เรื่องเล่าลือกลางพระนคร !! เปิดตำนาน "พรายน้ำที่ป้อมพระจันทร์" เมื่อเกิดคดีคนหายที่ท่าน้ำ ไม่น่าเชื่อว่าเคยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกลางกรุง !!

ติดตามเรื่องราวดีๆ อีกมากมายได้ที่ http://www.tnews.co.th

เรื่องเล่าลือกลางพระนคร !! เปิดตำนาน "พรายน้ำที่ป้อมพระจันทร์" เมื่อเกิดคดีคนหายที่ท่าน้ำ ไม่น่าเชื่อว่าเคยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกลางกรุง !!

          เมื่อพูดถึง "พราย" เราก็มักจะนึกถึง ผีหรือวิญญาณร้ายที่อยู่ในน้ำ ที่คอยทำให้คน (โดยเฉพาะเด็กๆ) จมน้ำหรือลักพาตัวไปกับสายน้ำ  ในที่น้ำลึก กระแสน้ำแปรปรวนรุนแรง มีคนจมน้ำบ่อย ก็มักจะมีเรื่องเล่าลือเกี่ยวกับพรายน้ำเสมอๆ แต่ที่อธิบายลักษณะของพรายน้ำไว้มากที่สุดน่าจะเป็นเรื่องราวทางเหนือ ชาวล้านนาเรียกพรายหรือผีน้ำว่า เงือก, ผีเงือก มีลักษณะเป็นงูใหญ่ ส่วนใหญ่เป็นงูน้ำ แต่ก็มีบางตำนานที่แปลกออกไป คือแทนที่เงือกจะหมายถึงงู แต่กลับกลายเป็น "จระเข้" ไปซะงั้น ซึ่งน่าจะมาจากอิทธิพลของพวกไทใหญ่  (พระยาอนุมานราชธน เขียนถึงเงือกและนาคในเรื่อง "เมืองสวรรค์ ผีสาง เทวดา" ว่าในภาษาไทใหญ่ เงือกหมายถึงจระเข้) 

เรื่องเล่าลือกลางพระนคร !! เปิดตำนาน "พรายน้ำที่ป้อมพระจันทร์" เมื่อเกิดคดีคนหายที่ท่าน้ำ ไม่น่าเชื่อว่าเคยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกลางกรุง !!

          ในกรุงเทพมหานคร ก็มีเรื่องราวเกี่ยวกับจระเข้ที่กลายเป็นพรายน้ำอยู่เรื่องหนึ่ง เรื่องนี้เกิดในสมัยรัชกาลที่ ๕ ช่วงกลางๆ ในปีพ.ศ. ๒๔๔๒ (รศ.๑๑๘) และก็เกิดขึ้นกลางพระนคร ที่ป้อมพระจันทร์ (ปัจจุบันป้อมถูกรื้อไปแล้ว กลายเป็นท่าพระจันทร์แทน)

          เรื่องเริ่มจากมีคนหายในละแวกป้อมพระจันทร์ คนแรกคือ เจ๊กซ้ง พ่อค้าของชำบริเวณนั้น หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ระหว่างจัดเตรียมขนของจากเรือสินค้าขึ้นมาไว้ที่แพของแก ตอนช่วงค่ำๆ ครอบครัวและเจ้าหน้าที่พยายามค้นหาอย่างไรก็ไม่พบ พบแต่เสื้อผ้าที่ขาดวิ่นของแกลอยไปติดโป๊ะที่ท่าเตียน ยังไม่ทันที่เรื่องของเจ๊กซ้งจะคลี่คลาย ก็เกิดขึ้นอีกคดี คราวนี้เป็นสาวสวยชื่อ อำแดงสอน หายตัวไปที่ท่าน้ำช่วงเวลาเดียวกันกับเจ๊กซ้ง และที่คล้ายกันอีกคือไม่พบร่องรอยอะไร ไม่มีเสียงร้อง, ไม่พบผู้ต้องสงสัย (ว่าลักพาตัว), ไม่พบศพ พบแต่ผ้าถุงขาดวิ่นลอยมาติดกอสวะเท่านั้น พอเกิดเรื่องติดๆ กัน หนังสือพิมพ์ในสมัยนั้น (บางกอกรีดเดอร์ และอีกสองสามฉบับ) ก็ยิ่งเล่นข่าว ประโคมข่าวประมาณเรื่องเล่าเช้านี้ อยู่นานหลายวัน ตัวอย่างเช่น

"วานนี้ ข่าวลือที่คนหลังป้อมพระจันทร์ ต่างถกเถียงกันหนาหู ถึงเรื่องผีพรายที่เป็นข่าวใหญ่โต โด่งดังไปทั่ว ผู้คนละแวกป้อมพระจันทร์เรื่อยไปจนจรดวังริมป้อมพระสุเมรุ ต่างก็หวาดหวั่นกันไปหมด"

"แม่ค้าขายเร่ร้านรวง ปิดร้านเสียแต่ย่ำค่ำ หามีคนเดินไปไหนมาไหนไม่ เพราะผู้คนต่างก็ลือกันถึงเรื่องผีพราย จะออกมาลักตัวไป" ...ฯลฯ

 

เรื่องเล่าลือกลางพระนคร !! เปิดตำนาน "พรายน้ำที่ป้อมพระจันทร์" เมื่อเกิดคดีคนหายที่ท่าน้ำ ไม่น่าเชื่อว่าเคยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกลางกรุง !!

