*เปิดชีวิตสุดช็อก!!! "อดีตเซ็กซี่สตาร์" ชีวิตตกอับหลัง "ติดยา" สุดกล้ำกลืนฝืนทนต้อง"ขายตัว"หาเลี้ยงตัวประทั่งชีวิต!!! (เนื้อหา)

 

               ย้อนกลับไปเมื่อยี่สิบปีก่อน "อุ้ยอ้าย อัครณี แดงใส" หรือ "ชฎาธร แดงใส" ได้ชื่อว่าเป็นนางแบบเซ็กซี่ระดับแนวหน้าของเมืองไทย ชื่อเสียงเงินทองประดังเข้ามาหาเธอไม่ขาดสาย ก่อนมีข่าวว่าเธอติดยาเสพติดซึ่งทำให้หมดอนาคตในวงการบันเทิงไปอย่างน่าเสียดาย จากวันนั้นถึงวันนี้ อุ้ยอ้ายผ่านมรสุมชีวิตมานับไม่ถ้วน ทั้งตกงาน ถูกเพื่อนยกเค้า กลายเป็นสาวไซด์ไลน์ เป็นพนักงานร้านอาหาร แม่บ้านห้างสรรพสินค้า ฯลฯ เรียกว่าชีวิตเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ

               
           "ฉันแจ้งเกิดในวงการบันเทิง เมื่อทำงานเป็นนางแบบให้งานเปิดตัวเครื่องสำอาง ซึ่งต้องการนางแบบเพื่อมาเพ้นต์ทั้งตัวโดยใส่แต่กางเกงในจีสตริงและเดินแบบบนแคตวอล์คคนฮือฮามาก ถือว่างานประสบความสำเร็จอย่างสูง ฉันจึงเริ่มมีชื่อเสียงในฐานะนางแบบเซ็กซี่ ทำให้เริ่มมีงานแนวเซ็กซี่เข้ามาเรื่อย ๆ เช่น งานถ่ายมิวสิค

วิดีโอคาราโอเกะ ถ่ายโฟโต้อัลบั้ม ถ่ายปฏิทินน้ำมัน เวลานั้นฉันมีทั้งชื่อเสียงและเงินทองมีเงินเก็บในธนาคารเป็นล้าน ๆ แต่ไม่รู้จักเก็บเงิน  อยากซื้ออะไรก็ซื้อ อยากกินอะไรก็กิน เที่ยวเยอะแถมยังเลิกกับแฟนที่ดีแสนดี แล้วไปคบกับดาวร้ายชื่อดัง ช่วงนี้เองที่ฉันหมดเงินไปเยอะมาก เพราะความที่รักแฟนก็มีแต่ให้เขาตลอดจนแฟนนอกใจไปมีคนอื่น จึงตัดสินใจเลิกกับเขา พอจะกลับไปหาแฟนเก่า เขาก็ไม่ยอมคืนดีด้วย"

           

 

         "ในช่วงที่งานวงการบันเทิงไปได้สวยชีวิตส่วนตัวกลับเริ่มดิ่งลงเหวเรื่อย ๆ ฉันหารายได้พิเศษด้วยการ รับจ้างกินข้าว กับนักธุรกิจและนักการเมืองชื่อดังหลายคน บางเวลาก็มีเสี่ยคอยส่งเงินให้ใช้นอกจากนั้นยังถลำตัวไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด เพราะมีเพื่อนแนะนำว่าช่วยลดความอ้วนได้ พอหมดฤทธิ์ยา ฉันรู้สึกทรมานอยากเสพยา

อีก จึงติดยาโดยไม่รู้ตัว วันหนึ่งฉันไปเอายาจากเพื่อนแล้วไปเที่ยวผับต่อทั้งที่ยังมียาอยู่ในกระเป๋า เมื่อตำรวจบุกตรวจยาที่ผับแห่งนั้นพอดี ทำให้เจอยาในกระเป๋าของฉัน วันต่อมาจึงกลายเป็นข่าวพาดหัวว่า "อุ้ยอ้าย นางแบบเซ็กซี่ถูกตำรวจจับเจอยาอี"

 

 

 

 

.

