หลวงปู่สรวง เล่าเรื่อง “กรรมที่ไม่เจตนา” กรรมที่ไม่ได้กระทำแต่มีส่วนที่ต้องรวมรับในผลกรรมนั้น เราสามารถที่แก้ไขได้อย่างไร #ประสบการณ์พระป่า

หลวงปู่สรวง เล่าเรื่อง “กรรมที่ไม่เจตนา” กรรมที่ไม่ได้กระทำแต่มีส่วนที่ต้องรวมรับในผลกรรมนั้น เราสามารถที่แก้ไขได้อย่างไร #ประสบการณ์พระป่า 

หลวงปู่สรวง ท่านเมตตาเทศน์ในเรื่องกาทำกรรมในแบบที่ไม่เจตนาเป็นประสบการณ์ของหลวงปู่เองดังท่านกล่าวไว้ดังนี้  มีเหตุการณ์ชวนสะเทือนใจในวัยหนุ่ม ซึ่งแม้ท่านไม่ได้กระทำโดยตรง แต่ผลกรรมได้สะท้อนมาในระหว่างการภาวนาของท่านในพรรษานี้ หลวงปู่สรวงได้เล่าไว้เป็นคติตัวอย่างว่า
 

“ตั้งแต่เราเป็นโยมทำงานทางหลวง คืนหนึ่งไปเที่ยวเล่นกลับมา หมู่เพื่อนเอาวัวออกไป มีลูกติดมาตัวหนึ่ง พอดีเรามาเห็นเพื่อน เพื่อนก็เลยชวนว่าได้ของใหญ่มาแต่เราไม่รู้ว่าของใหญ่คืออะไร นึกว่าเขาได้ผู้สาวไป ก็เลยตามเขาไป เห็นแสงไฟฉายจึงวิ่งตามเขาไป พอไปถึงห้วยลำโพง ห่างจากหมู่บ้านประมาณ ๓ กิโลเมตร เห็นเขาผูกวัวไว้ที่เสาสะพานไม้จึงตกใจเพราะไม่เคยเห็นเคยทำแบบนี้มาก่อน จึงพูดกับหมู่เพื่อนว่า “เราไม่เอาแล้วเรื่องแบบนี้ แต่เนื้อเราก็ไม่เคยกิน ไม่เคยเอาเข้าปากเลยที่ผ่านมา”
สุดท้ายหมู่เพื่อนก็ขู่เข็ญว่าไม่ได้ มาแล้วมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเขาจะฆ่าเราให้ตาย กลัวเขามากจึงตามเขาไปด้วยความไม่พอใจ เขาบอกให้เราไปหาค้อนมาทุบตีประหารชีวิตวัว ไม่รู้จะหาที่ไหน อาวุธเราก็ไม่มี มีดพร้าหรือกิ่งไม้แห้งๆ ก็ไม่มี เพราะกลางคืนมองไม่ค่อยเห็นอะไร พอดีไปหาค้อนมาได้ เขาก็ลงมือทำเสร็จเรียบร้อนก่อนแล้ว เขาปาดเนื้อแบ่งปันเป็นส่วนๆ จนครบทุกคน และพวกเขาจึงเดินกลับ ส่วนลูกวัวเขาไม่ได้ฆ่า มันก็ร้องตามแม่และวิ่งตามเนื้อของแม่มันไป หมู่เพื่อนบอกให้เราลัดขวางลูกวัวไว้ ลูกวัวจึงตามเราไปตลอด
สุดท้ายก็เลยพามันกลับมาที่โครงซากกระดูกของแม่มัน และมันก็ดมกลิ่นโครงซากของแม่วัว เราจึงรีบวิ่งหนีไป เขาก็แบ่งส่วนเนื้อวัวให้ เราก็ไม่อยากเอา เขาบังคับให้เอาให้ได้ เราก็จำใจต้องเอาแต่ไม่ได้เอามาถึงบ้าน ทิ้งไว้ที่เถียงนา แล้วจึงเดินเข้าบ้าน แม่จึงถามว่าไปไหนมาถึงกลับมาดึกจนป่านนี้ จึงบอกแม่ว่าไปที่ทุ่งนา เพิ่งกลับมา และได้บอกพี่เขยให้ไปเอาเนื้อส่วนนั้น แต่พี่เขยไม่ได้เอาเนื้อเข้ามาบ้านเพราะครอบครัวของเราไม่มีคนกินเนื้อเลย

ในพรรษานี่แหละที่อยู่กับหลวงปู่มหาบุญมี ภูเขาดงตาลเลียนนี่แหละ เวลาเราเดินจงกรมก็ได้เห็นวัวแม่กับลูกมายืนอยู่ที่ตรงหน้า เป็นนิมิตมองเห็นแม่วัวกับลูกชัดเจนอยู่อย่างนั้น จึงย้อนคิดว่า “โอ้ย.. เป็นบาปกรรมของเรา” ก็เลยแผ่เมตตาให้เขา แผ่ส่วนบุญกุศลให้เขา เนื้อของเธอเราก็ไม่ได้กิน ทุบตีเธอก็ไม่ได้ทุบตี เราไปด้วยคนอื่นชักชวนไป ไม่คิดว่าจะมีปัญหาอย่างนี้ ขอให้พวกเธอนั้นรับเอาส่วนบุญส่วนกุศลที่เราทำนี้เสีย เราแผ่อุทิศส่วนกุศลให้ทุกวันทุกคืนอยู่หลายวันจึงหายไป นี่แหละเรื่องบาปกรรม ขนาดเราไม่ได้ฆ่า แค่ไปเป็นเพื่อนเขา”
• หลวงปู่สรวง สิริปุญโญ •
ที่มา FB: เกร็ดธรรมะ ประวัติพระกรรมฐาน @Ayuthay