สุดซึ้งประทับใจ!!! ชายผู้ยากจนถาม "พระพุทธเจ้า" ว่า "เหตุใดข้าจึงยากจนยิ่งนัก" #บทความดีๆที่ทุกคนควรอ่าน

ถือเป็นบทความอิงนิทานทางพระพุทธศาสนาดีๆ อีกบทความหนึ่งที่ให้แง่คิดๆ สอนมนุษย์เราทุกคนรู้จักเรื่องการทำบุญโดยการแบ่งปัน เสียสละ การให้ ซึ่งเป็นเรื่องราวของชายผู้ยากจนคนหนึ่ง ที่มีอาชีพเป็นขอทาน เขาอยากจะมีชีวิตเหมือนคนปกติ เพราะฉะนั้นเขาจึงมักจะขอทานเสบียงกักตุนไว้ แต่ว่าเขากักตุนเสบียงมาหลายปี ยุ้งฉางของเขาก็มีเพียงข้าวสารนิดหน่อย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเป็นเช่นนั้น จึงตัดสินใจค้นหาสาเหตุ

 

 

โดยคืนวันหนึ่ง เขาแอบอยู่มุมหนึ่งของบ้านและจ้องไปที่เสบียง และในที่สุดเขาเห็นหนูตัวใหญ่มาขโมยกินเสบียงของเขา ชายขอทานคนนี้จึงโกรธมาก ตะโกนไปที่เจ้าหนูว่า "บ้านคนรวยมีอาหารเยอะแยะ ทำไมไม่ไปกินทำไมเจาะจงมากินอาหารข้าที่กักตุนมาด้วยความลำบาก" เจ้าหนูพูดขึ้นว่า "ชะตาของเจ้ามีข้าวสารได้แค่ 8 ส่วน เดินให้ทั่วหล้า ก็ไม่สามารถมีข้าวได้ครบถัง" ชายขอทานถามเจ้าหนู "ทำไมเป็นเช่นนั้น" เจ้าหนูตอบว่า "ข้าก็ไม่รู้ เจ้าไปถามพระพุทธองค์สิ"

 

ชายขอทานจึงตัดสินใจ เดินทางไปทางทิศตะวันตกเพื่อถามพระพุทธองค์ ว่าเหตุผลอันใดถึงมีชะตาชีวิตเช่นนี้ โดยระหว่างทางเขาได้ทำการขอทานไปด้วย วันหนึ่งเขาเดินจนฟ้ามืดถึงจะพบบ้านคนหลังหนึ่ง จึงรีบไปเคาะประตู มีพ่อบ้านเดินออกมาถามว่ามีเรื่องอะไร เขาบอกขอข้าวกินหน่อย พอดีเศรษฐีเจ้าของบ้านออกมาเห็นเข้าจึงถามขอทานว่า มืดอย่างนี้แล้วทำไมยังเดินทางอยู่อีก ขอทานจึงเล่าชะตาชีวิตให้เศรษฐีฟัง โดยบอกว่าจะไปถามเหตุผลกับพระพุทธองค์ เศรษฐีได้ยินดังนั้น รีบเชิญขอทานเข้าไปนั่งในบ้าน ให้เสบียงและเงินกับเขาจำนวนหนึ่ง ขอทานถามว่าทำไมทำเช่นนั้นเศรษฐีจึงเล่าเหตุผลให้ฟังว่า ลูกสาวของเขาอายุ16แล้ว แต่ยังพูดไม่ได้ ขอร้องให้ชายขอทานช่วยถามเหตุผลกับพระพุทธองค์ด้วย ซึ่งเศรษฐีเคยสาบานว่าใครก็ตามที่ทำให้ลูกสาวพูดได้ เขาก็จะให้
ลูกสาวแต่งงานกับคนนั้น ชายขอทานได้ฟังเช่นนั้น คิดว่าไหนๆก็จะไปหาพระพุทธองค์อยู่แล้ว เราก็ถือโอกาสช่วยถามให้เขาก็ได้ ขอทานจึงรับปากจะถามให้

 

 

