี่เป็นของสงฆ์นะ เอาไปสร้างวัดนอกหรือวัดในก็ได้

รวมความว่าวัดหน้าต่างนอกและวัดหน้าต่างในนั่นติดกัน หลวงพ่อนิลก็ต้องสร้างสองวัด เพราะหลวงพ่อจงจะเป็นคนหาเงิน วันหนึ่ง ๆ ได้เงินมาก เขานิมนต์ไปไหนเขาก็ถวายมาก ๆ ก็มามอบให้หลวงพ่อนิลหมด เป็นอันว่าหลวงพ่อจงเป็นนักปฏิบัติกรรมฐาน จัดว่าเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า นี่เป็นตัวอย่างที่ดีของบรรดาท่านพุทธบริษัท คือว่าเป็นผู้มีความมัธยัสถ์ ยึดมั่นในศีล สมาธิ ปัญญา ตามที่พูดมา สำหรับเรื่องนี้ก็ขอจบเพียงแค่นี้ สวัสดี

ขอขอบคุณท่านเจ้าของภาพ และที่มาเนื้อหาข้อมูล ศิษย์มีครู

เผยแผ่บารมีเป็นสังฆบูชา และเทิดทูนเกียรติคุณครูบาอาจารย์