นักโทษหัวใจ!! แค่ "หลวงปู่หลุย" สบตา "หญิงแปลกหน้า" ก็เจ็บแปลบขึ้นมาทันที ... เพราะเคยเป็นเนื้อคู่กันมาแต่ชาติปางก่อน!!

"หลวงปู่หลุย จันทสาโร" เคยเล่าถึงเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ท่านเกิดอาการประหลาดอย่างหาคำอธิบายใดๆ ไม่ได้  เหตุการณ์นั้นมีอยู่ว่า

ครั้งหนึ่ง หลวงปู่หลุยแวะมาที่หล่มสักเนื่องจากโยมมารดาของท่านมีพื้นเพภูมิลำเนาอยู่ที่นั่น และยังมีบ้านของญาติพี่น้องคนคุ้นเคยกันอยู่อีกมาก  เมื่อท่านมาถึงก็ได้ทราบว่า บ้านของญาติคนหนึ่งมีงานศพและนิมนต์พระไปสวด ท่านจึงได้รับนิมนต์ให้ไปในงานสวดนั้นด้วย

หลวงปู่หลุยเล่าว่า ท่านไม่เคยคิดเลยว่าการแวะไปเยี่ยมญาติและงานสวดในครั้งนั้นจะทำให้ท่านถึงกับซวดเซแทบจะล้มลงทั้งยืน ... ล้มอย่างไม่มีสติสตังเลยทีเดียว!!

 

หลวงปู่หลุย จันทสาโร

วันนั้น หลวงปู่หลุยกำลังสวดมนต์เพลินๆ อยู่ ระหว่างหยุดพักการสวด เจ้าบ้านก็นำน้ำปานะมาถวายพระแก้คอแห้ง บังเอิญตาของท่านชำเลืองมองไปในหมู่แขกที่กำลังนั่งฟังสวดมนต์อยู่ และเพียงได้สบตากับผู้หญิงคนหนึ่ง ท่านก็รู้สึกแปล๊บเข้าไปในหัวใจ ... เหมือนสายฟ้าฟาด ... แทบจะไม่มีสติสมประดี!!

หลวงปู่หลุยบอกว่า  เพียงตาสบตากันแวบเดียว...ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ท่านเซแทบจะล้มทั้งยืน!!

เผอิญว่าขณะนั้น "พระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม" ได้รับนิมนต์ไปด้วย  ท่านคงจะสังเกตถึงอาการหรือท่านอาจจะกำหนดจิตทราบเหตุการณ์ก็ได้ ท่านจึงเข้ามาประคองหลวงปู่หลุยไว้ เพราะมิฉะนั้นหลวงปู่คงจะล้มลงจริงๆ

ฝ่ายหญิงที่นั่งอยู่ทางฝั่งนั้นก็เป็นลมไปเช่นกัน ... คงจะเป็นเพราะอำนาจความเกี่ยวข้องกันมาแต่ชาติก่อนที่บังคับให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น

หลวงปู่หลุยเล่าว่า  ตอนแรกในหัวอกเหมือนจะมีอะไร แต่ภายหลังก็ได้สติกลับมา  แล้วพระอาจารย์สิงห์ก็ได้อธิบายให้ท่านทราบว่า  เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นนิมิตเนื่องจาก "บุพเพสันนิวาส"  ท่านและผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นเนื้อคู่เกี่ยวข้องต่อกันมาช้านาน และเคยบำเพ็ญบารมีคู่กันมา  โดยเฉพาะเมื่อภายหลังที่หลวงปู่หลุยได้สารภาพถึงความในใจที่ได้ตั้งจิตปรารถนาพุทธภูมิ พระอาจารย์สิงห์ก็อธิบายว่า เธอผู้นั้นก็คงจะปรารถนาบำเพ็ญบารมีคู่กันมาเช่นกัน

 

พระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม

พระอาจารย์สิงห์เล่าต่ออีกว่า  ครั้งหนึ่งมีหลวงปู่รูปหนึ่ง ระหว่างที่มากรุงเทพฯ และเดินบิณฑบาตอยู่แถววัดสระปทุมนั้น ก็ได้พบสตรีแปลกหน้าคนหนึ่งนั่งรถสามล้อผ่านไป  หลวงปู่รูปนั้นบอกว่า เพียงแค่สบตาเท่านั้น ความรู้สึกมันแปล๊บไปทั้งตัว แทบจะวิ่งตามเขาไป  เหตุการณ์นั้นทำให้พระเถระผู้ใหญ่ต้องให้สติและขังหลวงปู่รูปนั้นไว้ในโบสถ์เพื่อพิจารณาดับความรู้สึกกันอยู่นาน แล้วก็สำเร็จด้วยการเจริญอสุภะ (พิจารณาของไม่สวยไม่งาม)

พระอาจารย์สิงห์เข้าใจในความรู้สึกของหลวงปู่หลุยผู้เป็นศิษย์ใหม่ได้ดี ท่านจึงรีบพาตัวหลวงปู่หลุยออกจากหล่มสักมาโดยเร็วที่สุด ซึ่งหลวงปู่หลุยกล่าวว่า นั่นไม่ใช่การพาตัวไปอย่างธรรมดา แต่เป็น "การควบคุมตัวนักโทษ" ผู้นี้ให้หนีออกมาจากมารที่รบกวนหัวใจแต่โดยเร็ว

หลวงปู่หลุยเล่าปิดท้ายว่า  ท่านรู้สึกเหมือนกับว่าหัวอกแทบจะระเบิด อกกลัดเป็นหนอง แต่ใจหนึ่งก็คิดมุ่งมั่นว่าจะต้องบำเพ็ญพรหมจรรย์ต่อไป

 

 

ที่มา : http://www.dharma-gateway.com/monk/monk_biography/lp-louis/lp-louis-hist-04-02.htm