เผยความลับ...แห่งผลกรรม CEO ผู้ไร้เมตตา...นักฆ่าแห่งป่าใหญ่ !!! "สัตว์ใหญ่" หรือ "สัตว์เล็ก" มีผลแห่งการรับกรรม ต่างกันหรือไม่ !?!

จากประเด็นที่ร้อนแรงในขณะนี้ เมื่อเฟซบุ๊กเพจ คนอนุรักษ์ รายงานว่า วันที่ 4 ก.พ. เวลา 14.00 น ที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ทุ่งใหญ่ตะวันตก ได้รับแจ้งว่าพบนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่ง ตั้งแคมป์พักในบริเวณจุดห้ามตั้ง เจ้าหน้าที่จึงได้เข้าตรวจสอบ พบว่านักท่องเที่ยวหนึ่งในกลุ่มนี้ คือนายเปรมชัย กรรณสูตร ประธานบริหารอิตาเลี่ยนไทย บริษัทมหาชน

จากนั้นเจ้าหน้าที่ได้เข้าทำการตรวจสอบบริเวณเตนท์พัก พบซากสัตว์ป่าคุ้มครอง คือ ไก่ฟ้าหลังเทา ซากเนื้อเก้ง จึงได้ทำการขยายพื้นที่ตรวจสอบ พบอาวุธปืนลูกกรดติดลำกล้อง 1 กระบอก ปืนไรเฟิลติดลำกล้อง 1 กระบอก และ ปืนลูกซองแฝด 1 กระบอก พร้อมเครื่องกระสุนอีกมาก ใกล้กับที่พบอาวุธปืนที่ซ่อนอยู่ พบซากเสือดำถูกชำแหละ และถลกหนัง บริเวณใกล้เคียงพบเครื่องกระสุนปืนเพิ่มอีกมาก จึงทำการจับกุมเพื่อส่งคดี สภอ.ทองผาภูมิ

-บาปกรรมจากการฆ่าสัตว์-

การฆ่าสัตว์จะมีโทษมาก คือ มหาสาวัชชะ หรือมีโทษน้อย คืออัปปสาวัชชะ ย่อมขึ้นอยู่กับสัตว์ที่ถูกฆ่า และความพยายามของผู้ฆ่า ซึ่งต้องอาศัยหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ๓ ประการด้วยกันคือ

1. ร่างกายของสัตว์ที่ถูกฆ่า ถ้าเป็นสัตว์ใหญ่ เช่น ช้าง ม้า โค กระบือ เป็นต้น ก็มีโทษเป็นมหาสาวัชชะ เพราะชีวิตนวกลาปของสัตว์พวกนี้ถูกทำลายลงเป็นจำนวนมาก แต่ถ้าสัตว์ที่ถูกฆ่าเป็นสัตว์เล็ก เช่น มด ยุง ริ้น ไร เป็นต้น ก็มีโทษน้อย เป็นอัปปสาวัชชะ

2. คุณธรรมของสัตว์ที่ถูกฆ่า ในระหว่างสัตว์เดรัจฉานกับมนุษย์ ฆ่ามนุษย์มีโทษมากกว่าสัตว์เดรัจฉาน เพราะมนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐกว่าสัตว์เดรัจฉาน
สำหรับการฆ่ามนุษย์กับมนุษย์ด้วยกัน ฆ่าผู้ที่มีศีลธรรม เช่น ภิกษุ, สามเณร, อุบาสก, อุบาสิกา เป็นต้น มีโทษมากกว่าฆ่าผู้ที่ไม่มีศีลธรรม เช่น โจรผู้ร้าย เป็นต้น ย่อมมีโทษน้อยกว่า ถ้าผู้ถูกฆ่าเป็น บิดา, มารดา, พระอรหันต์ เป็นอนันตริยกรรม ยิ่งมีโทษมากเป็นพิเศษ

3. ความพยายามของผู้ฆ่า อาศัยตัดสินโดยปโยคะ คือในขณะที่ฆ่านั้นได้ใช้ความพยายามมากหรือน้อย ถ้าใช้ความพยายามมากก็มีโทษมาก ถ้าใช้ความพยายามน้อยก็มีโทษน้อย

