"อ.จักษ์" ซัดเดือด ครูต้องสอนให้รู้จักรัก ไม่ใช่แค้นแผ่นดิน

วันที่ 31 ตุลาคม 2568 รศ.ดร.จักษ์ พันธ์ชูเพชร สมาชิกพรรคประชาธิปัตย์ (ปชป.) ได้โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊ก...อีกหนึ่งฉากของโศกนาฏกรรมในรั้วมหาวิทยาลัยไทยที่บางห้องเรียนมิได้ใช้เพื่อ “ต่อยอดปัญญา”แต่กลับกลายเป็น “โรงเพาะเชื้อชังชาติ” โดยมี “อาจารย์หัวร้อน” เป็นหัวเชื้อชั้นดีพวกเขาไม่สอนให้รักแผ่นดิน แต่สอนให้ “ตั้งคำถามกับทุกอย่าง”ยกเว้น… “อุดมการณ์ของตัวเอง”

 

 

 

 

 

ปากพร่ำสอนเรื่องเสรีภาพ แต่พอใครเห็นต่าง…ก็รุ่มด่าประจานนี่หรือครูของศตวรรษใหม่?ศตวรรษที่ความรู้ถอยหลังเพราะครูเดินนำด้วยความเกลียด ภายใต้คราบเสื้อครุย บางคนสวม “เสื้อดำในใจ”เดินเข้าสู่ห้องเรียนไม่ใช่เพื่อ “สร้างชาติ”แต่เพื่อ “ล้างชาติ”ปลุกความเกลียดในหัวเด็ก แล้วเรียกมันว่า “การตื่นรู้” น่าสงสารไม่ใช่เด็กที่ถูกหลอกแต่น่าสมเพชคือ “ครูที่หลอกตัวเอง” ว่ายังเป็นผู้รู้ ทั้งที่แท้คือ “นักโทษทางจิต” ที่ติดอยู่ในคุกของความชังเด็กบางคนต้องแลกอนาคตกับความเข้าใจผิดต้องยืนรับคดีในศาล ขณะที่ครูคนเดิม

 

 

ยืนรับไมค์อยู่บนเวที อ้างคำว่า “สิทธิเสรีภาพ” แล้วหลับสบายบนเตียงนุ่ม ๆ ของเงินเดือนภาษีประชาชน นี่หรือคือ “ครูผู้ปลดปล่อย”?หรือแท้จริงคือ “ผู้จองจำทางปัญญา”?และเมื่อวันหนึ่งเด็กเหล่านั้นล้มลงครูไม่เคยตามไปเก็บ มีแต่คำพูดซ้ำซาก ว่า “เขาเป็นเหยื่อของรัฐ” แต่ไม่เคยพูดเลยว่า…“เขาเป็นเหยื่อของครูผู้สอนให้ล้มแต่ไม่เคยล้มเอง”