ชายขอทานเดินทางต่อไปผ่านภูเขาลูกแล้วลูกเล่า จนเดินถึงเขาลูกหนึ่งเห็นวัดแห่งหนึ่งตั้งอยู่ ก็เลยเข้าไปขอน้ำดื่ม เห็นพระแก่รูปหนึ่งถือไม้เท้าดีบุก ท่าทางแก่มาก แต่ดูกระฉับกระเฉง พระชราให้น้ำเขาดื่มและบอกให้เขาพักผ่อนสักครู่ แล้วถามเขาว่าจะไปไหน ขอทานบอกจุดหมายที่จะไป พระชรารีบจับมือขอทานไว้และพูดว่า ขอร้องเจ้าต้องช่วยถามพระพุทธองค์ให้หน่อย ข้าเข้าฌานฝึกฝนมา 500 กว่าปีแล้ว ตามหลักควรจะขึ้นสวรรค์แล้ว ทำไมยังบินขึ้นไปไม่ได้ ขอทานก็เลยรับปากพระชรา

ชายขอทานได้เดินไปต่อข้างหน้า ผ่านหนทางทั้งห้วยหนองคลองบึง จนถึงริมแม่น้ำสายหนึ่ง ในแม่น้ำไม่มีเรือสักลำ ชายขอทานร้อนรนใจว่าจะทำอย่างไรดี จะข้ามไปยังไง ชายขอทานร้องไห้และพูดว่าหรือว่าชีวิตของเขาจะต้องลำบากเช่นนี้หรือ ทันใดนั้นเต่ายักษ์แก่ตัวหนึ่งโผล่ขึ้นเหนือน้ำ เต่าแก่พูดภาษาคนได้ ถามชายขอทานว่ามาร้องไห้ที่นี่ทำไม ชายขอทานเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง เต่าแก่พูดกับเขาว่า ข้าได้เข้าฌานปฏิบัติตนมา 1000 ปีแล้ว ตามหลักน่าจะกลายเป็นมังกรบินไปแล้ว ทำไมยังเป็นแค่เต่าแก่ๆตัวหนึ่ง ถ้าเจ้าไปพบพระพุทธองค์ช่วยถามให้ข้าด้วย ข้าจะให้เจ้าขี่ข้ามแม่น้ำไปฝั่งตรงข้าม ชายขอทานรับปากด้วยความดีใจ

 

 

ต่อมาชายขอทานเดินไปจำไม่ได้ว่าอีกกี่วัน แต่ก็หาพระพุทธองค์ไม่เจอ คิดในใจว่าพระพุทธองค์อยู่ไหนนะ แดนสุขาวดีน่าจะถึงแล้ว ชายขอทานเสียใจมาก เลยผลอยหลับไปแบบงุนงง ทันใดนั้นพระพุทธองค์ปรากฏองค์ขึ้น ชายขอทานดีใจมาก พระพุทธองค์ถามชายขอทานว่า เจ้ามาไกลขนาดนี้ น่าจะมีคำถามอะไรที่สำคัญมากใช่ไหม ชายขอทานจึงตอบว่า ใช่เจ้าค่ะ ข้าน้อยจะถามคำถามหลายคำถาม หวังว่าท่านจะอธิบายให้ข้าน้อยเข้าใจได้ พระพุทธองค์ตอบว่า ได้สิ แต่มีเงื่อนไขหนึ่งนะเจ้าถามได้สูงสุดแค่ 3 คำถามเท่านั้น เพราะว่าไม่เคยมีใครถามเกิน 3 คำถามมาก่อน ชายขอทานตอบตกลง คิดในใจว่า ข้าจะถามคำถามไหนดีชายขอทานรู้สึกว่าคำถามของตนเองช่างไม่มีความสำคัญเลย

เต่าแก่เข้าฌานมา 1000 ปีแล้ว ไม่ใช่เรื่องง่าย คำถามเขาน่าจะลองถามดู
พระชราปฏิบัติมา 500 ปี ก็ลำบากมาก คำถามเขาก็น่าจะถามดู
ลูกสาวเศรษฐีช่างน่าสงสารนัก พูดไม่ได้แล้วจะแต่งงานได้ยังไง