อนึ่ง ถ้าผู้กระทำปาณาติบาตกรรมโดยรู้ว่าการกระทำเช่นนี้เป็นอกุศลกรรม มีโทษไม่ควรทำ แต่ก็ได้กระทำลงไปด้วยเหตุใดเหตุหนึ่งก็ตามย่อมมีโทษน้อยกว่าผู้กระทำปาณาติบาตกรรม โดยไม่รู้ว่าการกระทำเช่นนี้เป็นอกุศลมีโทษไม่ควรทำ แต่ก็ได้กระทำลงไป ทั้งนี้เพราะผู้ไม่รู้จักอกุศลย่อมเป็นผู้ประกอบด้วยมิจฉาทิฏฐิอย่างแรงกล้า ฉะนั้นจึงต้องได้รับโทษมากเป็นมหาสาวัชชะ อุปมาเหมือนช่างตีเหล็กเผาก้อนเหล็กจนร้อนจัดแล้วเอาออกจากเตามาวางไว้ ช่างตีเหล็กนั้นย่อมรู้ว่าก้อนเหล็กนั้นร้อน ฉะนั้นเมื่อจำเป็นจะต้องเอามือไปจับก้อนเหล็ก ก็ย่อมรู้ประมาณในความร้อนไม่จับมั่นคั้นหมายลงไปเต็มที่ แต่ถ้าผู้ที่มาภายหลังไม่รู้ว่าก้อนเหล็กนั้นร้อน มีความอยากรู้ย่อมจับก้อนเหล็กนั้นอย่างเต็มที่ จนทำให้ไหม้มือเกรียมไป ข้อนี้ฉันใด ผู้ที่รู้ว่าการกระทำเช่นนี้เป็นอกุศลกับผู้ที่ไม่รู้ว่าการกระทำเช่นนี้เป็นอกุศล โทษที่พึงได้รับของทั้งสองคนย่อมมากน้อยต่างกันฉันนั้น

-ผลกรรมจากการฆ่าสัตว์ชนิดใด จะได้ผลกรรมอย่างไร-

- ฆ่ามด ฆ่าปลวก ฆ่าแมลงวัน มีผลกรรมทำ มีฝุ่นผงเข้าหน้าเข้าตา ร่างกายกระทบผงพิษทำให้ระคายเคือง ผิวหนังเกิดผื่นคัน

- ฆ่า เป็ด ไก่ นก ปลา มีผลกรรมทำให้ บาดเจ็บจากการถูกไม้ ถูกมีด ถูกของมีคมขีดข่วนเป็นแผล เดินสะดุดตอ นิ้วเท้าเจ็บ หกล้มเข่าถลอกปอกเปิก

- ฆ่า ม้า ลา วัว ควาย รวมทั้งสัตว์เลี้ยงที่ให้คุณด้านอื่นด้วย มีผลกรรมทำให้ มีบาดแผลฉกรรจ์ ไฟไหม้เนื้อตัวเป็นแผลพุพอง ถูกน้ำร้อนลวกแขนด่าง ประสบอุบัติเหตุรถล้ม รถคว่ำ รถชน แขนขาหัก หรือเจ็บป่วยต้องผ่าตัดช่วงท้อง หรืออวัยวะสำคัญ

- ฆ่าคนร้าย คนชั่ว คนพาล โดยที่ตนเองไม่มีหน้าที่เกี่ยวข้อง มีผลกรรมทำให้เจ็บป่วย ร่างกายพิกลพิการ เช่น ต้องตัดแขนทิ้ง ต้องตัดขา หรือต้องผ่าตัดเอาอวัยวะสำคัญของร่างกายออกทิ้งไปบางส่วน

- ฆ่าคนดี คนดีของครอบครัว คนดีของสังคม มีผลกรรมทำให้ ถูกฆ่า ถูกยิง ถูกฟัน พลัดตกจากที่สูง ตายจากอุบัติเหตุรถชน รถพลิกคว่ำ

- ฆ่าคนที่มีบุณคุณต่อตนเอง ฆ่านักบวชที่ทรงคุณธรรม มีผลกรรมทำให้ชีวิตต้องประสบกับภาวะกลัดกลุ้มคลุ้มคลั่งไม่เป็นสุข ต้องเป็นบ้า เป็นโรคประสาท เป็นโรคเรื้อรัง ใช้ชีวิตอย่างทนทุกข์ทรมานแสนสาหัส หรือมิฉะนั้นก็ฆ่าตัวตาย ทำลายชีวิต เพราะเห็นว่าความตายประเสริฐกว่าการมีชีวิตอยู่

อ้างอิงข้อมูลจาก - INN , www.dek-d.com , www.pantip.com , คนอนุรักษ์