            จากข่าวในหนังสือพิมพ์ก็เลยกลายเป็นข่าวลือ ยิ่งลือก็ยิ่งดัง ข่าวยิ่งดัง คนก็ยิ่งลือ บ้างว่า มีดวงตาสีแดงลอยอยู่เหนือน้ำ คอยจ้องจับคนข้ามฝากที่เคราะห์ร้ายไป บ้างว่า ได้ยินเสียงเหมือนตัวอะไรใหญ่ๆ กระโจนลงน้ำไป บ้างก็ว่า เห็นซากหมาแมวที่หายไป ลอยมาติดใต้สะพานริมท่าน้ำหลายครั้งแล้ว ยิ่งลือ ก็ยิ่งกลัว ไม่เป็นอันทำมาหากิน สุดท้ายถึงกับมีคนเอาเครื่องเซ่นไหว้ มาวางไว้ริมตลิ่งท่าน้ำกันเลยทีเดียว

 

เรื่องเล่าลือกลางพระนคร !! เปิดตำนาน "พรายน้ำที่ป้อมพระจันทร์" เมื่อเกิดคดีคนหายที่ท่าน้ำ ไม่น่าเชื่อว่าเคยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกลางกรุง !!

           หลังจากนั้นบรรยากาศอึมครึมนี้คลี่คลายลงได้เพราะ กรมหมื่นภูธเรศธำรงศักดิ์ อธิบดีกรมพระนครบาล ท่านทรงให้พลลาดตระเวนมาซุ่มจับผี ที่บริเวณที่วางเครื่องเซ่นริมน้ำ พอถึงเวลาค่ำก็ปรากฏว่า ที่จริงแล้วเจ้าผีพรายที่ชาวบ้านกลัวกันนักกันหนาก็คือ จระเข้ใหญ่ตัวหนึ่งขึ้นมากินเครื่องเซ่นนั่นเอง ไม่ใช่ผีร้ายอะไรที่ไหน  เมื่อจับได้แล้วก็เอามาล่ามโซ่ไว้ให้ประชาชนดู เพื่อเป็นการสยบข่าวลือ ไม่น่าเชื่อว่าในสมัยก่อนจะมีจระเข้อยู่ในแม่น้ำเจ้าพระยา แต่ในสมัยนี้ ท่าพระจันทร์แตกต่างกับสมัยก่อนมาก คงไม่เกิดเหตุการณ์เหมือนสมัยก่อนอีกแล้ว

เรื่องเล่าลือกลางพระนคร !! เปิดตำนาน "พรายน้ำที่ป้อมพระจันทร์" เมื่อเกิดคดีคนหายที่ท่าน้ำ ไม่น่าเชื่อว่าเคยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกลางกรุง !!

             สำหรับผีพราย ส่วนใหญ่มีถิ่นที่อยู่อยู่ในน้ำมากกว่าบนบก เชื่อกันว่าเป็นจิตวิญญาณชนิดหนึ่งที่มีขนาดเล็กสุดตามลำดับของดวงจิตวิญญาณที่สามารถปรากฏให้รับรู้ได้ คือ พราย ภูติ ผี ปีศาจ ส่วนใหญ่มักมีที่มาจากการหมักหมมของซากพืชหรือสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กๆ ดวงจิตวิญญาณนี้มักแสดงตนมีลักษณะเป็นผู้หญิงใส่เสื้อสีขาว เป็นดวงไฟเรืองแสง มักปรากฏตัวตอนเวลาหกโมงเช้า เที่ยงวัน หกโมงเย็น และเที่ยงคืน มักอยู่ในคลองหรือแม่น้ำที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุด เมื่อจับเหยื่อได้จะเอาร่างเหยื่อที่ไร้วิญญาณเป็นร่างของตน

            ผีพรายส่วนมากจึงมักปรากฏร่างเป็นผู้หญิง นางไม้ บางทีก็จัดเข้าพวกผีพรายได้เช่นกัน เช่น พรายตะเคียน พรายตานี เป็นต้น หรือแม้แต่ผีทะเลหรือผีน้ำก็จัดเป็นพรายด้วยเช่นกัน เช่น พรายทะเล พรายน้ำ แต่ว่าพรายน้ำที่เป็นฟองผุดๆ ขึ้นจากน้ำนั้น เป็นคนละอย่างกัน

 

 

 

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://monkeynumber4.blogspot.com

                           https://th.wikipedia.org/wiki/ผีพราย