คำถามของเขาก็น่าจะถามดู แต่แล้วชายขอทานจึงไม่ลังเลที่จะถามคำถามที่ 1 พระพุทธองค์ตอบเขาว่า เต่าแก่ไม่ยอมสละกระดองของมัน ก็เลยไม่สามารถกลายเป็นมังกรได้ ในกระดองของเต่ามีไข่มุกราตรีอยู่ 24 เม็ด ถ้ามันยอมสละกระดอง มันก็จะกลายเป็นมังกรได้

คำถามที่ 2 ท่านตอบว่า พระชราถือไม้เท้าวิเศษทั้งวัน ในใจพะวงแต่ไม้เท้าว่าเป็นของวิเศษ ใช้ไม้เท้าเคาะบนพื้น1ที บนพื้นก็จะกลายเป็นธารน้ำใส ถ้าหากพระชรายอมโยนไม้เท้าทิ้ง เขาก็จะขึ้นสวรรค์ได้แล้ว

ชายขอทานดีใจมาก จึงถามคำถามที่3 ท่านตอบว่า ถ้าเด็กสาวได้พบคนที่เธอรัก เธอก็จะพูดได้เอง

และทันใดนั้นพระพุทธองค์ก็หายไป ชายขอทานรู้สึกว่า ปัญหาของตัวเองไม่มีอะไรสำคัญ กลับไปขอทานตามเดิมดีกว่า แล้วจึงรีบเดินทางกลับ ชายขอทานกลับมาถึงริมแม่น้ำ เต่าแก่คำนวนว่าชายขอทานน่าจะมาถึงแล้ว จึงรีบถามว่าพระพุทธองค์ตรัสว่ายังไง ชายขอทานพูดว่า เจ้าพาข้าข้ามแม่น้ำไปก่อน ข้าจะเล่าให้ฟัง เต่าพาขอทานข้ามแม่น้ำไป ชายขอทานเล่าสาเหตุให้ฟัง เต่าฟังแล้วเข้าใจทันที จึงถอดกระดองออกยกให้ขอทานและพูดว่า ในนี้มีไข่มุกราตรี 24 เม็ด เป็นของที่หาค่ามิได้ สำหรับข้าไม่มีประโยชน์แล้ว ข้าขอยกให้เจ้า เต่าแก่จึงกลายเป็นมังกร บินหายไป

 

 

ชายขอทานเอาไข่มุกราตรี 24 เม็ด รีบเดินทางกลับมาถึงบนเขาพบกับพระชรา พระชรารีบถามว่าพระพุทธองค์ท่านตรัสว่าอย่างไร ขอทานเล่าสาเหตุให้ฟัง พระชราได้ฟังดีใจมาก จึงมอบไม้เท้าวิเศษให้แก่ชายขอทาน พระชราจึงขี่เมฆบินขึ้นท้องฟ้าหายไป ต่อมาชายขอทานก็เดินทางมาถึงหน้าบ้านเศรษฐี ทันใดนั้นมีหญิงสาววิ่งออกมาและตะโกนเสียงดังว่า คนที่ไปถามพระพุทธองค์กลับมาแล้ว เศรษฐีก็วิ่งออกมา เขาตกใจมากที่อยู่ๆลูกสาวเขาพูดได้ ชายขอทานถ่ายทอดคำตรัสพระพุทธองค์ เศรษฐีดีใจมาก จึงให้ลูกสาวแต่งงานกับขอทาน

ซึ่งจากบทความอิงนิทานทางพระพุทธศาสนานี้ สะท้อนให้เห็นว่าความรักเราที่ให้ออกไปนั้น เราก็จะไดความรักก็จะย้อนกลับคืนมา ความสุขที่เราให้ออกไป เราก็จะได้ความสุขย้อนกลับคืนมา การที่คิดเผื่อคนอื่นนั้น ย่อมจะต้องมีคนคิดถึงคุณ ซึ่งนี่คือเหตุและผล เมื่อเราทำความดี ต่อไปความดีก็ย้อนกลับมาหาเราเช่นกัน

 

 

ขอบคุณข้อมูล share-si.com