คุณลุงพิการส่งเสียงเรียกเมศ เจ้าชายน้อย ส่งสายตารอความหวัง ขอแค่มาม่าห่อเดียวก็ยังดี

คุณลุงพิการส่งเสียงเรียกเมศ เจ้าชายน้อย ส่งสายตารอความหวัง ขอแค่มาม่าห่อเดียวก็ยังดี

เรื่องราวจากหนุ่มจิตอาสาใจบุญ เมศ เจ้าชายน้อย หลังจากที่ได้ลงช่วยเหลือชาวบ้านในชุมชนแห่งหนึ่งในจังหวัดนนทบุรี ก่อนกลับได้ยินเสียงเรียกเบาๆจากคุณลุงพิการ ร้องขอแค่มาม่าห่อเดียวก็พอ หลังจากวันนั้นเขาค้างคาใจมาตลอดจนต้องย้อนกลับไปหาพร้อมมอบสิ่งที่คุณลุงร้องขอเพราะช่วยเหลืออะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้เนื่องจากเหตุผลบางประการ

" เก็บเอาไว้ เวลา หิว " หนู ถ้ามาหาลุงอีก ช่วยซื้อมาม่า ให้ลุงซัก 1 ห่อนะ

ภาพของชายชราที่ นั่งอยู่ขอบประตูชะเง้อมอง ส่งสายตารอความหวังเหมือนกับอยากจะบอกให้ผมช่วยกลับมาอีกครั้งได้ไหม

ระหว่างที่เมศลงพื้นที่ช่วยเหลือเคสอื่นๆภายในจังหวัดนนทบุรี มอบเงินและสิ่งของที่เตรียมและจะเดินทางกลับ ทางประธานชุมชนได้เดินมาแจ้งว่าคุณเมศช่วยรบกวนไปดูคุณตาท่านนึงพอได้ไหม คุณตาแกพิการ เดินไม่ได้ต้องใช้มือถัดยันพื้นอยู่ภายในห้องเช่าเล็กๆ พี่ก็ช่วยได้แค่ ส่งข้าว ส่งน้ำให้เบื้องต้น....

 

คุณลุงพิการส่งเสียงเรียกเมศ เจ้าชายน้อย ส่งสายตารอความหวัง ขอแค่มาม่าห่อเดียวก็ยังดี

เมศจึงรีบให้ทางประธานชุมชนพาไปทันที เมื่อไปถึงห้องเช่าดังกล่าว ภาพที่เห็นมีชายชรานั่งอยู่บนฟูกที่นอนเก่าๆปิดไฟมืดสภาพในห้องมีกลิ่นเหม็นอับคละคลุ้งตลบอบอวนทั่วทั้งห้อง

พอคุณตาท่านนี้เห็นเมศจึงค่อยๆพยุงประคองตัวเองลุกจากที่นอน เอา 2 มือค่อยๆยันพื้นขยับมาหาเมศ ทางคุณตาและประธานชุมชนได้เล่าเรื่องราวให้ฟัง..ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เมศได้ฟังเป็นเรื่องที่น่าสลดใจเป็นอย่างมาก แต่...มันมีเหตุผลบางอย่างที่เมศได้พิจารณา เมศไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้เลยมันติดอยู่เรื่องเดียวแท้ๆ

 

คุณลุงพิการส่งเสียงเรียกเมศ เจ้าชายน้อย ส่งสายตารอความหวัง ขอแค่มาม่าห่อเดียวก็ยังดี

และระหว่างที่คุยกันเสร็จเมศที่หันหลังเดินกลับ เสียงของคุณตาที่ ตะโกนไล่หลัง " หนู ถ้ามาหาลุงอีก ช่วยซื้อ มาม่า ให้ลุง ซัก 1 ห่อนะ ลุงจะเอาไว้กินแทนข้าว "

น้ำเสียง ที่เปล่าออกมา สีหน้า ที่เศร้าหมองสายตาที่รอความหวังทำให้เมศกลับมาคิดเลยว่า..ผมจะช่วยคุณตาท่านนี้ได้ยังไง...มันมีเหตุผลบางอย่างที่เมศไม่สามารถช่วยเหลือได้เลย.แต่ผมจะทิ้งสายตาที่รอความหวัง ไม่ได้..

 

คุณลุงพิการส่งเสียงเรียกเมศ เจ้าชายน้อย ส่งสายตารอความหวัง ขอแค่มาม่าห่อเดียวก็ยังดี

เมศจึงเดินทางกลับมาหาคุณตาท่านนี้อีกครั้งและได้นำ มาม่า มาให้คุณตาท่านนี้ 1 ลังตามที่คุณตาขอและได้ให้เงินส่วนตัวจำนวนหนึ่งเพื่อให้คุณตาเก็บเอาไว้ใช้ชีวิตประจำวัน เบื้องต้น

นี่ละครับชีวิตของคนเราผมเข้าใจเลยว่า เวลาเราหิว มาม่า เพียงห่อเดียวมันมีค่ามากแค่ไหน...ขอขอบคุณทางประธานชุมชน ที่คอยหาข้าว หาน้ำ ช่วยเหลือคุณตาเบื้องต้นนะครับ

 

ขอบคุณ Poramet Misomphop