สรุปกฎหมาย "ต้นไม้บ้านฉัน บ้านเธอ" ที่ควรรู้ จะได้ไม่เถียงกัน

สรุปกฎหมาย "ต้นไม้บ้านฉัน บ้านเธอ" ที่ควรรู้ นี่คือข้อกฎหมายที่เกี่ยวข้องซึ่งสรุปให้เข้าใจง่าย เพื่อให้คุณสามารถจัดการปัญหาได้อย่างถูกต้องและรักษาสัมพันธภาพกับเพื่อนบ้านได้

สรุปกฎหมาย "ต้นไม้บ้านฉัน บ้านเธอ" ที่ควรรู้ จะได้ไม่ตีกัน

 

1. การจัดการ "กิ่งไม้และรากไม้" (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1347)

รากไม้รุกล้ำ:

คุณ สามารถตัดได้ทันที โดยไม่ต้องบอกเจ้าของที่ดิน

รากไม้ที่ตัดออกมาแล้ว เป็นสิทธิ์ของคุณ

กิ่งไม้ยื่นล้ำ:

คุณต้องแจ้งให้เจ้าของตัด ภายในเวลาอันสมควรเสียก่อน

หากเจ้าของไม่ตัด คุณมีสิทธิ์ตัดเองได้

กิ่งไม้ที่ตัดออกมายังคงเป็น สิทธิ์ของเจ้าของต้นไม้

ข้อควรระวัง: การเข้าไปตัดเองโดยไม่แจ้งให้เจ้าของทราบ อาจถูกข้อหาบุกรุก

 

2. สิทธิ์ใน "ดอกและผล" (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1348)

ดอก/ผลที่อยู่บนต้น: ยังถือเป็นกรรมสิทธิ์ของ เจ้าของต้นไม้

ดอก/ผลที่ร่วงหล่นในที่ดินข้างเคียง:

กฎหมาย สันนิษฐานไว้ก่อน ว่าเป็นของ เจ้าของที่ดินแปลงนั้น (ที่คุณเป็นเจ้าของ)

เจ้าของต้นไม้สามารถนำหลักฐานมาแสดงเพื่อพิสูจน์ว่าเป็นของตนได้
 

3. ความรับผิดชอบต่อ "ความเสียหาย" (มาตรา 145 และ 144)

ต้นไม้ยืนต้นถือเป็น ส่วนควบ ของที่ดิน

เจ้าของที่ดิน จึงถือเป็นเจ้าของต้นไม้ด้วย ถึงแม้จะไม่ได้ตั้งใจปลูก

เจ้าของต้นไม้ ต้องรับผิดชอบใน ความเสียหาย ที่เกิดขึ้นจากต้นไม้ของตน (เช่น ต้นไม้ล้มทับ หรือรากทำลายโครงสร้าง)

กรณีต้นไม้อยู่บนแนวเขตพอดี (มาตรา 1346): จะสันนิษฐานว่าเป็น เจ้าของร่วมกัน ดอกผลและเนื้อไม้ที่ตัดลงมาก็จะเป็นของเจ้าของที่ดินทั้งสองข้างคนละส่วนเสมอกัน

 

4. หลักการปลูกเพื่อเลี่ยงปัญหาในอนาคต

เพื่อลดปัญหาความขัดแย้ง ควรพิจารณาระยะห่างในการปลูกดังนี้:

ห่างจากตัวอาคาร: ควรปลูกอย่างน้อย 5 เมตร เพื่อป้องกันรากดันโครงสร้าง และกิ่งก้านบดบัง/ทำความเสียหายต่อหลังคา

ห่างจากกำแพง/รั้ว: ควรปลูกอย่างน้อย 2 เมตร เพื่อป้องกันรากที่แข็งแรงดันกำแพงหรือโครงสร้างรั้ว

ข้อแนะนำเพิ่มเติม: ศึกษาชนิดของต้นไม้ ระบบราก และขนาดทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่ก่อนปลูก และหมั่นดูแลตัดแต่งกิ่งก้านเป็นประจำ