อยากเดินไปทางไหน..ให้เดินไปทางนั้น!! แนะ "พระคาถาหลงป่า" ภาวนาสั้นๆ เทวดาจะช่วยชี้ทางให้ รอดปลอดภัย!!

       

          ทราบกันดีอยู่แล้วว่า เวลาเข้าป่า นั้นย่อมมีภัยอันตรายรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นภัยจากธรรมชาติ หรือแม้แต่สิงสาราสัตว์ทั้งหลาย นอกจากพวกสัตว์ป่าแล้ว ยังมีเรื่องของความลี้ลับที่เราไม่สามารถพิสูจน์ได้ เขาว่ากันว่า เวลาเข้าป่า ไม่ว่าจะเจออะไรก็ห้ามทักเด็ดขาด เพราะสิ่งที่มองไม่เห็นในป่าลึกนั้นมีอยู่มาก และยิ่งถ้าหากคนที่เข้าป่าไปไม่ชำนาญเส้นทางด้วย ก็อาจจะเกิดภัยขึ้นได้ นั่นก็คือ ทำให้หลงป่า และกลับออกมาไม่ได้นั่นเอง 

 

 

 

 

             เรื่องของการหลงป่านั้น ที่เหตุการณ์เกิดขึ้นบ่อยๆ แต่วิธีแก้ก็คือ ต้องมีสติให้มากๆ นอกจากนี้คนที่เข้าป่าบ่อยก็จะมีความเชื่อในเรื่องของคาถาอาคมอยู่แล้ว (เป็นความเชื่อส่วนบุคคล) ถ้าอยู่ในป่าเวลาหลงทาง ให้หาต้นไม้ใหญ่ที่มีแก่น หันหลังพิงต้นไม้ ตั้งใจขอให้เทวดาท่านสงเคราะห์ชี้ทางให้ แล้วภาวนาคาถานี้ ถ้าได้ทิพจักขุญาณเห็นเทวดาชี้บอกทางให้หรือบอกทางไปไหนให้ไปทางนั้น ถ้าไม่ได้ทิพจักขุญาณ รู้สึกอยากไปทางไหนให้ไปทางนั้น จะไม่หลงทาง ให้ภาวนา

 

 "วิวี พุทธโธ อิติ น่ะ"

 

 

 

 

              นอกจากนี้ยังมีพระคาถาที่ หลวงพ่อผินะ วัดสนมลาว (ศิษย์หลวงปู่มั่น) ได้มอบไว้ให้เป็นที่ระลึกแก่ หลวงปู่ขวัญ ปวโร วัดบ้านไร่ จังหวัดพิจิตร เป็นพระคาถาที่สำหรับใช้ธุดงค์โดยอ้างเอาคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มาคุ้มครองของให้การเดินทางไปในป่าแคล้วคลาดปลอดภัยอีกด้วย นั่นก็คือ พระคาถาหลงป่า

 

 

(ตั้งนะโม ๓ จบ​)

นะเต สุเต นะ มหาสุเต พุทธังกันตังฮ่า ธัมมังกันตังฮ่า สังฆังกันฮ่า​ พุทธังแคล้วคลาด ธัมมังแคล้วคลาด สังฆังแคล้วคลาด พระพุทธเจ้าย่างพระบาท แคล้วคลาดด้วย อิติปิโสภควา​

 

 

 

ขอบคุณข้อมูลจาก : https://palungjit.org