ห้วงแห่งวัฏจักรชีวิตอันยิ่งใหญ่!! พระองค์ลงมาบำเพ็ญบารมีในโลกมนุษย์ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ... เสร็จสิ้นภารกิจแล้วจึงเดินทางกลับสู่ที่ประทับบนสวรรคาลัย!!

ในข้อเขียนเรื่อง "ทรงเป็นเทพคุ้มครองไทย" ซึ่งท่านปิยโสภณ (พระราชญาณกวี ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดพระราม ๙ กาญจนาภิเษก) เขียนขึ้นเพื่อให้หลักธรรมสำหรับบรรเทาเยียวยาจิตใจของคนไทยเมื่อได้ทราบข่าวการสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชนั้น มีข้อความตอนหนึ่งว่า

"ให้คิดว่าพระเจ้าอยู่หัวเสด็จอุบัติมาสร้างบุญบารมี ทรงช่วยเหลือประชาชนบนราชบัลลังก์แห่งกษัตริย์มานานถึง ๗๐ ปี ... เมื่อเหนื่อยหนักก็อยากพักผ่อนบ้าง

วันนี้พระองค์ท่านทรงพักพระวรกายให้สบายใจ ... ทรงพ้นทุกข์โศกโรคภัยทุกประการแล้ว

เพียงร่างกายเท่านั้นที่เจ็บป่วย ... แต่ดวงใจยังแจ่มใส สงบนิ่ง อิ่มบุญ

เพียงพระองค์ลงมาสร้างบารมีเยี่ยมเยียนโลกมนุษย์ชั่วขณะหนึ่ง ... เสร็จภาระแล้ว วันนี้ขอเดินทางกลับไปสู่สวรรคาลัยที่ทรงประทับ

บุญบารมีที่ทรงบำเพ็ญ ๘๙ ปี บนโลกมนุษย์ ก็เพียงพอแล้วที่จะต่ออายุบนโลกสวรรค์

พระองค์ไม่ได้ทิ้งคนไทยไปไหน แต่ทรงไปเป็นเทพไท้เทวาผู้มีศักดิ์ใหญ่ คอยปกป้องคุ้มครองผืนแผ่นไทย พสกนิกรไทยที่จงรักภักดีต่อพระองค์ ให้ทุกคนร่มเย็นเป็นสุข"

 

ตามคติธรรมคำสอนของพุทธศาสนา ข้อความดังกล่าวมิได้เป็นเพียงข้อความปลอบประโลมจิตใจของผู้สูญเสียเท่านั้น  หากแต่ยังเป็นข้อความที่สะท้อนถึงหลักความจริงของพุทธศาสนาเกี่ยวกับ "ภพภูมิ" หรือ "การเวียนว่ายตายเกิด" อีกด้วย  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องของ "ระบบเวลาของสวรรค์กับโลกมนุษย์ที่ทับซ้อนกันอยู่"  ดังมีหลักฐานที่บันทึกไว้ในคัมภีร์พุทธศาสนาว่า

ณ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ... เทวดาองค์หนึ่งชวนนางฟ้าหนึ่งพันนางไปเที่ยวเล่นในสวนดอกไม้  เมื่อถึงสวน นางฟ้าห้าร้อยนางได้ขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อเขย่าให้ดอกไม้ร่วงหล่นลงมา โดยมีนางฟ้าอีกห้าร้อยนางคอยเก็บเพื่อนำไปมอบให้เทวดาองค์นั้น

แต่ระหว่างที่เขย่ากิ่งไม้อยู่นั้น นางฟ้าองค์หนึ่งได้จุติ (ตาย) ลงมาเกิดเป็นมนุษย์  และในระหว่างที่เกิดเป็นมนุษย์ นางฟ้าองค์นี้ระลึกชาติได้ว่าเคยเกิดเป็นบริวารของเทวดาองค์หนึ่ง เธอจึงทำบุญแล้วตั้งจิตอธิษฐานให้ได้กลับไปเกิดเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์อีกครั้ง

อยู่มาวันหนึ่ง เธอก็ได้เสียชีวิตลงอย่างกะทันหันด้วยโรคบางอย่าง และด้วยอานิสงส์แห่งบุญที่ได้กระทำมาจึงส่งผลให้เธอได้กลับไปเกิดเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เหมือนเดิม

แต่ปรากฏว่า ตอนที่เธอกลับไปเกิดนั้น เทวดาและนางฟ้าบริวารยังคงเที่ยวเล่นอยู่ในสวนดอกไม้!!

เทวดาเห็นเข้าก็ถามว่า  "ไม่เห็นเธอตั้งแต่เช้าแล้ว... หายไปไหนมาหรือ?"

เธอจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง

เทวดาฟังแล้วก็รู้สึกว่า ทำไมชีวิตของมนุษย์จึงแสนสั้นนัก ... เพราะขณะที่มนุษย์เกิดแล้วตายไปหนึ่งชาติ เวลาบนสวรรค์เพิ่งจะผ่านไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น!!

 

ภาพจิตรกรรม : เหล่าเทวดาบนสวรรค์ชั้นดุสิตพากันอาราธนาให้เทพบุตรสันดุสิตลงมาจุติในโลกมนุษย์

ตามกฎแห่งธรรมะ การเกิดเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ขึ้น ส่วนการตายเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ตก การเกิดใหม่ก็เหมือนดวงอาทิตย์ที่ไปขึ้นใหม่ ... ที่เราเข้าใจว่าดวงอาทิตย์ตกนั้น ความจริงแล้วดวงอาทิตย์ไม่ได้ตก แต่กำลังไปขึ้นใหม่ในอีกซีกหนึ่งของโลกต่างหาก

ชีวิตก็เช่นกัน ... การที่ใครผู้ใดผู้หนึ่งตายในภพภูมิของเรา แท้จริงแล้วอาจจะหมายถึงการไปเกิดในภพภูมิใหม่ที่ดีกว่าหรือสูงส่งกว่าก็ได้

ขณะที่เรากำลังโศกเศร้าเสียใจเพราะสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก แต่อีกภพภูมิหนึ่งอาจจะดีใจและกำลังต้อนรับการกลับมาของเทพผู้มีศักดิ์ใหญ่ก็ได้!!

ขอพระบุญบารมีแห่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชจงส่งพระองค์ให้ไปเป็นเทพผู้มีศักดิ์และคอยดูแลปกป้องคุ้มครองไทยให้ร่มเย็นตลอดไป ...