“สวดมนต์ภาวนา...แม้วิ่งอยู่ก็ทำได้” หลวงพ่อฤๅษีลิงดำสอน...หลวงพ่อปานยืนยัน

มีลูกศิษย์หลวงพ่อฤๅษีลิงดำได้ถามท่านไว้ว่า  “เวลาประมาณตี๕ได้ออกมาวิ่งออกกำลังกายในขณะที่วิ่งก็สวดมนต์ไปด้วยตัดขันธ์๕ไปด้วยมาวันหนึ่งคิดว่าทำไปทำมาเอ...สติจะเสียหรือเปล่าชักไม่ไว้ใจตัวเอง?”

หลวงพ่อท่านจึงได้เมตตาบอกไว้ดังนี้

“เขาทำถูกแล้วไม่เสียนั่นสติดีนั่นดีมากจริงๆแบบจงกรมเขาวิ่งนี่...ฉันเคยใช้นะใช้ก็สะดวกดีเมื่อก่อนก็เดินเดินช้าหน่อยต่อมาก็เร็วหนักๆเข้าในป่าไผ่ล่อกันครึ่บๆวิ่ง...วิ่งแบบกวดหมานะวิ่งกวดวัวแต่หนีหมา”

ปรากฏว่ามีท่านผู้เฒ่าท่านหนึ่งย่องแอบไปเห็นเข้าก็ฟ้องหลวงพ่อปาน  “พระ๓องค์วิ่งกันพรึ่บๆไม่เป็นพระเป็นเจ้า”

หลวงพ่อปานเลยสวดเอาว่า  “เขาทำในป่าแล้วเสือกเห็นทำไม ... ท่านบอกว่าปากหมานั่นเขาทำกรรมฐานกันสังเกตไหม... เขาวิ่งเขาไม่ได้วิ่งส่งเดชเขาวิ่งภาวนาไปด้วย”

 

นี่เหมาะสำหรับพระที่ไปธุดงค์หรือคนเดินป่าเพราะอะไรรู้ไหม? เวลาเสือกวดเราเราวิ่งหนีเป็นตัวคุมสติให้อยู่นี่ทำถูกต้องแล้วนะสังเกตไหม ... แค่จงกรมธรรมดาสมาธิยังไม่เสื่อมเลยต้องถือว่าเก่งมากน่าจะฝึกอภิญญา”

ลูกศิษย์ท่านนั้นได้ถามต่อว่า“อย่างนี้ฝึกได้จริงๆหรือครับ?”

หลวงพ่อเลยย้ำไว้ว่า  “ฝึกได้ ... จะได้หรือไม่ได้ไม่รู้เอางี้ซี... ว่างๆก็ตั้งเวลาไว้โก้ๆสัก๑ชั่วโมงนั่งบ้างนอนบ้างภาวนาว่าสัมปะจิตฉามิเป็นอภิญญาตรง”

 

จากหนังสือ “หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม” ฉบับพิเศษเล่ม ๔ หน้า ๕๘-๖๑ โดยหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี