“พุทโธ” คำเดียวสั้นๆ ที่หลวงปู่เสาร์สอนให้ลูกศิษย์ใช้ในการนั่งภาวนาทำสมาธิ ไม่ต้องใช้คำอื่น หรืออย่างอื่นมาปน มีเหตุผลใด หลวงพ่อพุธอธิบายไว้

 
เรื่อง "หลวงปู่เสาร์สอนภาวนาพุทโธ"
หลวงปู่เสาร์ได้สั่งสอนการภาวนาใช้คำว่า “พุทโธ” ให้กับลูกศิษย์ โดยมีการพูดสั่งสอน ในการสนทนาครั้งนั้น หลวงพ่อพุธได้เมตตาเล่าให้ฟังว่า
ลูกศิษย์ : อยากปฏิบัติสมาธิเฮ็ดจั๋งได๋ญ่าท่าน"
หลวงปู่เสาร์ : "พุทโธสิ"
ลูกศิษย์ : "ภาวนาพุทโธแล้วมันจะได้อีหยังขึ้นมา" หลวงปู่เสาร์ : "อย่าถาม"
ลูกศิษย์ : "พุทโธแปลว่าจั๋งได๋"
หลวงปู่เสาร์ : "ถามไปหาสิแตกอีหยัง
ยั้งว่าให้ภาวนา พุทโธ ข้าเจ้าให้พูดแค่นี้"
 

แล้วก็ไม่มีคำอธิบาย ถ้าหากว่าใครเชื่อตามคำแนะนำของท่าน ไปตั้งใจภาวนาพุทโธ จริงๆ ไม่เฉพาะแต่เวลาเราจะมานั่งอย่างเดียว ยืน เดิน นั่น นอน รับประทาน ดื่ม ทำ ใจนึกพุทโธไว้ให้ตลอดเวลา ไม่ต้องเลือกว่าเวลานี้จะภาวนาพุทโธ เวลานี้เราจะไม่ภาวนาพุทโธ ท่านสอนให้ภาวนาทุกลมหายใจ
เหตุที่พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่เสาร์ ท่านไม่อธิบายธรรมมาก มันมีเหตุ แต่หลายคนไม่รู้ไม่เข้าใจ พาลไปตำหนิครูบาอาจารย์ก็มีมาก เพราะสติปัญญาไม่ลึกซึ้งนั้นแล
การที่ท่านไม่อธิบายความมาก เพราะการบอกสอนมาก ลูกศิษย์ก็เกิดสัญญามาก เมื่อมีสัญญามาก ผลแห่งสมาธิย่อมไม่เกิดไม่ได้รับผล นี่จึงเป็นเหตุผลที่พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านไม่สอนมาก
 

เพราะพ่อแม่ครูอาจารย์พระอริยะสมัยก่อนนั้น ท่านซื่อตรงในธรรม ไม่มีมารยามากเช่นในมนุษย์ยุคปัจจุบัน ที่นิยมชมชอบในคำหวานอาบยาพิษมากกว่าธรรมะประเภทชะล้างกิเลสเป็นไหนๆ เพราะเข้าใจว่าท่านสอนหยาบ แต่ไม่เคยย้อนกลับมาดูตัวกิเลสสกปรกโสโครกในใจตนบ้างเลย หลวงตามหาบัวท่านเคยสอนว่า ธรรมประเภทชะล้างกิเลสนี้ มักสะเทือนถึงกิเลสในใจผู้ฟัง ถ้าใครเป็นคนไข้ประเภทรับยา ก็ดีไป แต่ถ้าเป็นคนไข้ไอซียูที่ปฏิเสธยาแล้ว ใจบุคคลรายนั้นๆย่อมไม่ยอมรับการรักษาจากหมอ จึงกลายเป็นบัวใต้ตมปทปรมะ ที่มีแต่ลมหายใจผอดๆรอคอยวันตายเท่านั้นเอง.
ที่มา FB : เพจพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น