ดาราตัวประกอบ สายเชีย เผยชีวิตจากกรรมกร สู่เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่มีเงินมหาศาล

เชื่อว่าทุกคนคงจะจำกันได้เป็นอย่างดี กับโฆษณาที่มีวลีติดหูว่า จน เครียด กินเหล้า" ของ สสส. ซึ่งโฆษณาชุดนี้ก็ทำให้คนหลายคนได้รู้จักกับนักแสดงอย่างคุณ เชีย สายเชีย วงศ์วิโรจน์ ซึ่งเป็นนักแสดงตัวประกอบสุดหน้านิ่้ง ที่บอกเลยว่าได้รับรางวัลมาแล้วอย่าง "รางวัลสิงโตคานส์" จนทำให้เขากลายเป็นที่รู้จักมากยิ่งขึ้น

นอกจากงานโฆษณาแล้ว เขายังได้ไปแสดงภาพยนตร์อีกหลายเรื่องเลยทีเดียว อาทิ Tomb Raider ภาค 2 ,Batman Begins , Rambo 4 , Rescue Dawn , Only God Forgives หรือหนังจีนที่ดังเป็นพลุแตกอย่าง Lost in Thailand บอกได้เลยว่าได้กระทบไหล่ดาราฮอลลีวูดมาแล้วหลายคน โดยเฉพาะ แองเจลีนา โจลี ที่เคยทานอาหารไทยฝีมือของเขาอีกด้วย

 

ซึ่งล่าสุดทางด้าน เชีย สายเชีย วงศ์วิโรจน์ ได้มาออกรายการ เจาะใจ ที่ออกอากาศทุกคืนวันเสาร์ เวลา 22.00 น. โดยมีทางด้าน ดู๋ สัญญา คุณากร เป็นพิธีกรดำเนินรายการ ซึ่งเรื่องราวที่ เชีย สายเชีย วงศ์วิโรจน์ ได้ออกมาเปิดเผยเรื่องราวของเขา และเชื่อว่าหลายคนคงอยากทราบ จากชีวิตที่เคยลำบากกลายมาเป็นเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์

ปัจจุบันทำอะไรอยู่บ้างเห็นบอกกลายเป็นนักธุรกิจ ?

เชีย : ก็ปัจจุบันก็ทำที่ดินแบ่งขาย ที่จ.นครปฐมกลายเป็นนครปฐมมีทะเล และผมตั้งชื่อว่า สยามชายหาดทราบขาว เราทำให้ตรงนี้เป็นทะเล ก่อนหน้ามันเป็นที่เปล่าๆไม่มีอะไรเลย ไม่มีจุดเด่นเราเลยสร้างทะเลขึ้นมา

เฉพาะตัวทะเลมีกี่ไร่ ?

เชีย : 50 ไร่ ผมก็เอาทรายมาจากแถวนั้นมาถมๆ ต้นมะพร้าวก็เช่นกัน ใครที่มาซื้อแถวนั้นจะได้รู้สึกดีวิวดี น่าอยู่ครับ

ปัจจุบันยังรับแสดงอยู่มั้ยครับ ?

เชีย : ยังรับแสดงอยู่ครับ

งานแสดงมันคืองานที่มั่นคงสำหรับพี่หรือว่ายังไงครับ?

เชีย : มันเป็นงานที่เรารักมันเป็นงานที่มีความสุขเมื่อเราได้ทำมัน ไมได้มีทุกวันเราก็มีเวลาไปทำประโยชน์ พอคนที่ได้รับประโยชน์เขาก็จะมองเห็นค่าเรา หมายถึงว่าค่าของคนมันอยู่ที่งาน

ที่บอกยากจนลองเล่าให้ฟังหน่อยสิ คุณต้องเป็นยังไง กินอยู่ยังไง ใช้เงินยังไงต้องทำอะไรเพื่อให้ไปต่อได้บ้าง ?

เชีย : ตอนเด็กๆนี่เราทำนาครับ และก็น้ำท่วม ก็ไม่มีข้าวกิน พอไม่มีข้าวกินก็ต้องไปหาเป็นพวกหน่อไม้พวกอะไรต่างๆไปขายเพื่อที่จะไปซื้อข้าว บางทีก็ไปรับจ้างขายข้าวโพดบ้าง บางทีก็ไปกรอกมันมันสำปะหลังที่เขาตากอย่างเนี่ยไปกรอกกระสอบละสลึง ซื้อมะละกอต้นทุนถูกๆซื้อตามวัด ไปซื้อลำใยถูกๆตามวัดมามัดขาย บางทีก็รับจ้างส่งควายไปโรงฆ่าสัตว์ตอนนั้นได้ตัวละ 100 บาทก็เยอะนะตอนนั้นเงิน 100 บาท ออกจากบ้านตี 5 ไปส่งในเมืองไปถึงนู้น 6 โมงเย็นนั่งรถเที่ยวสุดท้ายกลับบ้าน

มีงานอะไรอีก เห็นว่ามีขุดส้วม?

