เผาเลย...หลวงพ่อรับผิดชอบเอง!! เพราะสงสาร "เจ้าพ่อปู่" จับใจ ... หลวงพ่อพุธก็เลยจัดการ "ฌาปนกิจ" วอดทั้งศาล ส่งกลับสวรรค์ซะเลย!!

ครั้งหนึ่ง "หลวงพ่อพุธ ฐานิโย" เคยไปจำพรรษาอยู่ที่วัดเขาสวนกวาง จังหวัดขอนแก่น

ตอนที่หลวงพ่อพุธอาศัยอยู่กับอาจารย์ของท่านซึ่งเป็นพระผู้ใหญ่อาวุโสท่านหนึ่งนั้น มีชายคนหนึ่งนั่งสมาธิแล้วอ้างว่า "พ่อปู่" ได้มาเข้าร่างของตัวเอง  พอเข้าร่างแล้ว ชายคนนี้ก็ดิ้นกระแด่ว ๆ พร้อมกับแปลงร่างเป็น "พ่อปู่สวรรค์" (แต่ดูอย่างไรก็ยังเป็นร่างเดิม) ชื่อว่า "พ่อปู่ผึ้ง"

เมื่อกลายเป็นร่างทรงแล้วก็ชี้โบ๊ชี้เบ๊ สั่งโน่นสั่งนี่ แถมยังบอกแกมบังคับว่าจะต้องสร้างศาลให้พ่อปู่อยู่ และหลังจากสร้างศาลแล้วก็ต้องมีใครสักคนคอยนำอาหารและเครื่องดื่มไปถวายให้ทุกวันด้วย

อาจารย์ของหลวงพ่อพุธเห็นการมาของพ่อปู่เช่นนั้นแล้วจึงสั่งให้หลวงพ่อพุธทำตามที่พ่อปู่สั่งทุกอย่าง และตั้งแต่นั้นมา การส่งข้าวส่งน้ำให้พ่อปู่ก็เลยกลายเป็นหน้าที่สำคัญของหลวงพ่อพุธไปโดยปริยาย

 

[หลวงพ่อพุธ ฐานิโย]

ตอนแรกหลวงพ่อพุธก็ทำตามคำสั่งของอาจารย์ทุกอย่าง ส่งข้าวส่งน้ำอยู่อย่างนั้นทุกวัน  แต่หลัง ๆ หลวงพ่อพุธเริ่มเห็นฝูงมดกรีธาทัพกันมาขึ้นข้าวขึ้นน้ำของพ่อปู่อยู่เรื่อย พ่อปู่ก็ไม่ยอมโผล่มากินสักที  ในที่สุดท่านก็เลยช่วยแบ่งเบาภาระให้พ่อปู่ด้วยการ "ฉันเอง" ซะเลย!!

หลายวันต่อมา หลวงพ่อพุธเกิดนึกสงสารพ่อปู่ขึ้นมาจับใจ ท่านก็เลยคิดโครงการ "ช่วยพ่อปู่กลับสวรรค์"!!

ณ บริเวณศาลพ่อปู่ผึ้ง หลวงพ่อพุธได้ทำพิธีบังสุกุลให้พ่อปู่ เสร็จแล้วก็เอาหญ้ามากองรวมกันไว้พร้อมกับราดน้ำมันเบนซิน จุดบุหรี่แล้วก็วางบนกระป๋องน้ำมันเบนซินใกล้ ๆ กับกองหญ้า

จากนั้นเหลือแค่รอเวลาที่ลมพัดแรง ๆ เท่านั้นก็เป็นอันเรียบร้อย ... พ่อปู่จะได้กลับบ้านเก่าเสียที!!

แล้วก็เป็นไปตามที่คาด... ศาลพ่อปู่เหลือแต่ตอตะโก!!

เมื่ออาจารย์ของหลวงพ่อพุธมาเห็นเข้าก็ถึงกับร้องเสียงหลง...

"เฮ้ย!! ... มึงเผาบ้านพ่อปู่ซะวอดวายเลยเหรอวะเนี่ย?!!"

หลวงพ่อพุธก็ตอบหน้าตาเฉย...

"อ๋อ... พ่อปู่สวรรคตแล้ว ท่านไปนิพพานแล้ว ผมฌาปนกิจให้ท่านตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"!!

 

------------------------------------------------------------------------------

อ้างอิง : หนังสือ "รอยยิ้มพระอรหันต์ อารมณ์ขันพระอริยะ" โดย วีระวัฒน์ ชลสวัสดิ์