ดิว อริสรา ยอมพูดแล้ว สัมพันธ์ล่าสุดกับสามี ร่ำไห้ กลัวการกลับไทย

เมื่อเวลา 13.00 น. วันที่ 20 ส.ค. 68 ดิว อริสรา ออกงานอีเวนต์ของแบรนด์ DEEWA ที่ร้านข้าวเหนียว ซอยอารีย์สัมพันธ์ 7 ดิว อริสรา เปิดใจว่า รับงานได้ทุกแบบ ขอบคุณทุกคนที่ติดต่อมา ไม่คิดว่าจะได้รับโอกาสขนาดนั้น ส่วนใหญ่เป็นงานไลฟ์ ดิว ยังอยู่ต่างประเทศ พอกลับมาอยู่ไทย เราก็จะทำได้ ขอบคุณทุกโอกาส

 

 

 

การกลับมา ชีวิตดิวขึ้นๆ ลงๆ อยู่แล้ว ดิวไม่ได้กลัวการเริ่มต้นใหม่ เราไม่ได้เริ่มจากศูนย์ แต่เราเริ่มจากติดลบ ตั้งแต่อายุ 16 ไม่กลัวการเริ่มต้นใหม่ ทุกน้ำใจ ทุกโอกาส กำลังใจ คือแรงผลักดันให้ดิวมั่นใจในการอยู่ประเทศไทย

 

 

ตอนแรกก่อนกลับ ดิวกลัวมาก กลัวคน อยู่ไต้หวันก็กลัวคนไทย ตอนเครื่องจะลงก็กังวล วันแรกลองไปเซ็นทรัลลาดพร้าว ดิวลืมไปเลยว่าคนไทยน่ารัก ให้โอกาสและกำลังใจ เจอคนรอบข้าง ช่างหน้า ช่างผม นักข่าว ตอนแรกก็กลัว แต่พอเจอแล้วไม่ใช่สายตาแบบนั้น ก็อุ่นใจ อยากอยู่ประเทศไทยเลย

เราเจอทุกอย่างถาโถม แต่สิ่งที่สัมผัสกลับตรงข้ามกับความกลัว ทำให้เราอุ่นใจ ประเทศไทยคือบ้านเรา

 

สิ่งที่ทำให้ดิวเสียใจมากที่สุดคือตัวดิวเอง ที่ทำผิดพลาดทุกอย่าง ไม่โทษใคร ไม่เสียใจกับคำกล่าวโทษของใคร แต่เสียใจว่าเมื่อไหร่จะมีคำว่า “บทเรียนที่จบสักที” ดิวไม่อยากพลาดอีกแล้ว ดิวเบื่อตัวเอง มีเรื่องนั้นเรื่องนี้ คนรักดิวก็คงเบื่อ เสียใจที่สุดคือเมื่อไหร่ดิวจะไม่ผิดพลาดกับเรื่องแบบนี้เสียที

 

 

คนที่ให้โอกาสดิว ดิวควรพอได้แล้ว ควรเข็ดได้แล้ว ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง ใช้ชีวิตให้มีสติมากขึ้น อยู่บนโลกความเป็นจริงมากขึ้น แก้ไขที่ตัวเอง

 

 

ไม่ต้องห่วงว่าดิวจะแก้ไม่ได้ ดิวเคยขึ้นสูงสุดและตกต่ำสุดมาแล้ว ดังนั้นวันนี้ดิวไม่ห่วงว่าจะต้องแก้ยังไง เพราะดิวรู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร ปลงขึ้น เห็นอะไรมากขึ้น

วันนี้ออกมาพูด การทำงานเป็นหน้าที่ ต้องตอบแทนคุณเขาที่อยู่กับเรามาตลอด เจอนักข่าวก็ต้องทำอยู่แล้ว

ถามว่าเกร็งไหม ไม่เกร็งกับการให้สัมภาษณ์ แต่เกร็งว่าคนจะมองดิวแบบไหน จะรักกันเหมือนเดิมไหม

โดยตอนหนึ่ง ดิวตอบถึงลูกแล้วถึงกับร่ำไห้หนัก หยุดอึ้งไปนาน ก่อนจะตอบว่า ลูกๆ มีความสุขดี อยู่ต่างประเทศด้วยกันตลอด ส่วนความสัมพันธ์กับสามี ตอนนี้ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แต่ยังคงเป็นเพื่อนที่ดี ที่ไต้หวันไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน

 

 

ถ้าไม่อยู่กับลูกก็คงไม่อยากอยู่แล้ว คิดไม่ดีอย่าคิดแบบดิวนะ ถ้าไม่มีลูกคงท้อไปแล้ว ถ้าอยู่ไทยไม่อยากอยู่แล้ว ดิวขอเวลาไปตั้งหลัก ขอเติมพลังจากสิ่งที่รัก ว่าทำไมดิวต้องอยู่ต่อนะ

ไม่อยากให้โจมตีเขา เพราะเขาก็ยังเป็นพ่อของลูกดิว แม้ดิวจะว้าเหว่ เผชิญปัญหาคนเดียว แต่ถ้าลูกมีความสุข มีอนาคต ดิวก็ยอมเสียสละได้ทุกอย่าง