ครูร้องไห้ในอก ตรวจการบ้านนักเรียน เห็นคำตอบแต่ละข้อถึงกับน้ำตาซึม

กลายเป็นโพสต์ที่น่าเห็นใจครูที่สุดหลังคุณครูท่านหนึ่งได้ออกมาโพสต์ภาพการบ้านของนักเรียนกับคำตอบที่เขียนส่งครูมา โดยคุณครูท่านนี้ได้เผยหัวเรื่องในโพสต์ว่า "ใครอ่อนไหวเรื่องสิทธิเด็กเลื่อนผ่านไปค่ะ ไม่ต้องแวะ" และรายละเอียดทั้งหมดว่า ...แค่อยากบอกความรู้สึกในมุมของครูผู้สอนบ้าง เมื่อเจอครูใจดี ควรเกรงใจ ไม่ใช่มักง่ายจะทำอะไรก็ได้

 

 

แล้วคิดว่ายังไงครูก็ให้ผ่านอยู่แล้ว ใครเคยเรียนกับครูจะรู้ว่าครูสุชญาไม่ใช่คนเรื่องมาก แต่แบบนี้มันเกินจะรับไหว รู้มั้ยว่าสิ่งที่นักเรียนบางคนทำ (ย้ำว่าบางคน) มันบั่นทอนความเป็นครูมากแค่ไหน นอกจากไม่ใฝ่รู้ใฝ่เรียน ไม่คิด ไม่อ่าน ไม่มีความเพียรแล้ว ระเบียบวินัยก็ไม่ผ่าน ความรับผิดชอบก็ไม่มี มารยาทก็ติดลบ แบบนี้จะเรียกตัวเองว่านักเรียน ได้ยังไง

 

 

ในฐานะครูคนหนึ่ง ครูได้ทำหน้าที่ของครูอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่มันคงไม่มากพอที่จะขัดเกลาบางคนให้ฉลาดหลักแหลมได้ แม้แต่ตัวเธอเองเธอยังไม่รัก ไม่พยายามทำเพื่อตัวเอง อย่างอื่นก็คงไม่ต้องพูดถึง

 

 

ขอเป็นอีกหนึ่งเสียงสนับสนุนให้โรงเรียนประกาศนโยบาย #เรียนซ้ำชั้น สักทีเถอะ อย่าปล่อยให้เด็กพูดต่อหน้าครูว่า “ไม่ทำ ไม่ส่ง เพราะยังไงก็ผ่านอยู่แล้ว” คนเป็นครูน้ำตาตกใน ดิ่งขั้นสุด ไฟมอดดับลงทุกวันเกาให้ถูกที่คัน ไม่ใช่สรรหาแต่คำมาบั่นทอนครูผู้สอน #ผู้ปกครองร้องเรียน บ้างหละ #ครูไม่ใส่ใจ บ้างหละ #ครูไม่ติดตามเด็ก บ้างหละ ยกเด็กขึ้นหิ้ง แล้วเหยียบครูให้จมดิน#การศึกษาไทย

 

 

 

 

ซึ่งหลังจากโพสต์ของคุณครูท่านนี้ถูกเผยแพร่ออกไปได้มีชาวเน็ตจำนวนมากเข้ามาแสดงความเห็นใจนอกจากนี้ยังสนับสนุนให้มีการซ้ำชั้น พร้อมกับกล่าวว่า ผู้บริหารไม่สนว่าเด็กจะเป็นอย่างไร สนแต่ตัวเลขจบเท่าไหร่ ผ่านกี่คน เรียนไม่เคยมา เวลาแก้0 กวาดพื้น30นาที ได้เกรด 1 ให้งานเยอะแก้ 0 ไม่ทันจะเรียนต่อก็ร้องเขตฯ มาบีบ ผอ.ช่วยเร่งครูให้ผ่านง่ายๆ เพราะอายสื่อ ถ้าครูหืออ้างสิทธิเด็ก และ  อีกเสียงที่อยากให้มีการซ้ำชั้น เพราะตั้งแต่บรรจุมาเข้าปีที่ 3 แล้ว มีเด็กที่อ่านหนังสือไม่ออก เขียนไม่ได้ ถูกปล่อยออกจากสถานบันการศึกษาค่อนข้างที่จะเยอะมาก เกินกว่า 50% ของนักเรียนที่จบแต่ละรุ่น นี่แค่เท่าที่เห็น แต่น่าจะมีกรณีแบบนี้เกือบทั่วประเทศ หากไม่อยากให้การศึกษาและอนาคตของชาติตกต่ำลงกว่า กระทรวงศึกษาธิการควรทำอะไรบ้างเถอะครับ ขอพูดในฐานะครูชั้นล่าง ๆ คนหนึ่ง