เชีย : ตอนนั้นคนอยากจะเรียนหนังสืออะครับปั่นจักรยานไปโรวเรียน 3 กิโลบางทีหนังสือเรียนก็ขาดบ้างอะไรบ้าง บางเทอมมันไม่มีค่าเทอม เราก็ไปซักผ้าให้ครู ครูก็จะจ่ายค่าเทอมแทนไรงี้ บางทีผมก็ไปขุดส้วม แลกกับค่าเทอม

ขุดนี่คือสร้างส้วมใช่มั้ย ?

เชีย : ขุดนี่เฉพาะหลุมครับ เดี๋ยวช่างเขาก็มาทพเองต่อ

เข้าวงการบันเทิงเริ่มจากอะไร ?

เชีย : ตอนนั้นเป้นช่างเชื่อมอยู่ แล้วมีหนังสือพิมพ์มาเป็นคอลัมน์เล็กๆว่า รับสมัครตัวประกอบแค่เดินผ่าน 800 บาท แค่บอกเดินผ่านได้เงินเยอะก็รีบเลย เดี๋ยวต้องไปดูสักหน่อย พอไปมีค่าสมัคร 150 บาทเราก็ไม่ได้สมัครก็นั่งอยู่แถวนั้น แล้วเพื่อนไปรู้จักคนสอนคิวบู้ก็ไปอยู่กับเขา

แล้วได้งานมั้ยจากที่ไปอยู่กับเพื่อนๆ ?

เชีย : ก็ได้งานครับ ได้เป็นตัวประกอบ งานแสดงงานแรกคือไปเป็นทหารเฝ้าประตูครับ ยืนเฉยๆ

ได้เงินเท่าไหร่ ?

เชีย : ได้ประมาณ 250 ไม่เกิน 300

แล้วก็ไปได้งานคิวบู๊ ?

เชีย : ใช่ครับ คือตอนนั้นผมไม่ชอบนะที่เขาชอบเรียกตัวประกอบมันดูเรียกแบบจิกๆ ผมก็เลยรู้สึกแตกต่าง เราก็เลยตั้งใจอัพเกรดตัวเองขึ้นมาไปเล่นคิวบู๊ ออกหมัดฟันดาบ พอเป็นวิชา เราไม่ได้ถ่ายหนังก็ยังเอาไปเป็นวิชาออกงานต่างๆ ไปโชว์ได้เงินต่างๆ

เหตุการณ์ที่ลำบากมากๆในชีวิต?

เชีย : ตอนนั้นเพิ่งเข้าวงการใหม่ๆยังไม่มีอะไรเลย ยังไม่มีงานเช่าบ้านอยู่ก็แบบว่าค้างค่าเช่า และมันก็หิวข้าวไม่มีอะไรจะกิน ก็ในห้องมันมีข้าวบูดผมไปต้มข้าวบูดกิน บูดไม่ได้บูดธรรมดานะครับ บูดที่เป็นดอกเห็ดสีม่วง และก็มีสีเหลืองๆด้วย มันน่าจะเป็นราแล้วอะ ผมก็เอาไปล้างน้ำ ล้างหลายๆทีและเอาไปต้ม และก็ไปเก็บเศษกระเทียม หอมแดงเครื่องปรุงมาม่า หรืออะไรเหลือก็ตามเราก้จะใส่ๆลงไปเพื่อใหห้มันเป็นอาหารสักมื้อนึง เพื่อที่จะได้มีพลังงาน เพื่อที่จะเดินไปอีกที่นึง เพราะตอนนั้นไม่มีค่ารถเมล์ด้วยยิ่งต้องเดินไปทำงานมันต้องใช้พลังงานเราอาจจะเป็นลมกลางทางก็ได้

บทเรียนความลำบากที่เจอมา ทั้งตอนทำงาน ทั้งตอนไม่มีเงินใช้ ทั้งเรื่องต่างๆมันสอนอะไรเรา?

เชีย : สอนให้เรารู้จักความอดทนครับ คือคนลำบากเนี่ย เวลาที่พี่เข้าป่าเนี่ยพี่รู้มั้ยว่าต้นไม่อะไรมันกินได้ แต่ผมเป็นคนลำบากผมจะรู้ว่าต้นไม้ต้นไหนมันกินได้ ถ้าเอาผมไปปล่อยไว้ในดอยหรือในป่าผมไม่ตายนะ ผมใช้ชีวิตอยู่ได้นะ