- 14 ธ.ค. 2568
ปิดตำนาน 65 ปี "หิรัญกร" ร้านทำเครื่องเงิน ถวายในหลวงรัชกาลที่ 9 - พระพันปีหลวง รู้สาเหตุปิดร้านทำหลายคนใจหาย
วันที่ 14 ธันวาคม 2568 ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Kirk Bunyayotin ได้โพสต์เรื่องราวสะเทือนใจถึงการตัดสินใจปิดร้านทำเครื่องเงินเก่าแก่ หลังเปิดดำเนินกิจการมายาวนานกว่า 65 ปี พร้อมระบุว่าได้ขนย้ายข้าวของออกจากร้านเรียบร้อยแล้ว ถือเป็นการสิ้นสุดยุครุ่งเรืองของกิจการครอบครัว และเป็นการเกษียณอย่างเป็นทางการของคุณแม่
เจ้าของโพสต์เล่าว่า เดิมทีตั้งใจแจ้งข่าวเฉพาะเพื่อนใกล้ชิดเท่านั้น แต่เมื่อโพสต์ถูกแชร์ออกไปในวงกว้าง จึงตัดสินใจเล่าประวัติของร้านหิรัญกร ไว้พอสังเขป เพื่อบันทึกเรื่องราวของร้านเครื่องเงินระดับตำนานแห่งถนนบ้านหม้อ
สำหรับชื่อร้าน “หิรัญกร” มาจากคำบาลี - สันสกฤต โดยคำว่า “หิรัญ” แปลว่า เงินหรือทรัพย์สิน และ “กร” หมายถึง มือหรือผู้สร้าง รวมความหมายคือ “ผู้สร้างสิ่งที่มีค่า” ซึ่งสะท้อนถึงอาชีพช่างทำเครื่องเงินได้อย่างชัดเจน
ร้านหิรัญกรก่อตั้งขึ้นราว 65 ปีก่อน โดยอากงและอาผ่อ ชาวจีนกวางตุ้งที่อพยพจากฮ่องกงเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารในประเทศไทย ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 8 ก่อนจะประกอบอาชีพทำเครื่องถมเงิน ถมทอง และงานแกะสลักเครื่องเงินอันประณีต ซึ่งนับเป็นหนึ่งในไม่กี่ร้านเอกชนในกรุงเทพฯ ที่สามารถสร้างสรรค์งานศิลปหัตถกรรมระดับสูงเช่นนี้ได้
ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ร้านหิรัญกรได้รับความไว้วางใจให้ถวายงานเครื่องใช้ส่วนพระองค์ และงานพระราชทานจำนวนมาก อาทิ ขันน้ำ พานรอง ผอบ หีบบุหรี่ ตลอดจนผลงานชิ้นสำคัญอย่างรูปปั้นราชสีห์ประจำพระราชอาสน์ คฑาส่วนพระองค์ และพระมหาสังข์อุตราวัฏเลี่ยมทอง ซึ่งล้วนเป็นความภาคภูมิใจสูงสุดของครอบครัว
หลังการจากไปของอากงในปี 2529 และอาผ่อในปี 2559 ภาระทั้งหมดตกอยู่กับหม่าม้า พี่สาวคนโตของครอบครัว ซึ่งดูแลร้านต่อเนื่องมาเกือบ 10 ปี แม้อายุจะเฉียด 90 ปีแล้ว ทว่าความเปลี่ยนแปลงของยุคสมัย การขาดแคลนช่างฝีมือรุ่นใหม่ เทรนด์ผู้บริโภคที่หันไปนิยมสินค้า Fast Fashion รวมถึงภาระค่าเช่าพื้นที่ ทำให้ครอบครัวจำเป็นต้องตัดสินใจยุติกิจการในที่สุด
เจ้าของโพสต์ทิ้งท้ายด้วยความรู้สึกอาลัยว่า ร้านหิรัญกรเปรียบเสมือนพื้นที่แห่งความทรงจำของครอบครัวหิรัญยวณิชย์ ที่รวบรวมเรื่องราวชีวิตของคนสองรุ่นเอาไว้ แม้ในใจลึก ๆ จะอยากรักษาร้านนี้ไว้ให้นานที่สุด แต่เมื่อถึงวันที่ไปต่อไม่ไหว การปิดร้านจึงอาจเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด เพื่อให้ทุกคนได้พัก และเก็บตำนานแห่งงานศิลป์ชิ้นนี้ไว้ในความทรงจำตลอดไป
ภาพจาก เฟซบุ๊ก Kirk Bunyayotin