 

 

 

         "เมื่อชีวิตเริ่มถึงทางตัน งานหดหาย ไม่มีเงินใช้ ชีวิตจึงพลิกไปอีกเส้นทางหนึ่ง นั่นคือ “ขายบริการ” เริ่มแรกฉันคิดจะไปขุดทองที่บรูไน แต่เอเย่นต์บอกว่า “มีอุ้ยอ้ายมาบรูไนแล้ว” เนื่องจากมีผู้หญิงที่หน้าตาคล้าย ๆ ฉัน เอาชื่อและผลงานไปแอบอ้างว่าเป็น “อุ้ยอ้าย” เพื่อไปขายบริการที่นั่น จึงไม่สามารถมีอุ้ยอ้ายคนที่สองได้

  หลังจากนั้นเพื่อนแนะนำให้ฉันทำงานเป็นสาวไซด์ไลน์ ซึ่งก็คือการขายบริการเต็มตัว แม้จะฝืนกล้ำกลืนเพียงใด ก็ต้องทำ เพราะไม่เห็นทางออกแล้วว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ช่วงแรกที่ทำงานนี้ ฉันได้ค่าตัวครั้งละ “ห้าพันบาท” แต่เอเย่นต์ไปเรียกเก็บจากลูกค้ามากกว่านั้น 2 - 3 เท่า รู้ทั้งรู้ แต่ก็จำยอมเพราะไม่มีทางเลือก จำได้ว่าวัน

แรกที่ทำงานมีลูกค้า 3 - 4 คน จากนั้นก็มีเข้ามาเรื่อย ๆ ฉันพยายามทำงานนี้แค่พอให้ได้เงินมาใช้จ่าย หรือมีข้าวสารกรอกหม้อไปวัน ๆ เท่านั้น ช่วงไหนทำงานได้เงินมากหน่อย ก็จะหยุดงานไปพักหนึ่ง จนไม่มีเงินแล้วถึงกลับมาทำงานอีก"

        

 

 

 

 

 

          "ลูกค้าบางคนดูออกว่าฉันฝืนใจทำงานนี้ ถึงกับเอ่ยปากว่า “ดูเธอไม่ค่อยแฮ็ปปี้เท่าไหร่นะ” ฉันได้แต่คิดในใจว่าใครจะมีความสุขกับการขายตัวแบบนี้ หลายครั้งฉันต้องไปแอบร้องไห้อยู่คนเดียว ทำงานนี้ไปได้พักใหญ่ ลูกค้าเริ่มน้อยลง จึงมีคนแนะนำให้ฉันเปลี่ยนไปทำงานนั่งตู้ ซึ่งแย่กว่าเป็นสาวไซด์ไลน์เสียอีก เพราะต้องไปนั่งตากหน้าอยู่ในตู้รอให้ลูกค้าเลือก ขณะที่งานไซด์ไลน์มีคนโทร.มาบอกว่าให้ไปพบลูกค้าที่ไหน จึงไม่อึดอัดเท่ากับงานนี้"  

 

 

 

 

 

 

 

.

 

   

 "ตอนนั้นฉันอายุสามสิบกว่าแล้ว แต่ต้องมาทำงานนี้ เป็นความรู้สึกที่สุดแสนจะทานทน ที่แย่ยิ่งกว่านั้นคือ บางวันเจอลูกค้าที่เป็นเพื่อนของแฟนเก่า ตอนแรกฉันจำเขาไม่ได้ พอฉันเดินเข้าไปสวัสดี ผู้ชายคนนั้นก็ทักว่า “อ้าว เป็นยังไงบ้างล่ะ”เมื่อจำเขาได้ฉันชาไปทั้งตัว รีบเดินหนีโดยไม่ร่ำลาอะไรทั้งนั้น ลูกค้าบางรายโยนเงินมาให้สองพัน

บาทแล้วบอกว่า “สองพัน ก็รู้แล้วว่าอุ้ยอ้ายเป็นยังไง” ฉันทั้งเจ็บทั้งชา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้  การทำงานแบบนี้ไม่ได้ช่วยให้ฉันมีชีวิตที่สุขสบายเลยแต่เพราะไม่รู้จะไปทำอาชีพอะไร จึงจำต้องทนทำงานนี้ต่อไป บางวันถึงขั้นไม่มีเงินกินข้าว ต้องไปขอเซ็นกับร้านข้าวแกงแถวบ้านไว้ก่อน จะไปยืมเงินเพื่อนบ้านก็ถูกปิดประตูใส่หน้า ทั้งที่เวลาเขาไม่มียังมายืมเราได้ วันใหม่ที่ขอลิขิตเอง"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

.